آرامگاه سعدی در شیراز یکی از بناهای معروف و نقاط گردشگر پذیر شهر است. در عکس تاریخی مربوط به دهه ۵۰ شمسی، خیابان منتهی به سعدیه دیده می‌شود. در این عکس، اتوبوس بنز که احتمالا متعلق به مسافران سعدیه بوده است، همراه با یک خودرو فولکس سری T2 دیده می‌شود.
سعدیه در ابتدا خانقاه سعدی بود که اواخر عمرش را در آنجا زندگی می‌کرد و سپس در همان جا دفن شد. برای اولین بار در قرن هفتم توسط خواجه شمس الدین محمد صاحب‌دیوانی وزیر معروف آباقاخان، مقبره‌ای بر فراز قبر سعدی ساخته شد. در سال ۱۳۲۷ پس از کسب موافقت اولیه برای احیای مجموعه سعدیه، از آندره گدار که در آن زمان مدیر باستان‌شناسی ایران بود، دعوت شد تا به شیراز بیاید و نظر خود را بیان کند؛ ولی پس از بحث و بررسی‌های گوناگون و در سال ۱۳۲۸ قرارداد طراحی آرامگاه سعدی با یک شرکت ساختمانی بسته شد و مهندس «محسن فروغی» و مهندس «علی صادق» به‌عنوان طراحان سعدیه آغاز به کار کردند.