جزایر سلیمان کجاست و دلیل اهمیت آن چیست؟

رضا اردو سه شنبه، ۹ آبان ۱۴۰۲ ساعت ۱۴:۰۶

جزایر سلیمان کجاست و دلیل اهمیت آن چیست؟

جزایر سلیمان جایی است که در دوره جنگ جهانی دوم، محل نبردی اساسی میان نیروهای متفقین و ژاپنی‌ها بود. هنوز هم در جزایر سلیمان آثار متعددی از آن جنگ قابل‌مشاهده است.

جزایر سلیمان مجمع‌الجزایری در اقیانوس آرام است که در سال ۱۹۷۶ میلادی از امپراتوری بریتانیا مستقل شد. در زمان جنگ جهانی دوم، ژاپنی‌ها در جزایر سلیمان از نیروهای متفقین شکست خوردند و بدین‌ترتیب، سرنوشت اقیانوس آرام جنوبی به دست متفقین افتاد. جزایر سلیمان به‌خاطر این جنگ‌ها شهرت یافت؛ اما جاذبه‌های دیگری نیز در این جزایر وجود دارد که گردشگران را به‌سمت خود می‌کشاند. در این مقاله با جزایر سلیمان بیشتر آشنا خواهیم شد.

جزایر سلیمان کجاست؟

جزایر سلیمان (Solomon Islands) کشوری شامل ۶ جزیره بزرگ و بیش از ۹۰۰ جزیره کوچک‌تر است که در ناحیه ملانزی اقیانوسیه، در شمال شرق استرالیا قرار دارد. در شمال غرب این جزایر، کشور «پاپوآ گینه نو» (Papua New Guinea) واقع شده است. کشور «فیجی» (Fiji)، جزایر «کالدونیای جدید» (New Caledonia) و «وانواتو» (Vanuatu) در جنوب شرق جزایر سلیمان هستند.

در شرق جزایر سلیمان، کشورهای «والیس و فوتونا» (Wallis and Futuna) و «تووالو» (Tuvalu) قرار دارند. کشورهای «نائورو» (Nauru) و «میکرونزی» (Micronesia) نیز در شمال این جزایر واقع شده‌اند.

_{منبع عکس: Wikimedia، عکاس: Sanjay Rao}

پایتخت جزایر سلیمان

نام: «هونیارا» (Honiara)
مساحت: ۲۲ کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا: ۲۹ متر
جمعیت: ۹۲,۳۴۴ نفر (سال ۲۰۲۱)

هونیارا پایتخت و بزرگ‌ترین شهر جزایر سلیمان است که در ساحل شمال غرب جزیره «گوادال‌کانال» (Guadalcanal) و در دهانه رود «ماتانیکو» (Mataniko) قرار دارد.

طبق سرشماری سال ۲۰۲۱، جمعیت هونیارا ۹۲,۳۴۴ نفر است که حدود نصف آن‌ها زیر ۳۰ سال هستند. شهر هونیارا از زمان جنگ جهانی دوم به‌خاطر «نبرد هندرسون فیلد» (Battle of Henderson Field) که در سال ۱۹۴۲ میان نیروهای آمریکایی و ژاپنی در آنجا رخ داد، پیرامون مراکز نظامی آمریکا به وجود آمد. «فرودگاه بین‌المللی هونیارا» (Honiara International Airport) امروزه نیز فرودگاهی نظامی محسوب می‌شود که یک باند فرود آسفالت به طول ۲,۲۰۰ متر دارد.

_{منبع عکس: heritageparkhotel.com.sb، عکاس: نامشخص}

در سال ۱۹۵۲، هونیارا مرکز مستعمرات بریتانیا در جزایر سلیمان شد. از آن پس، ساختمان‌های بسیاری در آنجا احداث کردند و شهر رشد قابل‌توجهی کرد. از دهه ۱۹۹۰ میلادی، هونیارا درگیر نزاع‌ قومی و ناآرامی‌ سیاسی شد. خشونت‌‌ها آن‌قدر بالا گرفت که در تابستان سال ۲۰۰۳، نیروهای کشورهای اقیانوسیه به رهبری استرالیا وارد عمل شدند تا در شهر نظم برقرار کنند؛ با این حال، ناآرامی‌ها به‌طور کامل برطرف نشد. در سال ۲۰۰۶ نیز، پس از انتخاب «اسنایدر رینی» (Snyder Rini) به‌عنوان نخست‌وزیر، شورشی درگرفت؛ در این ناآرامی‌ها بخشی از محله چینی‌ها در شهر هونیارا تخریب شد و بیش از ۱,۰۰۰ نفر از ساکنان چینی شهر بی‌خانمان شدند.

هونیارا قطب گردشگری جزایر سلیمان است و سالانه از حدود ۳۰,۰۰۰ گردشگر میزبانی می‌کند

ناآرامی‌ها به صنعت گردشگری جزایر سلیمان به‌شدت ضربه زد؛ به‌‌طوری که درآمد این کشور از صنعت گردشگری از حدود ۱۳ میلیون دلار در سال ۱۹۹۸ به تنها ۶۲۹,۰۰۰ دلار در سال ۱۹۹۹ رسید؛ اما از سال ۲۰۰۶، وضع بهتر شد و جزایر سلیمان توانست در سال ۲۰۱۸ با درآمد ۹۲ میلیون دلار به بیشترین درآمد خود از صنعت گردشگری دست یابد. امروزه هونیارا قطب گردشگری جزایر سلیمان محسوب می‌شود و سالانه از حدود ۳۰,۰۰۰ گردشگر میزبانی می‌کند.

هونیارا اقلیم حاره‌ای دارد و میانگین دمای آن در روز حدود ۲۸ درجه سانتی‌گراد است. بیشترین درجه دما در هونیارا ۳۶٫۱ سانتی‌گراد بوده که در یکم فوریه سال ۲۰۱۰ ثبت شده است. این منطقه بین ماه‌های آبان تا اردیبهشت، هونیارا غالبا هوای بارانی دارد؛ با این حال، میانگین بارش در هونیارا کمتر از دیگر نقاط جزایر سلیمان است.

_{منبع عکس: Wikimedia، عکاس: Kahunapule Michael Johnson}

بقایای کشتی شکسته ژاپنی‌ها از جنگ جهانی دوم همچنان در ساحل این شهر قابل‌مشاهده است. آثار دیگری از جنگ جهانی در هونیارا هستند که همگی در کنار موزه ملی و باغ گیاه‌شناسی، جزو دیدنی‌های شهر محسوب می‌شوند.

غالب جمعیت هونیارا مسیحی شاخه «انگلیکان» (Anglican) هستند. کلیسای جامع «سنت بارناباس» (St. Barnabas) با ظرفیت ۹۰۰ نفر، یکی از بزرگ‌ترین کلیساهای این شهر است.

_{منبع عکس: Britannica، عکاس: viavado}

دیدنی‌های جزایر سلیمان

یادبود آمریکایی گوادال‌کانال (Guadalcanal American Memorial)

آدرس: هونیارا، خیابان «اسکای‌لاین درایو» (Skyline Drive) (مشاهده روی نقشه)
ساعات بازدید: دوشنبه‌ها تا جمعه‌ها از ساعت ۹ صبح تا ۶ عصر
مدت‌زمان بازدید: کمتر از یک ساعت
هزینه بازدید: رایگان

یادبود آمریکایی جنگ در سال ۱۹۹۲ به مناسبت پنجاهمین سالگرد پیروزی آمریکا در نبرد گوادال‌کانال بنا شد. بر دیواره‌های این بنای یادبود، وقایع آن جنگ ثبت شده است. بازدیدکنندگان از این طریق با نحوه ورود نیروهای آمریکایی در جنگ جهانی دوم آشنا می‌شوند. برای بازدید از بنای یادبود، تورهای محلی وجود دارد؛ همچنین علاقه‌مندان می‌تواند به‌تنهایی با تاکسی یا مینی‌ون به آنجا بروند.

_{منبع عکس: Heritage Park Hotel، عکاس: نامشخص}

بنای یادبود آمریکایی گوادال‌کانال نسبتا کوچک است؛ اما به‌خوبی وقایع رخ‌داده در سال ۱۹۴۲ را بازنمایی می‌کند. در اینجا، ۶ ماه جنگ خونین رخ داد، حدودا ۳۰,۰۰۰ جان خود را از دست دادند، چندین کشتی جنگی غرق شد و صدها هواپیما سقوط کرد. جنگ گوادال‌کانال یکی از جنگ‌های اساسی جنگ جهانی دوم بود که آمریکا در آن پیروز شد.

محوطه، فضای آرام و چشم‌انداز خوبی به پیرامون جزیره دارد. شیب مسیر یادبود زیاد و مسیر پیاده‌روی آن دشوار است؛ برای همین، پیشنهاد می‌شود بازدیدکنندگان با تاکسی به بالای محوطه بروند.

_{منبع عکس: U. S. Department of State، عکاس: نامشخص}

محوطه‌های غواصی بونگی (Bonegi) ۱ و ۲

آدرس: ۱۲ کیلومتری غرب هونیارا، روستای «روانیو» (Ruaniu)، جاده هونیارا-لامبی (Lambi)، ساحل امبونگه (Mbonge) (مشاهده روی نقشه)
ساعات بازدید: همه‌روزه
هزینه بازدید: ۶ دلار آمریکا (سال ۲۰۲۳)

«بونگی» ۱ و ۲ دو محوطه معروف برای غواصی در ساحل هونیارا هستند. غواصان از همان ساحل می‌توانند به آب بروند و از نزدیک از کشتی ژاپنی غرق‌شده بازدید کنند. مرجان‌ و ماهی‌های فراوانی در ساحل وجود دارد که ارزش دیدن دارند.

ساحل «امبونگه» زیبا و آب آن آرام و شفاف است. اینجا یکی از معدود جاهایی است که می‌توان غذای غربی مثل پیتزا پیدا کرد. عمق غواصی در این مناطق به ۶۰ متر می‌رسد. کشتی شکسته ژاپنی در عمق دو متری قرار دارد.

_{منبع عکس: visit solomon islands، عکاس: نامشخص}

موزه نظامی «ویلو» (Vilu)

آدرس: «لنگاکیکی» (Lenggakiki)، جاده ویلو (مشاهده روی نقشه)
ساعات بازدید: همه‌روزه از ۷:۳۰ صبح تا پنج عصر
مدت بازدید: یک تا دو ساعت
هزینه بازدید: ۱۲ دلار آمریکا (سال ۲۰۲۳)

موزه نظامی ویلو موزه روباز کوچکی در ناحیه ویلو در جزیره گوادال‌کانال است. در این موزه، تجهیزات جنگی آمریکایی و ژاپنی از جنگ جهانی دوم نگهداری می‌شود. آثار باقی‌مانده از هواپیماها و سلاح‌های قدیمی، از جاذبه‌های این موزه به شمار می‌رود. موزه معمولا راهنما ندارد و اطلاعاتی هم در کنار آثار نوشته نشده است؛ با این حال، آثاری که سر هم شده‌ و در میان درختان قرار گرفته‌اند، جالب‌توجه هستند.

_{منابع عکس‌های گالری (از راست به چپ): Kirkland، Solomon Airlines، Devpolicy Blog، Tripadvisor، عکاس‌ها: David Kirkland، Chris McLennan، Unknown، John B}

تالاب ماروو (Marovo)

آدرس: جزایر «جورجیای نو» (New Georgia Islands) (مشاهده روی نقشه)
ساعات بازدید: همه‌روزه
هزینه بازدید: دو دلار آمریکا (سال ۲۰۲۳) بابت رفت‌و‌آمد با قایق

تالاب «ماروو» با مساحت ۷۰۰ کیلومتر مربع، بزرگ‌ترین تالاب آب شور جهان به شمار می‌رود. دو رشته صخره مرجانی پیرامون تالاب را پوشانده است و تنوع زیستی بسیاری در تالاب مشاهده می‌شود. جزایر کوچک بسیاری در تالاب ماروو وجود دارد که تنها ۲۰ جزیره از آن‌ها مسکونی است.

_{منبع عکس: danitadelimont.com، عکاس: Michael Runkel}

محیط بکر، چشم‌انداز خیره‌کننده، بومیان مهربان و غذای خوب، همگی در تالاب ماروو گرد آمده‌اند. همراه داشتن قرص مالاریا هنگام سفر به تالاب ماروو پیشنهاد می‌شود. به‌دلیل هوای پیوسته گرم تالاب، اقامتگاه‌های آنجا دوش آب گرم ندارند. با وجود امکانات اقامتی نسبتا خوب تالاب ماروو، این تالاب کمتر شناخته‌شده و بکر مانده است.

_{منبع عکس: Pacific Island Living، عکاس: نامشخص}

آبشارهای تنارو (Tenaru)

آدرس: جزایر سلیمان، جنگل گوادال‌کانال، اقامتگاه کوه «پارانگیجو» (Parangiju) (مشاهده روی نقشه)
زمان بازدید: همه‌روزه
هزینه بازدید: رایگان، ۱۲ دلار آمریکا (سال ۲۰۲۳) برای اختیار کردن راهنمای محلی

آبشارهای «تنارو» در جنگل‌ گوادال‌کانال در جنوب جزایر سلیمان واقع شده است و ۶۳ متر ارتفاع دارد. مسیر دسترسی به آبشار تنارو خیس و لغزنده است. از بالا تا پایین آبشار حدود یک ساعت کوهنوردی نیاز است؛ اما زیبایی منظره ارزش راه دشوار را دارد.

_{منبع عکس: Kirklandphotos، عکاس: D. Kirkland}

برای رسیدن به آبشار تنارو، مسافران باید دو بار از رودخانه گذر کنند. امکان شنا در حوضچه پایین آبشار نیز وجود دارد. مسافران معمولا با خود لباس و کفش اضافه می‌برند. حوضچه آبشار معمولا در سایه است و مکان خوبی برای آب‌تنی و دوری از گرمای هونیارا به شمار می‌رود.

_{منبع عکس: The Pineapple Post، عکاس: نامشخص}

جزیره جمجمه (Skull Island)

آدرس: جزایر سلیمان، جورجیای نو، شهر «موندا» (Munda)، «ووناوونا لانگون» (Vonavona Lagoon)

در جزیره جمجمه در جورجیای نو، تعداد زیادی جمجمه انسان کشف شد؛ به همین دلیل جزیره با این نام شناخته می‌شود. با قایق، حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه از شهر موندا تا جزیره جمجمه فاصله است. در این جزیره کوچک، چند گور صلیب‌دار، یک محراب و چندین جمجمه وجود دارد.

_{منبع عکس: The World List of Tourist Attractions، عکاس: نامشخص}

با ورود مسیحیت به جزایر سلیمان، جمجمه‌ها از دیگر جزیره‌ها جمع‌آوری و به جزیره جمجمه آورده شدند. این جمع‌آوری در دهه ۱۹۲۰ انجام شد. هدف این بود که این جمجمه‌های مقدس از دست مبلغان مسیحی در امان بماند که محوطه‌های سنتی را ویران می‌کردند.

در جزیره جمجمه، جمجمه بزرگان قبایل جزایر سلیمان برای بازدید نگهداری می‌شود

ماهیگیران در محراب جمع می‌شدند؛ آن‌ها در محراب پیشکش و دعا می‌کردند تا صید خوبی داشته باشند. بیشتر جمجمه‌ها به‌منظور مراقبت در برابر آب‌وهوا، تحت پوشش قرار دارند. یک مکان مقدس کوچک متعلق به جمجمه بزرگان قبایل بومی وجود دارد.

حدود ۵۰ تا ۸۰ جمجمه درون صخره‌های مرجانی نگهداری می‌شوند که به قولی، قدمتشان به قرن هجدهم میلادی می‌رسد. جزیره جمجمه با وجود نام و دیدنی‌های عجیب خود، جزیره آرام و امنی است.

_{منبع عکس: We Blog the World، عکاس: نامشخص}

تاریخچه جزایر سلیمان

طبق شواهد باستان‌شناختی، جزایر سلیمان نخستین‌بار در حدود ۳۰,۰۰۰ تا ۲۸,۰۰۰ سال قبل از میلاد مسکونی شد. اولین ساکنان جزایر سلیمان از مجمع‌الجزایر «بیسمارک» (Bismarck) و گینه نو به آنجا آمدند. شواهد سکونت‌گاه‌های انسانی به تاریخ حدود ۴,۵۰۰ تا ۲,۵۰۰ قبل از میلاد، از غارهای «پوها» (Poha) و «واتولوما پوسوی» (Vatuluma Posovi) در گوادال‌کانال پیدا شده است.

از حدود سال ۱,۲۰۰ تا ۸۰۰ قبل از میلاد، مردمان «آسترونزیایی» (Austronesian) از مجمع‌الجزایر بیسمارک به جزایر سلیمان مهاجرت کردند. این مردمان با بومیان جزایر سلیمان آمیخته شدند و در طول زمان، زبان ایشان غالب شد.

_{منبع عکس: Wikimedia، عکاس: Fondo Antiguo}

آثار گورستان‌ها و سکونت‌گاه‌های دائمی متعددی در سراسر جزایر یافت شده است که نشان می‌دهد از حدود سال ۱,۰۰۰ میلادی، جزایر سلیمان محل سکونت دائمی انسان‌ها بوده است. قبل از ورود اروپایی‌ها به این جزایر در قرن شانزدهم میلادی، اهالی جزایر سلیمان به‌خاطر عمل «سر آوردن» و «همنوع‌خواری» بدنام بودند.

اولین اروپایی که بر جزایر سلیمان پا گذاشت، «آلوارو دمندانیا دنیرا» (Alvaro de Mendana de Neira)، دریانورد اسپانیایی بود که در سال ۱۵۶۸ حین کشتی‌رانی از سمت پرو به این جزایر رسید. برخورد اول بومیان با اروپایی‌ها دوستانه بود؛ اما به مرور خصمانه شد؛ برای همین، آلوارو دمندانیا به پرو بازگشت و با قصد مستعمره کردن جزایر سلیمان، در سال ۱۵۹۵ میلادی با گروه بزرگ‌تری به جزایر برگشت؛ اما بر اثر بیماری از دنیا رفت و پروژه او ناتمام ماند.

_{منبع عکس: Wikimedia، عکاس: Machadoy Nunez}

در قرن هفدهم، دو بار اروپایی‌ها در سال‌های ۱۶۰۶ و ۱۶۴۸ از جزایر سلیمان بازدید کردند. در قرن هجدهم، کاوش‌های بریتانیایی‌ها و فرانسوی‌ها بیشتر شد. از اواخر قرن هجدهم، کشتی‌های بریتانیایی‌، آمریکایی‌ و استرالیایی برای چوب، آب و خوراک به جزایر سلیمان آمدند و با اهالی آن روابط تجاری برقرار کردند. بعدها بومیان جزایر سلیمان جزو خدمه آن کشتی‌ها شدند.

در سال ۱۹۰۰ میلادی، جزایر سلیمان مستعمره بریتانیا شد

تلاش بریتانیایی‌ها در سال ۱۸۵۱ میلادی برای مستعمره کردن جزایر سلیمان نیز موفقیت‌آمیز نبود؛ در عوض، از دهه ۱۸۶۰، بومیان جزایر برای کارگری در مستعمره‌ها در استرالیا، فیجی و ساموا به خدمت گرفته می‌شدند یا برای کار دزدیده می‌شدند که این عمل با عنوان فرایند «پرنده سیاه» شهرت یافت. هم‌زمان با این فرایند، مبلغان مسیحی نیز وارد جزایر شدند و روند مسیحی کردن بومیان را آغاز کردند.

با وجود تلاش‌های اسپانیایی‌ها، بریتانیایی‌ها و فرانسویان، این آلمانی‌ها بودند که ابتدا در سال ۱۸۸۶ توانستند جزایر سلیمان شمالی را تحت حاکمیت خود در آورند. طی قراردادی در سال ۱۸۸۶، آلمان و بریتانیا توافق کردند که بریتانیا در جزایر سلیمان جنوبی نفوذ داشته باشد. سلطه آلمان بر جزایر شمالی چندان نپایید؛ در سال ۱۹۰۰ میلادی طی توافقی، آلمان آن جزایر را به بریتانیا واگذار کرد و بدین‌ ترتیب بریتانیا توانست جزایر سلیمان را مستعمره خود کند.

_{منبع عکس: Wikimedia، عکاس: Walter George Ivens}

سه دهه نخست قرن بیستم، دوران جنگ بریتانیایی‌ها با بومیان جزایر سلیمان بود. در آن دوره، بریتانیایی لشکرکشی‌های انتقام‌جویانه متعددی ترتیب داد و تعداد زیادی از بومیان را به قتل رساند. در این مدت، فرایند‌های کشاورزی، معدن‌‌کاری و چوب‌بری در مقیاس کوچک انجام شد.

از سال ۱۹۴۲ تا پایان سال ۱۹۴۳، جزایر سلیمان صحنه نبردهای مهمی در سطح زمین و دریا و آسمان میان متفقین و نیروهای مسلح امپراتوری ژاپن بود. در اوایل سال ۱۹۴۲، ژاپن بخش اعظم جزایر غربی سلیمان را تصرف کرد؛ بدین ترتیب، بیشتر ساکنان اروپایی تخلیه و به استرالیا فرستاده شدند؛ اما در میانه سال ۱۹۴۲ و ۱۹۴۳، متفقین ضدحمله زدند و جلوی پیشروی ژاپنی‌ها را گرفتند.

_{منبع عکس: Wikimedia، عکاس: Major Robert Jacquot}

هزاران غیرنظامی و نیروهای متفقین و ژاپنی کشته شدند و تمام جزایر دچار ویرانی سهمگینی شد. ناظران بومی ساحلی با اطلاعاتی که به متفقین می‌دادند، نقش عمده‌ای در نتیجه جنگ ایفا کردند. «ویلیام هالسی» (William Halsey)، دریاسالار آمریکایی درباره نقش این ناظران ساحلی گفت:

ناظران ساحلی گوادال‌کانال را نجات دادند و گوادال‌کانال اقیانوس آرام جنوبی را حفظ کرد.

_{منبع عکس: Wikimedia، عکاس: U.S Marine Corps}

آمریکایی‌ها شهر هونیارا را بسیار گسترش دادند و پایتخت را در سال ۱۹۵۲ از «تولاگی» (Tulagi) به هونیارا منتقل کردند.

در دهه ۱۹۵۰، بحث احتمال انتقال حاکمیت جزایر سلیمان به استرالیا وجود داشت؛ اما استرالیا به‌خاطر بار مالی این مسئولیت، آن را نپذیرفت. گرایش‌های استقلال‌طلبانه میان بومیان جزیره از همان دهه آغاز شده بود. در نهایت، در سال ۱۹۷۶ جزایر سلیمان به خودگردانی کامل دست یافتند که این استقلال در سال ۱۹۷۸ رسمی شد؛ اما همچنان الیزابت دوم ملکه جزایر سلیمان باقی ماند.

_{منبع عکس: Courtesy of Royal UK، عکاس: نامشخص}

در طول حدود سه دهه پس از استقلال، جزایر سلیمان درگیر اختلاف‌های سیاسی، ورشکستگی، فساد و جنگ قومی بود. سرانجام در سال ۲۰۰۳، پارلمان جزایر سلیمان از نیروهای خارجی درخواست کرد که برای برقراری امنیت وارد شوند. در همان سال، نیروهای استرالیا و نیوزیلند به‌همراه حدود ۱۵ کشور دیگر اقیانوسیه وارد عمل شدند و در جزایر سلیمان نظم برقرار کردند.

دخالت کشورهای اقیانوسیه برای برقراری نظم در جزایر سلیمان مقطعی بود. در سال ۲۰۲۲، حکومت جزایر سلیمان قرارداد مشابهی با دولت چین بست تا نیروهای چینی در جزایر سلیمان حضور داشته باشند و جلوی شورش‌های مکرر را بگیرند. امروزه جزایر سلیمان با کمک نیروهای چینی نظم خود را تامین می‌کند؛ اما همچنان مشکلات اقتصادی در این کشور برقرار است.

_{منبع عکس: Global Times، عکاس: نامشخص}

وجه تسمیه جزایر سلیمان

آلوارو دمندانیا دنیرا در سال ۱۵۶۸ میلادی نامی برای جزایر سلیمان نگذاشت؛ اما بعدها در گزارش‌هایی که از سفر وی نقل شد، آنجا را با بندر ثروتمند «اوفیر» (Ophir) مقایسه می‌کردند. طبق «کتب پادشاهان» (Book of Kings) و «کتب تواریخ» (Chronicles) در عهد عتیق کتاب مقدس، اوفیر جایی بود که شاه سلیمان به آن سفر کرد؛ برای همین به آن، جزایر سلیمان گفتند.

در دوره استعمار تا زمان استقلال در سال ۱۹۷۸، نام این جزایر، «جزایر سلیمان تحت حمایت بریتانیا» بود. پس از استقلال، نام آن به «جزایر سلیمان» تغییر کرد. در میان عوام، این جزایر «سلیمان‌ها» (the Solomons) نامیده می‌شوند.

_{منبع عکس: Etsy، عکاس: نامشخص}

مردم جزایر سلیمان

طبق سرشماری سال ۲۰۲۱، ۷۰۷,۸۵۱ نفر در جزایر سلیمان زندگی می‌کنند که دو سوم این جمعیت زیر ۳۰ سال سن دارند. بیشتر ساکنان جزایر از لحاظ قومی، ۹۵٫۳ درصد «ملانزیایی» (Melanesian)، ۳٫۱ درصد «پلی‌نزیایی» (Polynesian) و ۱٫۲ درصد «میکرونزیایی» (Micronesian) هستند. چند هزار نفر اروپایی و چینی نیز در جزایر سکونت دارند.

با آنکه زبان انگلیسی زبان رسمی کشور است، تنها یک تا دو درصد مردم می‌توانند به‌راحتی انگلیسی صحبت کنند. با این حال، زبان اختلاطی «پیجین» (Pijin) که مایه‌هایی از انگلیسی هم در خود دارد، زبان میانجی میان اکثریت جمعیت جزایر سلیمان است. مردم جزایر سلیمان به‌طور کلی به ۷۰ زبان محلی سخن می‌گویند.

_{منبع عکس: UN Pacific The United Nations، عکاس: Adli Wahid}

دین ۹۲ درصد مردم جزایر سلیمان مسیحی است. ۳۵ درصد مسیحیان جزایر سلیمان، مذهب آنگلیکان و ۱۹ درصد مذهب کاتولیک دارند و باقی از دیگر شاخه‌های مسیحیت هستند. پنج درصد از مردم جزایر سلیمان نیز باورهای بومی دارند. حضور حدود ۳۵۰ مسلمان در جزایر سلیمان گزارش شده است.

تحصیلات در جزایر سلیمان اجباری نیست و تنها ۶۰ درصد از مردم به آموزش ابتدایی دسترسی دارند. در نقاط مختلف جزیره کودکستان وجود دارد؛ اما این کودکستان‌ها رایگان نیستند. نرخ سواد جمعیت بزرگسال جزایر سلیمان در سال ۲۰۱۵، ۸۴٫۱ درصد بود؛ ۸۸٫۹ درصد مردان و ۷۹٫۲۳ درصد زنان سواد دارند. به‌خاطر مشکلات مالی، دولت امکان گسترش زیرساخت‌ها و امکانات آموزشی را ندارد.

_{منبع عکس: New Zealand High Commission Honiara Solomon Islands، عکاس: نامشخص}

زندگی در جزایر سلیمان

حدود ۷۷ درصد جمعیت جزایر سلیمان در خارج از نواحی شهری زندگی می‌کنند. بدنه جمعیت برای زندگی به کشاورزی، ماهیگیری و جنگل‌داری وابسته هستند. بیشتر کالاهای تولیدی و محصولات پتروشیمی از خارج وارد می‌شوند. حدود ۷۸ درصد ساکنان جزایر سلیمان به تلفن همراه دسترسی دارند. تقریبا ۱۲ درصد جمعیت از اینترنت استفاده می‌کنند و ۱۱ درصد ایشان عضو فعال شبکه‌های اجتماعی هستند؛ البته این تعداد به‌سرعت رو به افزایش است.

امید به زندگی در جزایر سلیمان ۷۳ سال است. جزایر سلیمان جامعه بسیار مردسالاری دارد و نسبت به نقش مردان و زنان در جامعه، حساسیت نشان می‌دهد. در جزایر سلیمان زنان بیشتر با زنان و مردان با مردان مراوده دارند.

_{منبع عکس: Britannica، عکاس: Tim Rooke}

در جامعه محافظه‌کار جزایر سلیمان، پوشش به سبک غربی چندان پسندیده نیست؛ لباس گشاد و سبک و نخی معمولا انتخاب مناسبی مطابق با اقلیم و فرهنگ آنجا است. مردان شلوارهای بلند یا شلوارک تا زانو همراه با پیراهن آستین‌کوتاه می‌پوشند. زنان نیز معمولا پیراهن زنانه، دامن و تیشرت می‌پوشند؛ برای زنان، لباس بی‌آستین پذیرفته نیست.

در هونیارا، خانه‌ها مبله هستند و دسترسی به گاز و برق دارند؛ هرچند گاهی برق قطع می‌شود. تلفن، اینترنت و آب لوله‌کشی هم جزو زیرساخت‌های خانه‌ها در جزایر سلیمان است. آب لوله‌کشی آشامیدنی نیست و باید جوشانده شود. اینترنت در جزایر سلیمان محدود و اغلب کند است. رستوران‌ها و مغازه‌های متنوعی نیز برای ساکنان وجود دارد.

بیشتر شهرهای جزایر سلیمان برق دارند؛ اما برق روستاها با موتور برق تامین می‌شود. پابرهنه راه رفتن در خانه یک قانون نانوشته در جزایر سلیمان است. نواحی روستایی و شهرهای استانی محافظه‌کارتر از پایتخت هستند.

_{منبع عکس: International Women's Development Agency، عکاس: Rob Maccoll}

مالاریا و تب دنگی از بیماری‌های رایج در جزایر سلیمان است. مردم اغلب از لباس‌هایی استفاده می‌کنند که پوستشان کمتر در معرض هوای آزاد باشد و پشه‌بند هم جزو جدانشدنی زندگی در جزایر سلیمان به شمار می‌رود. عفونت پوستی در جزایر سلیمان شایع است؛ به همین‌ دلیل، آنتی‌بیوتیک به‌وفور استفاده می‌شود. بیمارستان‌های عمومی در شهرها و روستاها وجود دارد؛ اما امکانات آن‌ها ابتدایی است.

از لحاظ امنیتی، بیشتر بخش‌های هونیارا و مراکز استانی در طول روز مشکلی ندارند؛ اما تنهایی قدم زدن در شب توصیه نمی‌شود. غریبه‌ها نمی‌توانند آزادانه و بدون اجازه در ساحل و اماکن قدم بزنند؛ برای همین، همیشه باید یک همراه بومی معتمد داشته باشند.

_{منبع عکس: www.cmphoto.co.nz، عکاس: Chris McLennan}

آب و هوای جزایر سلیمان

آب‌وهوای اقیانوسی-استوایی جزایر سلیمان در طول سال بسیار مرطوب و میانگین دما ۲۶٫۵ درجه سانتی‌گراد است. در ماه‌های خرداد تا مرداد هوا خنک‌تر می‌شود. وزش بادهای شمال غربی در ماه‌های آذر تا اردیبهشت بارندگی مکرر و طوفان‌ و گردباد ایجاد می‌کند. بارندگی سالانه در جزایر سلیمان ۳,۰۵۰ میلی‌متر است.

جزایر سلیمان مقام دوم را در فهرست فاجعه‌خیزترین کشور جهان از جهت احتمال وقوع فجایع طبیعی نظیر سیل و سونامی دارد. همچنین این کشور بسیار در برابر تغییرات اقلیمی آسیب‌پذیر است؛ به همین دلیل برنامه گذر از انرژی‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر را دنبال می‌کند.

_{منبع عکس: Wikimedia، عکاس: AusAID}

شرایط سفر به جزایر سلیمان

برای سفر به جزایر سلیمان می‌توان در سفارت این کشور درخواست ویزای توریستی داد. چون جزایر سلیمان در ایران سفارت ندارد، متقاضیان باید از کشوری اقدام کنند که سفارت جزایر سلیمان در آن مستقر است. جزایر سلیمان در کشورهای گینه نو، استرالیا، کوبا، بلژیک، اندونزی، نیوزیلند، فیجی، مالزی و تایوان سفارت دارد. پس از ارائه مدارک مورد نیاز سفارت و دریافت ویزا، مسافران تا سه ماه اجازه اقامت در جزایر سلیمان را دارند.

مدارک مورد نیاز سفارت جزایر سلیمان برای دریافت ویزای توریستی، عبارت‌اند از:

گذرنامه با داشتن حداقل ۶ ماه اعتبار
عکس رنگی با زمینه سفید
بلیط رفت و برگشت هواپیما
پرینت گردش حساب سه ماه آخر حساب بانکی برای تایید تمکن مالی
تکمیل فرم ویزای سفر به جزایر سلیمان و درج اطلاعات شخصی
شناسنامه و کارت ملی ترجمه‌شده به انگلیسی

متقاضیان اگر از کشور مقصد دعوت‌نامه داشته باشند، احتمال دریافت ویزا برایشان بیشتر خواهد شد.

فاصله هوایی از ایران تا جزایر سلیمان حدود ۲۶ ساعت است. از آنجا که پرواز مستقیمی از ایران به جزایر سلیمان وجود ندارد، مسافران باید از شرکت‌های هواپیمایی خارجی استفاده کنند. هواپیمایی الاتحاد امارات از تهران با دو توقف به جزایر سلیمان پرواز می‌کند. مسافران مستقر در منطقه استرالیا و اقیانوسیه می‌توانند با استفاده از پروازهای هواپیمایی «ویرجین استرالیا» (Virgin Australia Airlines) یا شرکت هواپیمایی جزایر سلیمان (Solomon Airlines) به این کشور پرواز کنند. برای تهیه بلیط ارزان‌تر بهتر است از حداقل دو ماه قبل از سفر اقدام به خرید بلیط کرد.

مسافران برای سفر به جزایر سلیمان باید موارد امنیتی، اجتماعی و بهداشتی متعددی را در نظر بگیرند. تظاهرات در هونیارا یک پدیده معمول است که به‌سرعت به خشونت کشیده می‌شود؛ برای همین مسافران باید از گردهم‌آیی‌های اعتراضی و سیاسی دوری کنند.

_{منبع عکس: Solomon Islands Broadcasting Corporation، عکاس: Simon Tavake}

دزدی امری معمول در جزایر سلیمان است؛ برای همین، مسافران بهتر است محل اقامت و در و پنجره‌های خودروی خود را قفل کنند.

مسافران باید مراقب حیات وحش جزایر سلیمان باشند. کوسه و کروکودیل معمولا در آب‌ها وجود دارد؛ به همین دلیل، باید پیش از ورود به آب به توصیه بومیان توجه کرد. همچنین مسافران بهتر است مراقب سگ‌های ولگرد هونیارا باشند.

آنتن تلفن همراه و اینترنت در برخی نواحی محدود است. خسارتی که به کابل‌های زیر دریا وارد شده، باعث شده است که خدمات ارتباطی خارج از هونیارا ضعیف باشد. فجایع طبیعی مثل طوفان‌های استوایی، زلزله و سونامی در جزایر سلیمان رخ می‌دهد؛ برای همین مسافران بهتر است گزارش‌های هواشناسی را زیر نظر داشته باشند.

_{منبع عکس: Pasifika Environews، عکاس: نامشخص}

مسافران بهتر است مطمئن شوند که محل اقامتشان امکانات لازم برای دفع حشرات را دارد و قرص مالاریا و اسپری ضد حشرات همراه داشته باشند.

غواصانی که دچار بیماری ناشی از کاهش ناگهانی فشار می‌شوند، باید برای درمان به کشور دیگری بروند؛ چون در جزایر سلیمان امکانات کافی برای درمان این بیماری وجود ندارد.

_{منبع عکس: Dive & Sea Dive Adventures، عکاس: نامشخص}

موارد ابتلا به «روتاویروس» (rotavirus) در جزایر سلیمان گزارش شده است. روتاویروس بیشتر از طریق قرار گرفتن در معرض توالت‌های آلوده منتقل می‌شود. علائم ابتدا به این ویروس، اسهال، استفراغ، دل‌پیچه و سردرد است. عفونت ویروسی در زمستان بیشتر می‌شود و دوره بیماری آن سه روز طول می‌کشد. بچه‌ها بیش از بقیه در خطر ابتلا به این ویروس هستند؛ اما می‌توانند پیش از سفر واکسن بزنند. مسافران بهتر است مدام دست‌ها را با آب و صابون بشویند.

کارت‌های اعتباری بین‌المللی تنها در هتل‌ها و مغازه‌های بزرگ هونیارا پذیرفته می‌شود. در بقیه جاها به‌ندرت کارت‌های اعتباری می‌پذیرند؛ برای همین مسافران باید پول نقد داشته باشند. واحد پول جزایر سلیمان، «دلار جزایر سلیمان» است که در فرودگاه، بانک‌ها و دیگر مراکز اصلی هونیارا قابل تبدیل است.