مغازه های صد ساله در قلب پاریس مدرن
بسیاری از منتقدان از تغییرِ چهره فرانسه قدیم به فرانسه کنونی به‌شدت انتقاد می‌کنند و نگران از بین رفتن اصالت آن هستند. منتقدان به عکس‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی پخش می‌شود استناد می‌کنند؛ اما در میان مغازه‌های میوه، نوشیدنی‌های متفاوت و عجیب، هنوز هم مغازه‌هایی هستند که به کسب و کارهای قدیمی خودشان ادامه می‌دهند. پاستیل فروشی‌های سنتی، نقاشی‌های قدیمی و ساخته‌های قدیمی جزئی از وسایلی هستند که در این مغازه‌ها می‌توانید پیدا کنید.
مغازه رنگ‌فروشی گوستاو سنلییر (Gustave Sennelier-۱۸۸۷)
پسر ارشد گوستاو در زمان اداره مغازه برای پیکاسو نقاش هم‌دوره خودش، رنگ‌های روغن مخصوص تهیه می‌کرد
گوستاو سنلییر فروشنده رنگ‌های دست‌ساز به نقاشان معروفی مانند پل سزان Cézanne است. مغازه او کمی پایین‌تر از موزه لوور در پاریس و نزدیک به معتبرترین مدرسه نقاشی پاریس به نام مدرسه عالی هنرهای زیبا (École nationale supérieure des Beaux-Arts) است. هنری پسر ارشد گوستاو در زمان اداره مغازه برای پیکاسو نقاش هم‌دوره خودش، رنگ‌های روغن مخصوص تهیه می‌کرد. اکنون اداره این مغازه به دست نوه گوستاو و نتیجه او است که از کار اجدادی خودشان در مقابل مغازه‌های امروزی محافظت کنند.
مغازه لوازم آشپزخانه ای.دهیلیرین (E. Dehillerin-۱۸۲۰)
این مغازه نزدیک به ۲۰۰ سال است که وسایل غذا و آشپزخانه‌ی تعدادی از مردم پاریس را تأمین می‌کند. وسایلی که از همان سال ۱۸۲۰ بدون تغییر در جنس ساخته و به فروش می‌رسند. در گذشته مغازه در وسط شهر و نزدیک به محل فروش مواد غذایی بود، ولی در سال ۱۹۶۹ مغازه‌داران دیگر به قسمت پرجمعیت‌تر و مرکزی شهر مهاجرت کردند و مغازه ظرف‌فروشی در حاشیه ماند. سقف تا کف این مغازه پر از وسایل آشپزی و ظرف است.
مغازه عسل (La Maison du Miel-۱۸۹۸)
بعضی از کندوهای این مغازه علاوه بر طبیعت، در پشت‌بام‌های مغازه و خانه‌های اطراف کار گذاشته شده‌اند
این مغازه را می‌توان قدیمی‌ترین مغازه فروش عسل در پاریس دانست و از سال ۱۹۰۵ در محل کنونی خود در خیابان وینون قرار دارد؛ مانند کندو عسل که ملکه توسط زنبورهای کارگر احاطه می‌شود، شما هم در بدو ورود به مغازه توسط انواع بوی عسل احاطه خواهید شد. عسل‌هایی که از گل‌های مختلف به دست زنبورها تهیه شده است؛ گل‌های آفتابگردان تا اسطوخدوس و اکالیپتوس. بعضی از کندوهای این مغازه علاوه بر طبیعت، در پشت‌بام‌های مغازه و خانه‌های اطراف کار گذاشته شده‌اند (عسل از پشت‌بام پاریس).
مغازه مزون آنتونی (Maison Antoin-۱۷۴۵)
مالکان مزون درباره مغازه خودشان این‌گونه می‌گویند که مزون آنتونی از هیچ بارانی عقب نمی‌ماند. داستان این شعار، در وسایلی بود که آقا و خانم آنتونی در سال ۱۷۴۵ شروع به اجاره دادن آن کردند. این زوج در آن سال‌ها با هدف اجاره چتر به مردم در روزهای بارانی، مزون خودشان را افتتاح کردند. پس از افزایش محبوبیت مغازه، آن‌ها به محل کنونی خودشان که خیابان اپرا در پاریس است، نقل مکان کردند. آنتونی‌ها همیشه در جای درست وسایل مناسب می‌فروشند.
مغازه استورر (Stohrer-۱۷۳۰)
غذاهایی را که در خور یک شاهزاده هستند، در این مغازه می‌توانید میل کنید
زمانی که لوئیس پانزدهم با شاهزاده خانم لهستانی ازدواج کرد، به همراه خودش آشپزی از دربار را به فرانسه آورد. نام او نیکلاس استورر بود که در همان سال مغازه‌ای در خیابان رو مونتوگویل (Rue Montorgueil) باز کرد و شروع به فروختن شیرینی و غذا به طبقه مرفه پاریس کرد. با گذشت سیصد سال هنوز مغازه در همان خیابان قرار دارد و به کار اولیه خودش که فروش غذا و شیرینی بود، بر اساس دستورالعمل نیکلاس استورر ادامه می‌دهد. غذاهایی را که در خور یک شاهزاده هستند، ر این مغازه می‌توانید میل کنید.
مغازه مادر خانواده (À la Mère de Famille-۱۷۶۱)
پیرژان برنارد (Pierre Jean Bernard) فروشگاه مواد غذایی خودش را در سال ۱۷۶۱ افتتاح کرد، مغازه‌ای که بعدا توسط همسر دوم آقای برنارد در سال ۱۸۰۷ توسعه یافت و محبوبیت دو چندانی به دست آورد. مغازه مادر خانواده در پاریس دوازده شعبه دارد که اصلی‌ترین و البته زیباترین شعبه آن، شعبه اصلی و اولین شعبه آن‌ها است. مغازه‌ای که با دکور کلاسیک و چراغ‌های آویزان تزیین شده است. بیش از هزار و دویست هزار طعم در مغازه از کل فرانسه جمع شده است.
کتابفروشی دلاماین (Librairie Delamain-۱۷۰۰)
قدیمی‌ترین کتابفروشی پاریس، دلاماین، ۳۱۸ سال قبل در خیابان دیگری افتتاح شد؛ اما در سال ۱۹۰۶ به محله فعلی خودش نقل مکان کرد. در این کتابفروشی بیش از یک‌میلیون جلد کتاب به فروش می‌رسد. پاریس در خود قدیمی‌ترین کتابفروشی و قدیمی‌ترین کتاب‌های انگلیسی در کل اروپا را دارد. از دیگر کتاب‌فروشی‌های قدیمی پاریس می‌توان به کتابفروشی گالیگنانی (Galignani) که در سال ۱۸۰۱ افتتاح شده است، اشاره کرد. در حال حاضر نسل ششم از خانواده گالیگنانی آن را اداره می‌کنند. تاریخ فعالیت این خانواده در کتاب هم‌اندازه تاریخ دستگاه چاپ است. اجداد گالیگنانی ها در سال ۱۵۲۰ با استفاده از اولین دستگاه چاپ گوتنبرگی مجله مخصوص به خودش را چاپ می‌کرد.
مغازه چاروت (Charvet-۱۸۳۸)
مردان و زنان بزرگی از این مغازه پیراهن خریدند از جمله براک اوباما
تصور نمی‌کنید که اولین مغازه فروشی پیراهن جهان، در فرانسه باشد. واژه پیراهن‌ساز (chemisier) درواقع برای توصیف مغازه چاروت در فرانسه بکار می‌رفته است. این مغازه در سال‌های ۱۸۷۷ و ۱۹۸۲ دو بار نقل مکان کرده و از سال ۱۹۸۲ تاکنون در مکان فعلی خودش قرار دارد. این مغازه دارای هفت‌طبقه است که در مجموع شامل ۶۰۰۰ پارچه می‌شود. پدر کریستوفر چاروت و بنیان‌گذار چاروت، خیاط نایب‌السلطنه بناپارت بود. همچنین فرزند او برای مردانی همانند زولا، بولدر، مونه، ماتیس، اسکار وایلد، همینگوی، پروست، چرچیل، کوکوشانل، لوران و اخیرا برای باراک اوباما پیراهن دوخته است.
دایرول (Deyrolle-۱۸۳۱)
مغازه‌ای که از آن به عنوان اتاقی پر از عجایب یاد می‌شود، حاصل تلاش‌های حشره‌شناس مشهور فرانسوی، جین باپتیست دایرول است. البته این مغازه فقط شامل حشرات نمی‌شود. حیواناتی مانند شیر، پلنگ، خرس، گورخر به صورت تاکسیدرمی شده به نمایش در آمده‌اند. برای آنکه بتوانید یادگاری کوچک‌تر از یک گربه وحشی خشک‌شده داشته باشید، می‌توانید از پوسترها و عکس‌هایی که در زمان صید شکارها گرفته شده است، استفاده کنید.
مغازه رپتو (Repetto-۱۹۴۷)
داستان مغازه رپتو از زمانی آغاز شد که کفاش ایتالیایی رز رپتو (Rose Repetto) برای پسرش نقاش معروف رونالد پتیت (Roland Petit) یک جفت کفش باله ساخت. پس از مدتی دوست رز که در گروه رقصندگان باله پاریس بود، سفارش ساخت یک جفت دیگر از این کفش‌ها را به رز داد و ماجرای ساخت کفش‌های باله شروع شد. رپتو در سال ۱۹۵۹ اولین مغازه خودش را در پاریس افتتاح کرد. بعدها در همین مغازه شروع به آموزش دادن رقص باله نمود و امروزه رپتو یک مغازه مستقل باله است؛ مغازه‌ای که وارد آن شوید و هنگامی که از آن خارج می‌شوید هر آنچه در مورد باله می‌خواهید را به دست آورده‌اید. از افتخارات روپتو ساختن کفش باله و کفش راحتی برای بریجیت باردوت (Brigitte Bardot) در سال ۱۹۵۶ است.