وقتی سفر رویا را خراب می‌کند؛ پاریس و ونیز چرا این‌قدر ناامیدکننده‌اند؟

جمعه 21 آذر 1404 - 12:09
مطالعه 3 دقیقه
جمعیتی از مردم که از پشت در یک خیابان شهر شلوغ
همیشه واقعیت شبیه فیلترهای اینستاگرام نیست؛ شلوغی، آلودگی و گرانی در شهرهایی مثل پاریس و ونیز، سفر را به کام بسیاری از گردشگران تلخ کرده است.

بسیاری از ما سال‌ها تصویر عاشقانه‌ای از نوشیدن قهوه پای برج ایفل یا قایق‌سواری در کانال‌های ونیز را در ذهن می‌پرورانیم؛ اما وقتی پای مسافران به زمین سفت واقعیت می‌رسد، گاهی آن تصویر رویایی چنان با خشونت فرو می‌ریزد که تنها حسرت هزینه و زمان از دست رفته باقی می‌ماند. (Tourismreview)

فروپاشی رویاهای کارت‌پستالی

در صدر لیست ناامیدی‌ها، شهر نور و عشق، یعنی پاریس، جا خوش کرده است. مسافران، به‌ویژه آن‌هایی که برای اولین بار به پایتخت فرانسه می‌روند، اغلب شوکه می‌شوند. برخلاف صحنه‌های سینمایی، آن‌ها با متروهای کثیف، خیابان‌های پر از زباله و گاهی برخورد سرد و خشن بومیان مواجه می‌شوند. این شوک فرهنگی چنان شدید است که روانشناسان نام «سندروم پاریس» (Paris Syndrome) را بر آن گذاشته‌اند؛ حالتی که توریست‌ها دچار سرگیجه و اضطراب شدید ناشی از تضاد رویا و واقعیت می‌شوند.

کمی آن‌طرف‌تر در ایتالیا، ونیز (Venice) قربانی شهرت خود شده است. در ماه‌های گرم سال، بوی نامطبوع آب راکد کانال‌ها و ازدحام وحشتناک جمعیت، فرصتی برای تنفس عاشقانه باقی نمی‌گذارد. گردشگران به جای شنیدن آواز قایقرانان، اغلب در صف‌های طولانی و زیر آفتاب داغ گیر می‌کنند و مجبورند برای یک وعده غذا قیمت‌های نجومی بپردازند.

در آن سوی اقیانوس، پیاده‌روی مشاهیر هالیوود (Hollywood Walk of Fame) در لس‌آنجلس نیز وضعیتی مشابه دارد. مسافرانی که انتظار زرق‌وبرق ستارگان سینما را دارند، با خیابانی شلوغ، پر از دست‌فروش و گاهی ناامن روبه‌رو می‌شوند که فرسنگ‌ها با جادوی سینما فاصله دارد. این گزارش‌ها هشداری است برای اینکه اسیر «تله‌های توریستی» نشویم. گاهی یک روستای گمنام اما اصیل، خاطره‌ای بسیار شیرین‌تر از معروف‌ترین پایتخت‌های جهان می‌سازد.

روی دیگر سکه: شهرهایی که فراتر از انتظارند

البته تمام شهرت‌ها توخالی نیستند. گاهی مقصدهایی که کمتر با تبلیغات پر زرق‌وبرق روبه‌رو می‌شوند، تجربه‌ای ماندگار خلق می‌کنند. شهرها و مقاصدی در اروپا مانند «دوبلین» (Dublin) یا «ادینبورگ» (Edinburgh) اغلب به دلیل مهمان‌نوازی غیرمنتظره، قیمت‌های معقول‌تر و حس اصالتی که دارند، مسافران را شگفت‌زده می‌کنند و نشان می‌دهند که همیشه کم‌بودن هیاهو، فرصت بیشتری برای درخشش اصالت یک مکان فراهم می‌کند.

خیابان زیبای گرافتون در دوبلین با فروشگاه‌ها و رستوران‌ها
خیابانی شلوغ در ادینبورگ با ساختمان‌هایی با رنگ‌های روشن و نمای سنگی قدیمی

به نظر شما آیا دیدن مکان‌های مشهور جهان با وجود تمام این شلوغی و کاستی‌ها ارزشش را دارد، یا ترجیح می‌دهید تصویر رویایی آن‌ها را در ذهن خود دست‌نخورده نگه دارید؟ دیدگاه خود را با ما و دیگر خوانندگان کجارو در میان بگذارید.

منبع عکس کاور: blog.getexperience.com | عکاس: نامشخص

نظرات