رقابت با اقیانوس؛ معمای جزایری که فقط با جزر و مد پدیدار می‌شوند

جمعه 14 آذر 1404 - 20:02
مطالعه 4 دقیقه
نمای هوایی از جزیره مینیسترز (Ministers Island) و راه باریک ماسه‌ای که در جزر کامل، کف اقیانوس را نمایان می‌کند و آن را به خشکی متصل می‌سازد
خلیج فاندی کانادا یک پدیده طبیعی منحصربه‌فرد و از شگفت‌انگیزترین مقاصد گردشگری دریایی است که امکان راه رفتن در بستر اقیانوس را به علاقه‌مندان می‌دهد.

نوت صدیقه برای احسان: عکس اول به نظر منشوریه ولی چون تاره و خیلی مشخص نیست، عوض نکردم

در خلیج فاندی (Bay of Fundy) کانادا، اقیانوس دو بار در روز عقب‌نشینی می‌کند تا مسیری به جزایر، صخره‌های افسانه‌ای و فسیل‌های ۳۰۰ میلیون ساله باز کند.

سفر یک ماجراجو به سمت این شگفتی طبیعی، اغلب پیش از سپیده‌دم و با رقابت با زمان و جزر و مد آغاز می‌شود. برای رسیدن به جزیره مینیسترز (Ministers Island) در نیوبرانزویک (New Brunswick) کانادا، باید از روی باریکه‌ای از بستر اقیانوس عبور کرد؛ مسیری که تنها برای چند ساعت در روز، هنگام پایین‌ترین سطح آب، پدیدار می‌شود. وقتی اقیانوس اطلس شمالی به سطح قبل برمی‌گردد، این مسیر زیر ۶ متر آب سرد ناپدید می‌شود. (BBC)

اینجا زندگی در لبه‌ یکی از شگفتی‌های طبیعی آمریکای شمالی جریان دارد. خلیج فاندی با داشتن بلندترین دامنه‌ جزر و مدی در جهان، صحنه‌ نمایشی است که هر روز دو بار تکرار می‌شود. حدود ۱۶۰ میلیارد تن آب – حجمی بیشتر از مجموع آب تمام رودخانه‌های آب شیرین جهان – به این خلیج سرازیر شده و سطح آب را تا ۱۲ متر بالا و پایین می‌برد. این پدیده‌ خیره‌کننده، ریتم زندگی مردم محلی، حیات وحش و ماجراجویانی را که به آن سفر می‌کنند، تعیین می‌کند.

جزیره مینیسترز، زمانی تفرجگاه تابستانی غول راه‌آهن کانادا، «سر ویلیام ون‌هورن» (Sir William Van Horne)، بود. او کسی بود که به پیشبرد ساخت «راه‌آهن اقیانوس آرام کانادا» (Canadian Pacific Railway) در سال ۱۸۸۵ کمک کرد.

«سوزان گورتزن» (Susan Goertzen)، مدیر تور جزیره، می‌گوید:

وقتی جزر و مد بالا می‌آمد، اینجا به یک حریم خصوصی کامل تبدیل می‌شد. ما در این منطقه هنوز با جزر و مد زندگی می‌کنیم.

افسانه‌هایی که از سنگ زاده شدند

در بازگشت به ساحل و در امتداد مسیر جزر و مد در کنار خلیج، مسافران به سمت پارک استانی هاپول راکز (Hopewell Rocks Provincial Park) حرکت می‌کنند. اینجا ۲۰ صخره‌ غول‌پیکر از کف دریا سر برآورده‌اند که در هنگام مد، به جزیره‌هایی کوچک تبدیل می‌شوند و هنگام جزر، می‌توان پای آن‌ها قدم زد.

این صخره‌ها در داستان‌های بومیان، انسان‌هایی هستند که نهنگ‌های خشمگین آن‌ها را به سنگ تبدیل کرده‌اند. طبق افسانه‌‌ای دیگر، زمانی که نیمه‌خدایی به نام «گلوسکاپ» (Glooscap) بر برادر دوقلوی شرورش، پیروز شد، جانش را بخشید؛ اما او را در دل سنگ زندانی کرد.

پنجره‌ای به تاریخ ۳۰۰ میلیون ساله

اما جزر و مد تنها افسانه‌ها را آشکار نمی‌کند، بلکه پنجره‌ای به تاریخی بسیار عمیق‌تر باز می‌کند. مقصد نهایی بسیاری از گردشگران، صخره‌های فسیلی «جاگینز» (Joggins Fossil Cliffs)، یک میراث جهانی یونسکو است که به آن «گالاپاگوس عصر زغال‌سنگ» (Coal Age Galápagos) می‌گویند. این صخره‌ها گنجینه‌ای از فسیل‌های گیاهان و حیوانات مربوط به بیش از ۳۰۰ میلیون سال پیش هستند؛ زمانی پیش از دایناسورها و حتی گیاهان گل‌دار.

«برایان هبرت» (Brian Hebert)، راهنمای تور و دیرینه‌شناس آماتور، توضیح می‌دهد که بدون نیروی بی‌امان جزر و مد خلیج فاندی، این گنجینه برای همیشه مدفون می‌ماند. دریا صخره‌ها را می‌شکافد و اسرار باستانی زمین را فاش می‌کند.

هبرت روایت می‌کند که چطور در کنار صخره‌ها، باران ملایمی شروع به باریدن کرد و بخشی از صخره فرو ریخت و سطحی تازه و نمایان از صخره باقی ماند که پر از فسیل‌هایی بود که تا آن لحظه هیچ انسانی ندیده بود. این پدیده، نمایشی از سنگ‌هایی است که پس از ۳۰۰ میلیون سال تاریکی، دوباره نور بعدازظهر را به خود می‌بینند.

شما دوست دارید کدام‌یک از این شگفتی‌های طبیعی را از نزدیک ببینید؟ نظرات خود را با ما و مخاطبان دیگر کجارو در میان بگذارید.

منبع عکس کاور: www.bbc.com | عکاس: نامشخص

داغ‌ترین مطالب روز

نظرات