رازهای مهندسی باستان که هنوز بیجواب ماندهاند!
در طول تاریخ، بشر بناهایی خلق کرده است که حتی امروزه هم رمز و رازهای مهندسی آنها ذهن کارشناسان را به چالش میکشد؛ بهعنوان مثال اهرام بزرگ جیزه در مصر، استون هنج در انگلستان، قلعه مرجانی در فلوریدا، شهر باستانی بعلبک در لبنان و غیره، دقت و هوش بینظیر سازندگان خود را به نمایش میگذارند. همراه ما باشید تا در ادامه به بررسی آثار باستانی بپردازیم که همچنان پس از گذشت سالها مهندسان نتوانستهاند نحوه ساخت آنها را تشخیص دهند. مطالعه آنها باعث میشود که به ذکاوت پیشینیان خود پی ببریم. (msn)
اهرام ثلاثه، مصر
«اهرام ثلاثه مصر» بیش از ۴٬۵۰۰ سال پیش ساخته شدند و برای بیش از ۳٬۸۰۰ سال، بلندترین سازه دستساز جهان بودند. همراستایی دقیق اهرام با چهار جهت اصلی زمین (شمال، جنوب، شرق و غرب) و جابهجایی بلوکهای عظیم سنگ آهک این اهرام بدون ابزار مدرن در گذشته، هنوز مهندسان امروز را شگفتزده میکند. اتاقها و راهروهای داخلی این اثر باستانی نیز همچنان موجب طرح معماهایی میشوند. همچنین ملات بهکار رفته در این اثر تاکنون قابل بازتولید نبوده و یک معما باقی مانده است. این هرم همچنان نمادی از نبوغ مهندسی باستان و منبع پرسشهای جدید برای کارشناسان محسوب میشود.
بنای سنگی استون هنج، انگلستان
بنای سنگی «استون هنج» (Stonehenge) حدود سال ۳٬۰۰۰ قبل از میلاد ساخته شد و نحوه جابهجایی سنگهای آن، هنوز ناشناخته است؛ خصوصا اینکه این سنگها از معادنی بهدست میآمدند که حدود ۲۴۰ کیلومتر با مکان استون هنج فاصله داشتند. هر سنگ نیز حدود ۲۵ تن وزن دارد و جابهجایی آنها حتی با تجهیزات مدرن امروز کاری دشوار خواهد بود. هدف از ساخت این مجموعه هنوز روشن نیست و احتمال دارد این مکان بهعنوان آرامگاه، رصدخانه نجومی یا مکانی معنوی ساخته شده باشد. مهندسان امروز میتوانند این اثر ساختار را بازسازی کنند؛ اما آنها نمیتوانند توضیح دهند که این اثر چگونه در آن زمان ساخته شده است.
قلعه مرجانی، فلوریدا
«قلعه مرجانی» (The Coral Castle) را «ادوارد لیدزکالنین» (Edward Leedskalnin)، مهاجر لتونیایی، اوایل قرن بیستم بنا کرد. برای ساخت این بنا از بلوکهای عظیم سنگ آهک استفاده شده است که وزن برخی از آنها به ۳۰ تن میرسد. او تمام مراحل ساخت را بهتنهایی، اغلب در شب و بدون ماشینآلات سنگین انجام داد. نحوه جابهجایی و نصب دقیق این سنگها هنوز برای مهندسان امروز مشخص نیست. دقت ساخت و دوام بنا بسیاری از مهندسان امروز را شگفتزده میکند.
شهر باستانی بعلبک، لبنان
خرابههای «شهر باستانی بعلبک» (Baalbek) شگفتانگیز هستند؛ اما جاذبه اصلی این مجموعه سه بلوک سنگی عظیم به نام «تریلیتون» (Trilithon) است. هر بلوک حدود ۸۰۰ تن وزن دارد و آنها بهقدری دقیق روی هم قرار گرفتهاند که حتی یک برگ کاغذ هم بین آنها جا نمیگیرد. این دقت و اندازه عظیم سنگها، مهندسان امروز را سردرگم میکند. سوال اصلی این است که چگونه این سنگها با چنین دقتی جابهجا و نصب شدهاند. برخی معتقدند برای ساخت از جرثیقلهای باستانی یا موجودات فرازمینی استفاده شده است؛ اما هیچیک شواهد محکمی ندارند و تکنیک بهکار رفته احتمالا برای همیشه ناشناخته باقی بماند.
مجموعه باستانی ساکسایوامان، پرو
مجموعه باستانی «ساکسایوامان» (Sacsayhuamán) در منطقهای مرتفع در شهر «کوسکو» (Cusco) قرار دارد. برای ساخت این بنا از سنگهای عظیمی استفاده کردهاند که آنها شبیه به تکههای پازل در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند و این موضوع حل معمای ساخت این بنا را سختتر میکند. دقت کار بهقدری زیاد است که حتی یک برگ هم بین سنگها جا نمیگیرد. برای ساخت این اثر نیز هیچ ملات یا سیمانی استفاده نکردهاند. برخی سنگها بیش از ۱۰۰ تن وزن دارند و بنا پیش از وجود تجهیزات مدرن ساخته شده است. پابرجایی این اثر باستانی در منطقهای زلزلهخیز پس از گذر سالهای طولانی، مهندسی دقیق «اینکاها» (Inca) را نشان میدهد.
معبد کایلاسا، هند
«معبد کایلاسا» (The Kailasa Temple) در دل کوه «الورا» (Ellora) وجود دارد. در واقع این معبد کندهکاری عظیمی در دل کوه محسوب میشود. این معبد نه بهصورت بلوک به بلوک، بلکه از بالای کوه به سمت پایین و از یک سنگ واحد تراشیده شده است. تصور کنید بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ تن سنگ تنها با چکش و اسکنه برداشته شدهاند؛ نتیجه این کار، معبدی چند طبقه با ستونها، مجسمهها و تزیینات پیچیده است که مهندسان امروز انجام آن را بدون تجهیزات مدرن دشوار میدانند. هیچ سند مکتوبی درباره روش ساخت این بنا وجود ندارد.
شهر باستانی نان مادول، اقیانوس آرام غربی
«شهر باستانی نان مادول» (Nan Madol) بر روی صخرهای مرجانی ساخته شده و شامل نزدیک به ۱۰۰ جزیره مصنوعی است که با کانالهای آبی به هم متصل شدهاند. سازهها از ستونهای بازالتی ساخته شدهاند که برخی تا ۵۰ تن وزن دارند. مهندسان امروز هنوز نمیدانند چگونه این مواد از آب عبور داده شده و بدون ملات روی هم چیده شدهاند؛ زیرا معادن سنگ در نزدیکی این اثر باستانی وجود نداشته است. کل شهر را طوری ساختهاند که بهصورت شناور روی آب دیده میشود؛ بههمینخاطر لقب «ونیز اقیانوس آرام» را به این شهر باستانی اعطا کردهاند.
مجسمههای موآی، جزیره ایستر
«مجسمههای موآی» (The Moai Statues) در جزیره ایستر فقط سرهای عظیم سنگی نیستند؛ بسیاری از آنها بدنهای کاملشان زیرزمین پنهان است. این مجسمهها تا ۷۵ تن وزن دارند و از سنگهای آتشفشانی تراشیده شده و کیلومترها روی زمین ناهموار جابهجا شدهاند. مردم «راپانوی» (Rapa Nui) این کار را بدون چرخ یا حیوان باربر انجام دادهاند. برخی معتقدند که مردم با طناب مجسمهها را حرکت دادهاند؛ اما سوالات زیادی در مورد حمل آنها بیپاسخ باقی مانده است. حتی امروز تیمهای پژوهشی هم نمیتوانند این فرآیند را بهطور کامل بازسازی کنند و این یک دستاورد مهندسی مرموز و شگفتانگیز باستانی محسوب میشود.
سایت باستانی گوبکلیتپه، ترکیه
«سایت باستانی گوبکلیتپه» (Göbekli Tepe) بیش از ۱۲٬۰۰۰ سال پیش ساخته شده است و شامل ستونهای سنگی عظیم میشود که آنها به شکل دایرههایی منظم و با فاصله تقریبا برابر از هم چیده شدهاند و در بسیاری از آنها تزیینات پیچیدهای دیده میشود. وزن برخی سنگها به ۲۰ تن میرسد و هنوز مشخص نیست انسانهای اولیه چگونه آنها را جابهجا کرده یا ساختهاند. نکته عجیبتر اینکه سازندگان این مجموعه آن را عمدا به دلایلی نامعلوم زیر خاک دفن کردهاند. امروزه مهندسان و باستانشناسان در تلاش برای درک روشهای ساخت آن هستند.
بنای سنگی پوما پونکو، بولیوی
«بنای سنگی پوما پونکو» (Puma Punku)، یکی از مرموزترین ویرانههای آمریکای جنوبی محسوب میشود. بلوکهای سنگی این اثر باستانی نهتنها بزرگ هستند، بلکه با دقتی شگفتانگیز حکاکی شدهاند؛ حکاکیهایی که گویی آنها را با ماشین خلق کردهاند. زوایا، سوراخها و لبههای صاف این اثر باستانی، مهندسان امروزی را شگفتزده میکند. برخی سنگها از «دیوریت» (diorite) ساخته شدهاند؛ سنگی مقاوم که حتی با ابزار فولادی نیز به سختی میتوان روی آن کندهکاری کرد. قطعات این بنا طوری در کنار هم قرار گرفتهاند که شبیه پازل بهنظر میرسند.
نظر شما در مورد این آثار باستانی شگفتانگیز چیست؟ به نظر شما آنها را انسانها ساختهاند یا فرازمینیها؟ خوشحال میشویم نظرهای خود را با ما و همراهان کجارو به اشتراک بگذارید.
منبع عکس کاور: theguardian.com؛ عکاس: نامشخص (جزیره ایستر)