کوهستان‌های افسانه‌ای اروپا؛ قله‌های برتر از آلپ تا پیرنه
اروپا قاره‌ای با ارتفاعات چشمگیر و مناظر طبیعی متنوع است؛ رشته‌کوه‌های آن گواهی روشن بر این ویژگی‌ها هستند. از قله‌های پوشیده از برف آلپ گرفته تا ناهمواری‌های صخره‌ای دیناریک، این چشم‌اندازها نه‌تنها مرزهای طبیعی را شکل داده‌اند، بلکه بر اقلیم، زیست‌بوم‌ها و حتی مسیر رودخانه‌های بزرگ اروپا نیز تاثیر گذاشته‌اند. در ادامه، با ۱۰ رشته‌کوه مهم در اروپا آشنا می‌شوید؛ کوهستان‌هایی که چشم‌اندازهای خیره‌کننده، تنوع زیستی غنی و هویت‌های فرهنگی پررنگی را در سراسر قاره به نمایش می‌گذارند. (science.howstuffworks)
کوه‌های آلپ
«رشته‌کوه آلپ» (Alps)، نمادین‌ترین و شناخته‌شده‌ترین کوهستان اروپا به شمار می‌رود. این رشته کوه در هشت کشور آلپی از جمله ایتالیا، فرانسه، سوئیس و اتریش امتداد یافته است. بلندترین قله این رشته‌کوه، «مون‌بلان» (Mont Blanc) نام دارد که با ارتفاع ۴٬۸۰۸ متر از سطح دریا، سر به آسمان کشیده است. آلپ نه‌تنها مناظری خیره‌کننده ارائه می‌دهد، بلکه منابع حیاتی مانند آب آشامیدنی و انرژی برق‌آبی را برای مناطق پست اروپا تامین می‌کند.
کوه‌های کارپات
«رشته‌کوه کارپات» (Carpathian Mountains) از قلب اروپا تا شرق آن امتداد دارد و از کشورهای اسلواکی، اوکراین و رومانی عبور می‌کند. کارپات به‌خاطر جنگل‌های انبوه، پارک‌های ملی و جمعیت قابل توجه خرس‌های قهوه‌ای شهرت دارد. این منطقه پناهگاه مهمی برای حیات وحش به شمار می‌رود و منابع ارزشمندی از سنگ‌ها و فلزات را نیز در خود جای داده است.
کوه‌های اسکاندیناوی
«رشته‌کوه اسکاندیناوی» (Scandinavian Mountains) در امتداد شبه‌جزیره اسکاندیناوی قرار دارد و مرز طبیعی میان نروژ و سوئد را مشخص می‌کند. این کوه‌ها در اثر فرسایش ناشی از یخچال‌ها و شرایط اقلیمی سرد شکل گرفته‌اند. این رشته‌کوه در امتداد دریای نروژ گسترده شده است و با چشم‌اندازهای بی‌نظیرش، یکی از جلوه‌های شاخص طبیعت اسکاندیناوی به‌شمار می‌آید.
کوه‌های پیرنه
«رشته‌کوه پیرنه» (Pyrenees Mountains) مرز طبیعی میان فرانسه و اسپانیا در شبه‌جزیره ایبری را تشکیل می‌دهد و از نظر جغرافیایی و فرهنگی جایگاهی ویژه دارد. پیرنه مانند دیواری در برابر بادهای اقیانوس اطلس عمل می‌کند و همین ویژگی باعث ایجاد اقلیم‌های محلی گوناگون در سراسر این منطقه شده است.
کوه‌های قفقاز
«رشته‌کوه قفقاز» (Caucasus Mountains) میان دریای سیاه و دریای خزر امتداد یافته است و از نظر جغرافیایی بخشی از هر دو قاره اروپا و آسیا به‌شمار می‌آید. بلندترین قله این رشته‌کوه «البروس» (Mount Elbrus) نام دارد که با ارتفاع ۵٬۶۴۲ متر، بلندترین کوه اروپا محسوب می‌شود.
کوه‌های آپنینی
«رشته‌کوه آپنینی» یا «اپناین» (Apennine Mountains) که سراسر شبه‌جزیره ایتالیا را در بر می‌گیرد، از شمال به آلپ متصل می‌شود و در جنوب با تپه‌زارهای کم‌ارتفاع پایان می‌یابد. این کوهستان‌ها برای کشاورزی و زیست‌بوم‌های طبیعی ایتالیا بسیار حیاتی هستند.
کوه‌های بالکان
«رشته‌کوه بالکان» (Balkan Mountains) از شرق صربستان آغاز می‌شود و تا قلب بلغارستان امتداد می‌یابد. بلندترین نقطه این رشته کوه، «قله بوتف» (Botev Peak) است که ۲٬۳۷۶ متر ارتفاع دارد. همچنین «قله وراشکا چوکا» (Vrashka Chuka Peak)، بخش شمال‌غربی این رشته‌کوه را تشکیل می‌دهد. رشته‌کوه‌های بالکان نقش مهمی در تفکیک اروپای مرکزی از بخش جنوبی شبه‌جزیره بالکان ایفا می‌کنند.
کوه‌های آلپ دیناریک
«رشته‌کوه آلپ دیناریک» (Dinaric Alps) به‌موازات «دریای آدریاتیک» (Adriatic Sea) امتداد دارد و بخش‌هایی از اسلوونی، کرواسی و بوسنی و هرزگوین را دربر می‌گیرد. آلپ دیناریک با چشم‌اندازهای شگفت‌انگیز کارستی (آهکی) شناخته می‌شود و از ناهموارترین رشته‌کوه‌های اروپا به‌شمار می‌رود.
کوه‌های تاترا
«رشته‌کوه تاترا» (Tatra Mountains) بخشی از رشته‌کوه‌های کارپات است و در مرز میان اسلواکی و لهستان قرار دارد. این کوه‌ها با وجود وسعت نسبتا کم، قله‌های بلند، دریاچه‌های آلپی و تنوع زیستی چشمگیری را در خود جای داده‌اند. این منطقه در تابستان مقصدی محبوب برای کوهنوردی است و در زمستان به بهشتی برای اسکی‌بازان تبدیل می‌شود.
کوه‌های اورال
«رشته‌کوه اورال» (Ural Mountains) که اغلب به‌عنوان مرز طبیعی میان اروپا و آسیا شناخته می‌شود، از اقیانوس منجمد شمالی تا دشت‌های قزاقستان امتداد دارد. اورال مرز شرقی اروپا را مشخص می‌کند و به‌دلیل برخورداری از منابع غنی معدنی نیز اهمیت فراوانی دارد.
آیا شما تجربه بازدید از کوهستان‌های اروپا یا سایر کوهستان‌های دنیا و ایران را دارید؟ خوشحال می‌شویم تجربه‌های خود را با ما و همراهان کجارو به اشتراک بگذارید.
منبع عکس کاور: سایت visitworldheritage.com؛ عکاس: نامشخص (رشته‌کوه تاترا)
