عکسهای گذشته و حال خیابانهای آمریکا؛ از کالسکه تا آسمانخراش
خیابانهای اصلی آمریکا بهعنوان مرکز تجارت و اجتماع مردم شناخته میشوند. در طول قرنها، این خیابانها با تغییر ارزشها، اقتصاد و سبک زندگی مردم، تحول یافتهاند. روزگاری در این خیابانها رژههای کوچکی برگزار میشد؛ اما اکنون این خیابانها به بلوارهای شلوغی تبدیل شدهاند و حتی جاذبههای دیدنی آمریکا بهشمار میروند. وقتی وضعیت گذشته و حال این خیابانها را مورد بررسی قرار میدهیم، درمییابیم که برخی ویژگیهای قدیمی در این خیابانها وجود ندارند و برخی از ویژگیها نیز از گذشته تاکنون همچنان پابرجا ماندهاند. (Love Exploring)
خیابان شهر ددوود، داکوتای جنوبی
شهر «ددوود» (Deadwood) در ایالت «داکوتای جنوبی» (South Dakota) پس از تاسیس، به دلیل برخورداری از معدن طلا، در مدت زمان کوتاهی با افزایش جمعیت روبهرو شد. در سال ۱۸۹۳ میلادی، «خیابان اصلی» این شهر مسیر اصلی رفتوآمد مردم محسوب میشد. با کاهش ذخایر طلا، خیابان اصلی این شهر رونق و جنبوجوش خود را از دست داد. در نهایت، از سال ۱۹۸۹ میلادی، خیابان اصلی ددوود با افتتاح موزهها و برگزاری نمایشهای تاریخی دوباره رونق گرفت.
خیابان شهر بوفالو، نیویورک
«خیابان اصلی» در شهر «بوفالو» (Buffalo) و ایالت نیویورک برای رفتوآمد کالسکهها احداث شد. این خیابان به آبراهها و راهآهن دسترسی خوبی داشت و بههمینخاطر به مرکز صنعتی و حملونقل شهر تبدیل شد. در دهه ۱۸۳۰ میلادی، اولین ساختمانهای تجاری و خانههای اعیانی در این خیابان ساخته شدند. پس از رکود اقتصادی در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی، خیابان اصلی شهر رونق خود را از دست داد؛ اما امروز این خیابان با آسمانخراشها و ساختمانهای تاریخی یکی از شلوغترین نقاط شهر است.
خیابان جزیره مکیناک، میشیگان
«خیابان اصلی» «جزیره مکیناک» (Mackinac Island) در ایالت «میشیگان» (Michigan) در اواخر قرن نوزدهم به مرکز خرید و تجارت تبدیل شد. امروزه خیابان اصلی این جزیره جزو منطقه تاریخی شهر محسوب میشود و با ساختمانهای بازسازیشده، رستورانها، فروشگاهها و مغازههای معروف نوعی دسر به نام «شکلات فاج» (Chocolate Fudge) همچنان جذابیت دارد. از سال ۱۸۹۸ میلادی، ورود خودروها به این خیابان ممنوع است و بازدیدکنندگان باید بهصورت پیاده یا با دوچرخه و کالسکه در این خیابان رفتوآمد کنند.
خیابان شهر براتلبورو، ورمانت
«خیابان اصلی» شهر «براتلبورو» (Brattleboro) در ایالت «ورمانت» (Vermont) تا سال ۱۹۱۵ میلادی مملو از مغازهها و کسبوکارها بود. این خیابان پس از سیل و آتشسوزی سال ۱۸۶۹ میلادی، مورد بازسازی قرار گرفت. خیابان اصلی این شهر امروز همچنان بخش مهمی از مرکز شهر است و در آن ساختمانهای جدید با معماری گذشته به چشم میخورد. این خیابان با گذر زمان توسعه پیدا کرد و اکنون مرکز فروشگاهها، رستورانها و فعالیتهای فرهنگی محلی شهر محسوب میشود.
خیابان کانال شهر نیواورلئان، لوئیزیانا
«خیابان کانال» (Canal Street) در شهر «نیواورلئان» (New Orleans) و «ایالت لوئیزیانا»، (Louisiana) قرار بود کانال آب باشد؛ اما به یکی از پهنترین خیابانهای اصلی آمریکا تبدیل شد. از دهه ۱۸۶۰ میلادی، خیابان کانال بهعنوان مرکز تجاری شهر مورد استفاده قرار گرفت و در آن فروشگاهها، سالنهای تئاتر و خطوط تراموا الکتریکی فعالیت کردند. امروزه این خیابان همچنان مرکز خرید و سرگرمی شهر است و در آن ساختمانهای تاریخی به چشم میخورند. همچنین هماکنون ترامواها در این خیابان مشغول به کار هستند.
خیابان شهر ویورویل، کالیفرنیا
تا سال ۱۸۵۴ میلادی، «خیابان اصلی» شهر «ویورویل» (Weaverville) در ایالت کالیفرنیا مرکز اصلی تجارت شهر بود و بانکها، هتلها، رستورانها و بازارها در آن فعال بودند. از زمان آغاز استخراج هیدرولیکی از معادن تا سال ۱۹۰۰ میلادی، خیابان اصلی همچنان پررونق باقی ماند. پس از رکود معدن و صنعت چوب، خیابان اصلی نیز دچار کسادی شد. امروز خیابان اصلی جزو منطقه ملی تاریخی ویورویل است و ساختمانهای قدیمی در آن همچنان وجود دارند.
خیابان شهر لارامی، وایومینگ
در گذشته «خیابان دوم» (2nd Street) در شهر «لارامی» (Laramie) در ایالت «وایومینگ» (Wyoming) به دلیل رشد اقتصادی و توسعه زیرساختهای شهر، به یکی از شریانهای اصلی تجاری شهر تبدیل شد. تا سال ۱۹۴۰ میلادی، این خیابان مملو از فروشگاهها و امکانات بود. پس از دورهای بیتوجهی به خیابان دوم، در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادی، سرمایهگذارهای محلی این خیابان را بازسازی کردند. امروزه ساختمانهای تاریخی این خیابان محل فروشگاهها و بوتیکهای متنوع هستند.
خیابان شهر گرینزبورو، آلاباما
در سال ۱۹۴۱ میلادی «خیابان اصلی» شهر «گرینزبورو» (Greensboro) در ایالت «آلاباما» (Alabama) به دلیل برخورداری از فروشگاهها و سالن اپرا، رونق خوبی داشت. پس از رکود اقتصادی شهر گرینزبورو، تا اواسط قرن بیستم، بخش تجاری شهر مثل خیابان اصلی، در وضعیت نامطلوبی قرار گرفت؛ اما امروزه خیابان اصلی با رستورانها، فروشگاهها و کسبوکارها شکوفا شده است و بخشی از منطقه تاریخی گرینزبورو محسوب میشود.
نظر شما در مورد پیشرفت و تغییرات آمریکا چیست؟ به نظر شما چه عواملی میتوانند در پیشرفت یک شهر تاثیرگذار باشند؟ خوشحال میشویم نظرهای خود را با ما و همراهان کجارو به اشتراک بگذارید.
منبع عکس کاور: سایت www.worldatlas.com؛ عکاس: نامشخص (خیابان جزیره مکیناک)