سفر به ۱۰ مقصد افسانه‌ای؛ شهرهایی که هر گردشگر باید بشناسد
برخی از زیباترین شهرهای جهان، جذابیت خود را به آرامی آشکار می‌کنند؛ از طریق معماری باشکوه، خطوط ساحلی درخشان یا زندگی پرشور خیابانی که روح یک مکان را به‌طور کامل نشان می‌دهد؛ بعضی دیگر اما، به آرامی و در سکوت خودنمایی می‌کنند؛ در کوچه‌های باریک، چشم‌اندازهای دریایی یا خیابان‌های چند صدساله‌ای که هنوز پر از زندگی هستند. از پناهگاه‌های ساحلی گرفته تا نمادهای درون شهرها، مناطقی هستند که تخیل را به تسخیر خود در می‌آورند؛ نه به این دلیل که همواره در صدر فهرست‌ها قرار دارند، بلکه از این جهت که تاثیر ماندگاری بر جای می‌گذارند. در این نوشتار کوتاه، با ۱۰ شهر از زیباترین شهرهای جهان بیشتر آشنا خواهید شد. (admiddleeast)
کارتاخنا، کلمبیا
در «کارتاخنا» (Cartagena)، آب‌های کارائیب با خیابان‌های سنگفرش و معماری رنگارنگ تلاقی می‌کنند. قلعه و شهر قدیمی محصور این شهر که در قرن شانزدهم تاسیس شد، به عنوان یک سایت «میراث جهانی یونسکو» شناخته می‌شود. در واقع، این شهر دارای یکی از گسترده‌ترین استحکامات دفاعی در آمریکای جنوبی است. علاوه بر این، در سواحل نزدیک آن، «جزایر روساریو» (Rosario Islands) و «ایسلا بارو» (Isla Barú) وجود دارند که با سواحل سفید پوشیده از شن، آب‌های شفاف و صخره‌های مرجانی، گردشگران ساحلی و علاقه‌مندان به غواصی از سراسر جهان را مجذوب خود کرده‌اند.
استکهلم، سوئد
طرفداران طراحی مینیمالیستی و ساده اسکاندیناویایی به «استکهلم» سفر می‌کنند؛ شهری که مرکز اصلی این سبک الهام‌گرفته از طبیعت به شمار می‌رود. با این حال و فراتر از زیبایی‌شناسی شناخته‌شده در طراحی داخلی، پایتخت سوئد از نظر معماری نیز چشمگیر است؛ از کتابخانه عمومی با معماری زیبا گرفته تا کاخ سلطنتی «باروک» و کلیسای جامع قرون وسطایی، معماری هر یک از این بناها، حرف‌های زیادی برای گفتن دارند. جغرافیای طبیعی شهر نیز به همان اندازه خیره‌کننده به نظر می‌رسد. استکهلم یک مجمع‌الجزایر متشکل از ۱۴ جزیره است که بیش از ۵۰ پل، آن‌ها را به یکدیگر متصل می‌کند. این ترکیب دیدنی، لقب «ونیز شمال» را برای استکهلم به ارمغان آورده است.
کاتماندو، نپال
وقتی صحبت از مناظر طبیعی می‌شود، هیچ چیز نمی‌تواند با شکوه رشته کوه‌های هیمالیا رقابت کند که «کاتماندو» (Kathmandu)، پایتخت نپال را احاطه کرده‌اند. به این تصویر، معابد پر زرق‌وبرق و معماری کهن را نیز اضافه کنید تا به مقصد شگفت‌انگیزی برسید. این شهر میزبان چندین مکان ثبت‌شده در میراث جهانی یونسکو است؛ از جمله «میدان دوربار کاتماندو» (Kathmandu Durbar Square) که روزگاری پادشاهان در آن تاج‌گذاری می‌کردند؛ «سوایامبونات» (Swayambhunath) که هم برای بوداییان و هم برای هندوها، مکان مقدسی است و «بودانات» (Boudhanath) که گنبد عظیم آن به‌عنوان دروازه‌ای به سوی بهشت شناخته می‌شود.
رووانیمی، فنلاند
اگر قرار بود بابانوئل خانه‌ای برای خود انتخاب کند، جایی شگفت‌انگیزتر از «رووانیمی» (Rovaniemi) پیدا نمی‌کرد. این شهر که در «لاپلند» (Lapland) فنلاند و دقیقا در مدار قطب شمال واقع شده، زادگاه رسمی بابانوئل است. رووانیمی در تابستان با پدیده «خورشید نیمه‌شب» شناخته می‌شود؛ زمانی که خورشید به مدت ۲۴ ساعت در آسمان می‌ماند و فرصت بی‌نظیری برای پارو زدن در رودهای آرام منطقه یا پیاده‌روی در جنگل‌های سرسبز آن فراهم می‌آورد. فصل زمستان نیز بهترین زمان برای سورتمه‌سواری با گوزن شمالی در سرزمینی پوشیده از برف و تماشای شفق قطبی است.
تالین، استونی
قدم زدن در شهر ساحلی «تالین» (Tallinn) در استونی، حسی شبیه سفر به اروپای قرن سیزدهم را تداعی می‌کند؛ با این تفاوت که اکنون، می‌توان آن را با لذت کمی تجمل و در دست داشتن یک فنجان لاته مدرن تجربه کرد. تالین یکی از سالم‌ترین شهرهای قرون وسطایی جهان به شمار می‌رود؛ ویژگی که باعث شده است تا شهر قدیمی آن در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز ثبت شود. تنها چند کلیسای تاریخی نیستند که همچنان در شهر پابرجا مانده‌اند؛ بلکه بخش بزرگی از ساختار قرون‌وسطایی تالین از جمله قطعه زمین‌های قدیمی، خیابان‌های سنگفرش پر پیچ و خم، برج‌های دفاعی و بخش‌های وسیعی از دیوارهای اطراف این شهر غنی از نظر معماری نیز حفظ شده است.
سن میگل د آلنده، مکزیک
دلنشین، افسونگر و همچون جعبه‌ای پر از جواهرات توصیف‌هایی هستند که معمولا برای «سن میگل د آلنده» (San Miguel de Allende) به کار می‌روند؛ شهری که به دوران استعمار در ایالت «گواناخواتو» (Guanajuato) مکزیک تعلق دارد. این شهر تاکنون، دوبار به‌عنوان بهترین شهر جهان انتخاب شده است و خود به‌تنهایی نیز به دلیل نمونه‌های شگفت‌انگیز معماری باروک اسپانیایی قرن شانزدهم، در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. جشنواره‌های هنری، گالری‌ها و صحنه پویای غذا در این شهر نیز باعث شده است تا مقصد محبوبی برای گردشگران باشد.
شفشاون، مراکش
شهرهای کمی هستند که بتوانند تنها با یک عکس، الهام‌بخش سفر شوند؛ اما «شفشاون» (Chefchaouen)، شهر کوهستانی شمال مراکش که در رنگ آبی غرق شده، یکی از همان مکان‌ها است. دلیل این رنگ‌آمیزی آبی، حتی زیباتر از طیف آرامش‌بخش آن عنوان می‌شود. در قرن پانزدهم، یهودیانی که از تفتیش عقاید اسپانیا گریخته بودند، ساختمان‌ها را با رنگ آبی رنگ آمیزی کردند تا یادآور آسمان و قدرت خداوند در بالا باشد. در قرن‌های بعد، ساکنان شهر نیز این سنت را ادامه دادند.
چیانگ مای، تایلند
آرامش و کلان‌شهرها معمولا با هم همراه نیستند؛ اما «چیانگ مای» (Chiang Mai)، یک شهر معمولی نیست. این شهر کوهستانی در شمال تایلند نه تنها با آبشارها، جنگل‌های استوایی و باغ‌های گیاهشناسی، چشم‌نواز و زیبا است، بلکه به عنوان مرکز اصلی تکنیک‌های درمانی باستانی نیز شناخته می‌شود. «ماساژ سنتی تایلندی»، از جمله این روش‌ها به شمار می‌آید که ریشه در تعالیم بودایی دارد. از آنجایی که «چیانگ مای» میزبان بیش از ۳۰۰ معبد بودایی است، جای تعجب ندارد که سلامت و تندرستی، در تار و پود این شهر تنیده شده باشد.
کیوتو، ژاپن
اگرچه «کیوتو» (Kyoto)، پایتخت سابق ژاپن به حساب می‌آید، اما به هیچ‌وجه جایگاه خود را به عنوان یکی از زیباترین شهرهای این کشور از دست نداده است. این شهر که اکنون «پایتخت فرهنگی ژاپن» شناخته می‌شود، پر از شکوفه‌های گیلاس، خانه یک جنگل بامبوی سرسبز موسوم به «ساگانو» (Sagano) و میزبان تعداد زیادی از معابد و زیارتگاه‌های مقدس است. کیوتو، چندین مکان ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی یونسکو دارد؛ از جمله آن‌ها می‌توان به معبد «سایهو-جی» (Saiho-ji)، «ریوان-جی» (Ryoan-ji Temple) و «کینکاکو-جی» (Kinkaku-ji Temple) اشاره کرد.
جیپور، هند
«جیپور» (Jaipur)، دومین شهر «تک رنگ» در این فهرست است که با زیبایی خیره‌کننده‌ای، بیننده را مجذوب خود می‌کند. جیپور، معروف به «شهر صورتی»، در سال ۱۸۷۶ میلادی، رنگ صورتی به خود گرفت؛ زمانی که «مهاراجه رام سینگ» (Maharaja Ram Singh) دستور داد که بیشتر ساختمان‌های شهر، به این رنگ درآیند. معماری شهر نفس‌گیر است؛ به‌ویژه «قصر هوا محل» (Hawa Mahal) با پنج طبقه به شکل هرم که ۹۵۳ پنجره تزئین‌شده دارد. از آنجایی که خاندان‌های سلطنتی، قرن‌ها به جیپور جذب شده‌اند، این تنها کاخ شهر نیست. «کاخ رامباغ» (Rambagh Palace) با مشبک‌کاری‌های حکاکی‌شده با دست، «کاخ جای محل» (Jai Mahal Palace) که در ۱۸ هکتار باغ قرار دارد و «کاخ سامود» (Samode Palace) در نزدیکی جیپور، همگی امروزه به روی عموم باز هستند و به‌عنوان هتل فعالیت می‌کنند.
تجربه سفر به کدام‌یک از این شهرها را داشتید؟ اگر قرار بود، تنها به یکی از این شهرها سفر کنید، کدام را انتخاب می‌کردید؟ لطفا نگاه، نظر و تجربه ارزشمند خود را با کجارو و همراهان آن نیز در میان بگذارید.
عکس کاور: شفشاون در مراکش؛ منبع عکس: dangerous-business.com، نام عکاس: نامشخص
