سفر کاری‌تفریحی؛ سبک جدیدی از سفر برای حفظ تعادل بین کار و زندگی
«کار یا تفریح؟» این سوالی است که در هتل‌ها، آژانس‌های کرایه‌ی ماشین و گیت‌های کنترل بلیط در فرودگاه‌ها در ایالات متحده و سایر نقاط جهان، میلیون‌ها بار تاکنون پرسیده شده است. «آیا برای تجارت سفر می‌کنید یا برای تفریح؟ کار یا سرگرمی؟»
حالا می‌توان پاسخ جدیدی به این سوال داد: «کار و تفریح با هم.»
سفر «کاری تفریحی» که در انگلیسی به نام‌های مختلفی از جمله «bizcation» ،«workcation» یا «bleisure» خوانده می‌شود، روندی رو‌به‌رشد در جهان گردشگری و سفر است که طی آن، مسافران تجاری، در ابتدا یا انتهای سفر کاری خود، چند روز بیشتر در مقصد می‌مانند تا زمانی را برای خود سپری کنند. این چند روز بیشتر را می‌توان برای کشف بیشتر مقصد، استراحت و تجدید قوا یا صرفا چند روز دیرتر برگشتن به کار استفاده کرد.
شاید در گذشته، کارفرمایان به‌خاطر این موضوع از کارمندان‌شان عصبانی می‌شدند (و کارمندان هم اطلاع چندانی از خط مشی شرکت نداشتند و از سوال کردن درباره‌ی آن حذر می‌کردند)؛ اما طی چند سال گذشته تغییری در ارتباطات میان کارفرما و کارمندان رخ داده است و اکنون، هر دو گروه، درباره‌ی این گزینه با هم اتفاق نظر دارند.
آمارها نشان می‌دهد که سال گذشته، ۶۰ درصد از سفرهای تجاری نوعی برنامه‌ی تفریحی را نیز شامل می‌شده است؛ این موضوع بیانگر آن است که این روند، نه‌تنها در حال رشد است؛ بلکه توسط شرکت‌ها نیز پذیرفته شده و اجرا می‌شود. بیش از ۲۸۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶ برای سفرهای تجاری داخلی پرداخت شده است؛ بنابراین، می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که شانس اتخاذ تصمیم‌های متنوع درباره‌ی هزینه‌های این نوع سفرها وجود دارد.
دلایل متنوعی برای رونق گرفتن مسافرت‌های کاری تفریحی وجود دارد. نوع مسافران علاقه‌مند به این نوع سفرها را می‌توان دلیل اول آن دانست: مسافران نسل هزاره. نسل هزاره که هر روز بر قدرت و تعدادشان در نیروی کار افزوده می‌شوند، سفرهای بیشتری برای کار و تجارت انجام می‌دهد و می‌خواهد بیشتر از نسل‌های پیشین سفر کند. آن‌ها به‌طور متوسط ۷٫۳ سفر در هر سال می‌روند.
کارمند خوشحال، بهترین سرمایه و عامل افزایش بهره‌وری شرکت می‌شود
دلیل دوم عبارت است از برقراری بهتر تعادل بین کار و زندگی؛ همان چیزی که نسل هزاره، در هر زمان و هر مکان، به‌صراحت آن را به‌عنوان اولویت خود مطرح کرده‌اند. کارمندان هزاره می‌خواهند دیده بشوند و به‌عنوان اعضای ارزشمند شرکت از آن‌ها یاد شود و به‌راحتی قابل جایگزینی نباشند؛ بنابراین، آن‌ها خواهان کار در شرکت‌هایی هستند که با آن‌ها چنین رفتار کند و اجازه بدهد بین کار و زندگی شخصی خود توازن برقرار کنند.
موریس هونور، معاون شرکت مسافرتی هرتز، می‌گوید:
افزایش سفرهای کاری تفریحی با این واقعیت ارتباط دارد که هر روز تعداد بیشتری از افراد هستند که می‌خواهند تعادل بهتری بین کار و زندگی خود برقرار کنند.
کارفرمایان با روند جدیدی که در میان نیروهای کار رو به فزونی است، زیاد دست‌وپنجه نرم کرده‌اند و برای حفظ کارمندان خود، با آغوش باز پذیرای ایده‌ها و سیاست‌هایی مانند سفرهای کاری تفریحی هستند؛ چرا که این کار می‌تواند از خستگی ناشی از کار کاسته و بر وفاداری کارمندان بیفزاید (کارمند خوشحال، بهترین سرمایه‌ی یک شرکت است و موجب بیشتر شدن بهره‌وری و ماندن طولانی مدت آن‌ها در شرکت می‌شود). بنابراین، اگر کارمندی تقاضای چند روز مرخصی در سفرهای کاری خود به اینجا و آنجا کند، شرکت‌ها این درخواست را خواهند پذیرفت.
شرکت‌ها، با در نظر گرفتن این موضوع که هزاره‌ها، اولین نسلی هستند که با دانش کافی درباره‌ی فناوری و اینترنت وارد حوزه‌ی کاری شده‌اند و خود را به‌راحتی با شرایط سازگار می‌کنند، درخواست‌های مربوط به تفریح در کنار کار را به‌راحتی خواهند پذیرفت و برای پیشبرد کار، چند تبصره برای سفرهای کاری تفریحی به سیاست‌های خود می‌افزایند. این سیاست‌ها از نظر جزئیاتی مانند اقامت هتل، طول مدت سفرها یا تخفیف‌هایی که در این موارد اعمال می‌شود، در شرکت‌های مختلف متفاوت است.
این مسئله فقط به استارت‌آپ‌هایی که پر از نیروهای کار جوان هستند، مربوط نیست. شرکت‌های بزرگ هم به این موضوع توجه می‌کنند. شرکت‌هایی مهم و تاثیرگذار در بازار سفرهای تجاری مانند AMEX Global Business Travel، عکس‌ها و مطالبی متنوعی حاوی مزایای بی‌شمار سفرهای کاری تفریحی منتشر کرده‌اند. شرکت‌های برتر در حوزه‌ی صنعت سفر مانند Expedia نیز پژوهش‌هایی را برای اثبات مزایا و دامنه‌ی این نوع سفرها آغاز کرده‌اند.
یک سوال مهم: مگر نه اینکه کارمندان باید هزینه‌ی چند شب بیشتر اقامت در هتل و نیز، غذا و سایر موارد را خودشان بپردازند؟ اگر آن‌ها به یک شهر شلوغ و بزرگ رفته باشند، این هزینه‌ها اصلا ارزان نخواهند بود!
حق با شما است. اضافه کردن یک یا دو روز برای تفریح به یک سفر کاری به هزینه‌ی خود مسافر انجام می‌شود. اما آن‌ها باز هم می‌توانند از برخی امکانات سفرهای کاری خود بهره ببرند تا از هزینه‌ها بکاهند؛ مثلا از تخفیف‌های شرکت برای اقامت در هتل استفاده کنند. این تخفیف، نرخی است که در ازای هر شب اقامت در هتل بر اساس مذاکرات انجام شده بین هتل و شرکت کم می‌شود و مسافر می‌تواند پول‌های خود را به این ترتیب پس‌انداز کند. خیلی از شرکت‌ها در حال حاضر این مورد را به سیاست‌های سفرهای کاری تفریحی خود افزوده‌اند تا کارمندانی که زیاد به سفرهای کاری می‌روند از آن بهره ببرند.
سفر کاری تفریحی جای خود را در ایالات متحده باز کرده است و شهرهایی مانند سیاتل، دنور و آتلانتا، از جمله مقصدهای برتر داخلی برای این‌گونه سفرها هستند. شهرهای کوچک‌تری مانند میناپولیس یا تمپا نیز که در شرایط دیگر میزبان گردشگران زیادی نیستند، اما تاجران زیادی به آنجا رفت‌وآمد می‌کنند، می‌توانند برای یک تعطیلات آخر هفته‌ی طولانی مقصدی جذاب باشند.
افزودن یک بخش تفریحی به سفرهای کاری بین‌المللی نیز در حال افزایش است و ۸۰ درصد از سفرهای کاری به خارج از کشور به همین ترتیب تغییر ماهیت داده‌اند. اگر شرکتی قرار است صورت‌حساب هزینه‌ی پرواز به توکیو را بپردازد که یکی از مهم‌ترین مقصدهای سفرهای کاری تفریحی در سطح بین‌المللی است، چرا نباید از این فرصت بهره برد؟
بنابراین، دفعه‌ی بعدی که در حال برنامه‌ریزی برای یک سفر کاری بزرگ هستید، از اینکه از کارفرما بخواهید به شما اجازه‌ی یک یا چند روز اقامت بیشتر برای پیاده‌روی در خارج از شهری که همیشه دوستش داشتید یا گشت‌وگذار در موزه‌ها را بدهد، نترسید. این احتمال وجود دارد که درخواست شما را بپذیرند و شاید حتی شما را به این کار تشویق هم بکنند. سفر کاری تفریحی، شیوه‌ای عالی برای قدردانی از کارمندان توسط شرکت‌ها است. کارمندان هم می‌توانند به این طریق جهان‌بینی خود را گسترش بدهند. این کار از آن‌ها تاجرانی بهتر، مسافرانی با تجربه‌تر و از همه مهم‌تر، انسان‌هایی جهان‌دیده‌تر خواهد ساخت.