مونته کالی؛ کوهی از نمک خوراکی
مونته کالی مکانی مشهور در ایالت هسه آلمان است. این منطقه محل تخلیه سدیم کلرید یا همان نمک خوراکی به دست آمده از استخراج پتاس است. این کوه مصنوعی ۱۸۸ میلیون تُن نمک را در خود جای داده است و در هر ساعت ۹۰۰ تُن نمک به آن اضافه میشود. با کجارو همراه باشید.
مونته کالی مکانی مشهور اما غیر عادی در شهر کوچک هرینگن (Heringen) در شرق ایالت هسه (Hesse) آلمان است. این مکان، محل تخلیه تودهای از ضایعات است که چیزی جز سدیم کلرید یا همان نمک خوراکی که از محصولات جانبی استخراج پتاس است، در آن وجود ندارد. بیش از صد سال است که استخراج پتاس، صنعتی بزرگ در این منطقه است. کار معدنی در این منطقه در سال ۱۹۰۳ با افتتاح شرکت معدنی وینترشال (Wintershall) که کارش استخراج پتاس است، آغاز و با گذشت زمان، این معدن تبدیل به بزرگترین معدن استخراج پتاس در جهان شد؛ بهطوری که بخش عملیاتی آن در حال حاضر به بزرگی شهر مونیخ است.
ماده استخراج شده ترکیبی از پتاس و سدیم کلرید است که ۲۰ تا ۳۵ درصد آن را پتاس تشکیل میدهد. بنابراین بهازای هر تن پتاس به دست آمده چندین تن سدیم کلرید تولید میشود. این سدیم کلرید در چند محل در اطراف این منطقه تخلیه میشود. درصد خلوص سدیم کلرید تخلیه شده حدود ۹۶ درصد است.
رشد مونته کالی از سال ۱۹۷۳ و از زمان شروع تخلیه سدیم کلرید توسط شرکت شیمیایی K+S آغاز شد. ارتفاع سدیم کلریدهای تخلیه شده حدود ۲۰۰ متر بالاتر از سطح محیط اطرافش است. این منطقه بر اساس آمار ژانویه ۲۰۱۴ حدود ۹۳ هکتار زمین را پوشش میدهد. این کوه مصنوعی حدود ۱۸۸ میلیون تن نمک را در خود جا داده که در هر ساعت حدود ۹۰۰ تن و در هر سال در حدود ۶.۴ میلیون تن نمک به آن اضافه میشود.
وجود این کوه نمکی در مرز ایالت تورینجیا (Thuringia) و منظرهای که این کوه در شهر هرینگن به وجود آورده، باعث تبدیل این منطقه به جاذبه توریستی شده است. محلیها نام "کالیمانجارو" را برای این کوه انتخاب کردهاند؛ ترکیبی از دو لغت کالی (Kali) که کوتاه شده کلمه کالیسالز (Kalisalz) به معنی پتاس و نام کوه آتشفشانی معروف "کلیمانجارو" است. سالانه بیش از ۱۰ هزار بازدیدکننده از این کوه نمکی بالا میروند.
در کنار این نکات جالب و استقبال گردشگران از این کوه، مونته کالی و سایر ضایعات تخلیه شده در منطقه از نظر زیستمحیطی بسیار مخرب هستند. مقادیر بسیار زیادی از نمک با رسوخ به داخل خاک، رودخانه و آبهای زیرزمینی، آنها را آلوده میکنند. خاک منطقه عملاً بیثمر شده است و فقط گیاهان خاص آب شور توان رشد در آنجا را دارند. همچنین رودخانه ورا (Werra) برای زندگی جانداران آب شیرین نامساعد شده است.
دیدگاه