سفر به مالدیو؛ بایدها و نبایدها (قسمت دوم)
قبل از سفر باید اطلاعاتی در مورد مقصد موردنظر به دست آورد. برای اینکه اطلاعات بیشتری درباره سفر به مالدیو کسب کنید، با قسمت دوم گزارش سفر به مالدیو با کجارو همراه باشید.
برای گردشگران سواحل مخصوص وجود دارد
در برخی از جزایر محلی، سواحل مخصوص گردشگران وجود دارد. یک مانع میان ساحل و خیابان‌های جزیره ساخته شده است و به‌محض عبور از مانع می‌توانید از لباس شنا استفاده کنید.
در هر دو جزیره مافوشی و فولیدهو سواحل مخصوص گردشگران موجود بود.
تعداد جزیره‌ها زیاد است و هر جزیره متفاوت از دیگری است
قبل از رسیدن به مالدیو من فکر می‌کردم که همه جزیره‌ها مشابه هم باشند ولی اشتباه فکر می‌کردم.
مقاله‌های مرتبط:
در مالدیو ۱۲۰۰ جزیره وجود دارد که از این تعداد ۲۰۰ جزیره مسکونی هستند. از این جزایر مسکونی حدودا ۵۰ عدد از آن‌ها دارای مهمان‌خانه هستند. همان طور که قبلا گفتم در مورد جزیره‌ها هم اطلاعات کمی موجود هست. به همین جهت هر جزیره شگفتی خاص خود را داشت و در بازدید از هر جزیره چیزهای متفاوتی کشف می‌کردم. تنها چیزی که در همه جزیره‌ها یکسان بود اینکه هیچ خیابانی دارای پیاده‌رو نبود.
مافوشی جزیره‌ای توریستی است. تعداد ۳۰ مهمان‌خانه در آن وجود دارد که دارای بیشترین مهمان‌خانه در میان جزایر مالدیو است. رستوران‌های متنوعی در آن وجود دارد، مردم محلی به گردشگران عادت کرده‌اند و مغازه‌های سوغاتی فروشی زیادی دارد.
فولیدهو از آنجایی که خیلی در دسترس نیست و در فاصله دوری قرار دارد، جزیره آرامی است. عیب وجود این آرامش و سکوت کمبود انتخاب‌ها برای غذا بود. سه رستوران در جزیره وجود داشت ولی کسی از آن‌ها انگلیسی بلد نبود و تلاش‌های ما برای سفارش غذا معمولا بی‌نتیجه بود. به‌دلیل محدود بودن گزینه‌ها برای غذا در مقایسه با دیگر جزیره‌ها به‌ازای هر وعده ۱۰ دلار (۳۰,۰۰۰ تومان) بیشتر پرداخت می‌کردیم.
گورایدهو پاتوق موج‌سوارهاست. در اینجا ساحل برای گردشگران وجود ندارد و سواحل هم خیلی جالب نیستند. موج‌های این سواحل بزرگ بوده و تعدادی موج‌سوار خبره در خیابان‌های اطراف ساحل پرسه می‌زنند. در گورایدو همه در تلاش برای فروش شکلات مالدیوی هستند که ترکیبی از نارگیل، شکر و یاسمن است.
مکانی عالی برای دورکاران است
انتظار داشتم که سه هفته‌ای که در مالدیو هستم به‌دلیل اینترنت غیر قابل استفاده آن به‌صورت آفلاین سپری کنم ولی در این مورد نیز اشتباه فکر می‌کردم.
در مافوشی سرعت اینترنت ۶ مگابایت بر ثانیه برای دانلود و ۳ مگابایت بر ثانیه سرعت آپلود بود. در گورایدهو و فولیدهو سرعت تا حدودی کمتر بود. در گورایدهو یک روز بدون اینترنت بودیم که یک ایراد مربوط به شبکه بود ولی به غیر آن در تمام اوقات دسترسی به اینترنت داشتیم.
خرید سیم‌کارت در مالدیو بسیار آسان است. ۳ دلار (۱۰,۰۰۰ تومان) برای سیم‌کارت و ۱۴ دلار (۴۵,۰۰۰ تومان) برای ۱/۲ گیگابایت داده هزینه دارد. بسیار شگفت‌آور بود که هر جا که می‌رفتیم سیگنال داده در دسترس بود حتی موقعی که به‌مدت دو ساعت سوار بر قایق اقیانوس‌پیمایی می‌کردیم و هیچ خشکی در دیدرس نبود. به نظرم دلیل آن نبود ساختمان‌های بلند بود که باعث تضعیف سیگنال می‌شوند.
کار و سفر در مالدیو بسیار آسان است. سرعت WiFi در مقایسه با خیلی از مهمان‌خانه‌ها در سراسر دنیا بسیار سریع است و سیگنال داده همراه همیشه در دسترس است.
تختخواب‌های سفری مالدیو عجیب ولی به‌طور حیرت‌آوری راحت هستند
از اولین چیزهای عجیبی که بعد از رسیدن به مالدیو متوجه آن شدم، ننوها یا همان تختخواب‌های سفری عجیب بود که هرگز من مشابه آن‌ها را ندیده بودم. دارای فریم از جنس فولاد و توری که به لبه‌های تخت دوخته شده است. در سواحل این ننوهای عجیب را که به‌صورت محکم به شاخه‌های درختان آویزان شده‌اند، خواهید دید. در محوطه بسیاری از خانه‌ها هم از این ننوها مشاهده خواهید کرد.
زبان مالدیوی بسیار دل‌نشین است
زبان مالدیوی بسیار نزدیک به زبان سینهالا (Sinhala) است، ولی ابعادی از اردو، هندی، عربی و بسیاری از زبان‌ها را نیز در خود دارد.
خط مالدیوی همچون یک کد مخفی است که به‌صورت فرمول‌های جادویی نوشتاری است بنابراین بیگانه‌ها قادر به فهم نوشتار آن نیستند. بنا بر گفته کارشناسان ترتیب الفبای این زبان به‌صورت تصادفی است.
صبحانه‌های مالدیوی رویایی هستند
صبحانه‌های مالدیو بسیار خوشمزه هستند و هر موقع صبحانه آن را صرف کردم از لذیذترین صبحانه‌هایی بود که خوردم و حس خیلی خوبی داشتم.
معروف‌ترین صبحانه در مالدیو ماس هونی (Mas Huni) است که تصویر آن را مشاهده می‌کنید. کاسه‌ای شامل مخلوطی از تن، پیاز، نارگیل و ادویه که در نان روشی (Roshi) تازه پیچیده می‌شود.
دیگر وعده‌های غذایی به این اندازه خوشمزه نیستند. طبیعتا ماهی سهم عمده‌ای در وعده‌های غذایی دارد. همین طور برنج و ادویه. به‌گونه‌ای که هر روز برنج و ادویه می‌خورند. من تمایلی به ادویه ندارم ولی هر موقع از مهمان‌خانه تقاضای «شام مالدیوی» می‌کردیم، ماهی ادویه‌دار و برنج سرو می‌کردند.
هوا قابل پیش‌بینی نیست
در اینترنت خوانده بودم که شرجی‌ترین ماه در مالدیو سپتامبر است ولی افراد محلی می‌گویند که ماه ژوئن و جولای شرجی‌ترین ماه‌ها هستند. در هر حال، پیش‌بینی وضع هوا بسیار سخت است.
هر جزیره‌ای آب‌وهوای خود را دارد؛ بنابراین اگر در جزیره‌ای بارندگی باشد بیانگر این نیست که در جزیره دیگری در ۲۰ کیلومتری نیز هوا بارانی است.
هرچه جزیره کوچک‌تر باشد، یافتن پیش‌بینی وضعیت هوای آن به‌صورت آنلاین دشوارتر خواهد بود. من اکثر اوقات را درگیر بررسی وضعیت هوا بودم زیرا که بسیار نگران بودم که در روز تولد دیو (Dave) که استراحتگاهی را برای آن رزرو کرده بودم، هوا بارانی شود که این اتفاق هم افتاد.
زمان خوبی برای سفر انتخاب کنید
از ماه اکتبر که مسافران زیادی عازم مالدیو می‌شوند، قیمت مهمان‌خانه‌ها افزایش می‌یابد. مهمان‌خانه‌ای در مافوشی که شبی ۶۰ دلار (۲۰۰,۰۰۰ تومان) برای آن پرداخت می‌کردیم در فصل شلوغی گردشگری قیمت آن ۱۰۰ دلار (۳۲۰,۰۰۰ تومان) می‌شود و از ماه اکتبر تا آخر سال به‌طور کامل رزرو شده است. زمانی که ما آنجا بودیم (اوایل سپتامبر) چهار روز تنها افراد ساکن در مهمان‌خانه بودیم.
در ماه‌های اوت و سپتامبر به مالدیو سفر کنید. طی سه هفته تنها یک روز و دو بعدازظهر هوا بارانی بود. در این بازه از زمان، هوا عالی، قیمت‌ها نصف و جزایر خلوت هستند.
ویدیو تایم لپس ماله پایتخت مالدیو:
نظرتان را در مورد سفر به مالدیو با کجارو در میان بگذارید.
دیدگاه