وقتی حیاتوحش ژست میگیرد؛ پرترههایی خیرهکننده از دنیای حیوانات
در پرترههای حیاتوحش «پدرو خارکه کربس» (Pedro Jarque Krebs)، حیوانات فقط سوژه نیستند؛ آنها شخصیت دارند، احساس دارند و گویی آگاهانه روبهروی دوربین ایستادهاند. از فلامینگوهایی که شبیه به رقصی عاشقانه منقارهایشان را به هم نزدیک کردهاند تا تولهپاندایی که با حالتی بازیگوش تعادلش را از دست داده است، هر تصویر فراتر از یک ثبت ساده از طبیعت عمل میکند و به روایتی زنده و انسانی بدل میشود.
کربس که به عنوان یکی از شناختهشدهترین عکاسان حیاتوحش معاصر شناخته میشود، مهارت ویژهای در نمایش طیفی گسترده از حالات از شکوه و قدرت گرفته تا لطافت، شوخطبعی و آرامش دارد. او حیوانات را اغلب در پسزمینهای تیره عکاسی میکند؛ انتخابی آگاهانه که تمام تمرکز بیننده را به نگاه، بافت بدن و حالت ژست سوژه معطوف میسازد. در این فضا، کوچکترین جزئیات مثل پرهای درخشان، موهای ژولیده یال یک شیر یا برق چشم یک پرنده، با وضوحی خیرهکننده دیده میشوند.
آنچه تصاویر کربس را متمایز میکند، شباهت غیرمنتظره آنها به پرترههای انسانی است. حیوانات در قابهای او انگار میدانند دیده میشوند؛ گاهی لبخندی محو دارند، گاهی با اعتماد به نفس ژست میگیرند و گاهی چنان مستقیم به لنز نگاه میکنند که مرز میان انسان و طبیعت کمرنگ میشود. این حس صحنهپردازی، نه تصنعی، بلکه نتیجه صبر، شناخت رفتار حیوانات و ارتباطی عمیق با سوژه است.
در نهایت، عکسهای پدرو خارکه کربس، یادآور این نکتهاند که حیاتوحش فقط دنیایی دور و جدا از ما نیست؛ جهانی سرشار از احساس، شخصیت و زیبایی است که اگر دقیقتر نگاه کنیم، شباهتش به خود ما شگفتزدهمان خواهد کرد. (mymodernmet)
شما درباره این تصاویر چه فکر میکنید؟ کدام تصویر، بیشتر مورد توجه شما قرار گرفت؟ لطفا کجارو و کاربران آن را نیز در جریان نگاه و نظر ارزشمند خود قرار دهید.