بوم‌هایی از تنه درخت؛ آمیزه‌ای از زیبایی و هشدارهای زیست‌محیطی
در آثار نوآورانه «آلیسون موریتسوگو» (Alison Moritsugu)، مناظر سنتی روستایی بازآفرینی می‌شوند تا با تبدیل به تجربه‌هایی تاثیرگذار و تفکربرانگیز، درک ما از طبیعت و هنر را به چالش بکشند. موریتسوگو با الهام از نقاشان نامدار قرن هجدهم و نوزدهم همچون «آلبرت بیرشتات» (Albert Bierstadt) و «فردریک ادوین چرچ» (Frederic Edwin Church)، مستقیما روی سطح بریده‌شده تنه درختان نقاشی می‌کند؛ کاری که ادای احترام به سنت‌های هنری و همچنین، بیانیه‌ای در نقد آن است.
این مناظر زیبا که یادآور دوران آرمان‌گرایی و شکوه طبیعت بکر هستند، در تضادی آگاهانه با سطح زبر و زخمی چوب قرار دارند. با این انتخاب، «موریتسوگو» به‌سادگی یادآوری می‌کند که شکوه مناظر به تصویر کشیده شده، با واقعیت تخریب‌شده همان طبیعت، در تضاد است. تنه درخت به‌جای بوم کلاسیک، تبدیل به نمادی می‌شود از آنچه برای خلق این زیبایی، از دست رفته است.
«موریتسوگو» در توضیح آثار خود می‌گوید که قصد دارد تا ساختارهای پنهان در نقاشی‌های منظره قرن‌های گذشته را بررسی کند؛ آثاری که اغلب در خدمت نگاه سیاسی زمان خود بوده‌اند و طبیعت را به‌مثابه بهشتی بی‌انتها و مرزی برای تصرف نشان می‌دادند. با انتقال این تصاویر از قاب‌های سنتی به تکه‌های چوب واقعی، او شکاف میان زیبایی آرمانی و حقیقت آسیب‌دیده را نمایان می‌سازد.
آثار موریتسوگو، هم‌زمان ادای احترام به سنت و نقدی بر آن هستند؛ ترکیبی از نوستالژی و پیام هشدار که ما را به تامل در مورد تاثیرات خود بر طبیعت فرا می‌خوانند. او از طریق این رویکرد منحصربه‌فرد، ما را دعوت می‌کند تا به زیبایی زودگذر طبیعت بیندیشیم و نقش خود را در حفظ و نگهداری آن به‌درستی درک کنیم. (visualflood)
از تماشای آثار این هنرمند لذت بردید؟ کدام تصویر، بیشتر مورد توجه شما قرار گرفت؟ لطفا نگاه و نظر ارزشمند خود را با کجارو و کاربران آن نیز به اشتراک بگذارید.