امروز وقتی در سنگفرشهای میدان نقش جهان قدم میزنیم، صدای آرامشبخش فوارهها و هیاهوی گردشگران فضا را پر کرده است. اما همیشه اینطور نبوده است؛ گاهی لنز دوربین، دریچهای باز میکند به روزگاری که کاربری این شاهکار معماری کاملاً متفاوت بود.
تصویری تاریخی این میدان را در دوره قاجار به نمایش میگذارد. قابی که در آن خبری از بساط صنایعدستی نیست و جای آن را نظم خشک نظامی گرفته است.
در میانه این عکس، قشون نظامی با آرایشی منظم دیده میشوند. سربازان پیاده و سوارهنظام در مرکز میدان صف کشیدهاند که نشاندهنده اهمیت این مکان برای نمایش قدرت و رژههای حکومتی در آن عصر بوده است.
این میدان که امروز بهعنوان یک اثر جهانی در فهرست یونسکو میدرخشد، لایههای پنهانی از تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران را در دل خود دارد. دیدن چنین تصاویری به ما یادآوری میکند که بناهای تاریخی تنها سنگ و کاشی نیستند؛ آنها شاهدان زندهی تحولات یک ملتاند.
