گردشگری اقلیم های در خطر

آیا می‌خواهید در آلپ اسکی کنید، به دیدن یخچال‌هایی که پارک ملی یخچال‌های طبیعی نامش را از آن‌ها گرفته بروید یا در مناطق مرجانی و رنگارنگ Great Barrier به غواصی بپردازید؟ اگر اینطور است پس بهتر است عجله کنید چرا که با توجه به گرمایش زمین این مقاصد گردشگری و مشابه‌هایشان در خطر نابودی هستند.

آگاهی از تهدیدهای رو به رشد که متوجه محیط زیست هستند باعث شده موج جدیدی در صنعت گردشگری پدیدار شود که با نام‌های سفر تغییر اقلیم، مشاهده‌ی تغییرات اقلیمی، سفر گرمایش زمین یا حتی گردشگری روز جزا! شهرت یافته است. با توجه به این که بسیاری از مقاصد گردشگری طبیعت در حال نابودی هستند، مسافران زیادی عجله دارند پیش از ناپدید شدن این مقاصد از آن‌ها بازدید نمایند. اما به دلیل همین موضوع، ممکن است خود این گردشگری باعث تشدید خطر شود. کربنی که بخاطر پروازها، اتومبیل‌های کرایه‌ای و فعالیت‌های دیگر گردشگری وارد این مناطق می‌شود حتی می‌تواند این تغییر زیست‌بوم را شتاب بخشد.

این مساله باعث به وجود آمدن یک درگیری ذهنی اخلاقی برای گردشگرانی شده که می‌خواهند دنیا را بدون آسیب رساندن به آن تماشا کنند. آیا سود این نوع سفر بر اثرش بر روی طبیعت برتری دارد؟ برای تصمیم اینکه آیا باید به یک منطقه‌ی در خطر رفت یا نه چه سوالاتی باید مطرح شوند؟ و البته اگر خواستیم به این سفر برویم، چه کنیم که کمترین اثر را بر روی طبیعت بگذاریم؟

مقاصد در حال ناپدید شدن

گرمایش زمین مکان‌های کمی را در جهان بدون تاثیر گذاشته است. افزایش دمای هوا باعث کاهش تولید شربت افرا در ورمنوت و کوتاه شدن فصل اسکی در کوه‌های راکی شده ‌است. آب‌ شدن کوه‌های یخی و بالا آمدن سطح اقیانوس‌ها باعث شده سرزمین‌های پستی مثل بنگلادش، هلند و جزیره‌ی تاوالو در اقیانوس آرام در خطر سیل قرار گیرند. حتی طوفان‌های سنگین اخیر ایالت نیواورلئان و افزایش پدیده‌ی ال نینو El Nino را نیز به گرمایش زمین نسبت داده‌اند.

آیا باید به این مکان‌ها برویم؟

مسافران فشاری قابل درک را برای دیدن سریع این مقاصد قبل از تغییر همیشگی‌شان احساس می‌کنند. اما آیا این مسافران نقشی در پیشرفت این مشکل دارند؟ بر طبق گفته‌ی سازمان جهانی گردشگری، در حال حاضر گردشگری مقصر ۵ درصد از آلودگی CO2 در جهان هستند. این صنعت هر روز در حال رشد است. در جهت حفظ زیباترین مناطق طبیعی کره‌ی زمین، مسافرین مسئولیت‌پذیر باید تلاش کنند اثرشان را بر طبیعت در نظر بگیرند. مهم‌ترین نکته در این تلاش پرسش این سوال است که آیا اصلا لازم است به آن‌جا برم؟

برای پاسخ به این پرسش گردشگران باید عوامل مختلفی را در نظر بگیرند. در این جهت اولین نکته مسیر دسترسی به مقصد است. اگر می‌خواهید از فرودگاه لس‌آنجلس به تپه‌های مرجانی Great Barrier استرالیا با یک بلیط رفت و برگشت بروید، باید حدود ۲۴۱۵۰ کیلومتر را پرواز کنید. سفری که باعث تولید تقریبا ۲ تن CO2 برای هر مسافر می‌شود.

این آمار را «ردپای کربن» یعنی شرکتی می‌دهد که تخصص در محاسبه و جبران کربن تولید شده دارد. اگر می‌خواهید یک سفر طولانی را در زمان کوتاهی بروید، به این فکر کنید که ارزش تولید و به جای گذاشتن این حجم سنگین کربن را دارد یا نه.

همچنین در نظر داشته باشید که برخی از مقاصد طبیعی به اندازه‌ی گرمایش زمین، در خطر ازدحام بیش‌از حد قرار دارند. منطقه‌ی Costa del Sol در اسپانیا که زیاد از حد رشد کرده، مجموعه معابد Angkor Wat در کامبوج و البته جزایر شکننده‌ی گالاپاگوس فقط چند نمونه از مقاصدی هستند که ردپای گردشگران می‌تواند به قیمت تخریب همیشگی آن‌ها شود.

از طرف دیگر گردشگری می‌تواند همینطور که مضر باشد، مفید نیز باشد. در بسیاری از مکان‌های جهان، گردشگری خونی است در رگ اقتصاد منطقه و باعث می‌شود سازمان‌های بومی بودجه‌ی کافی جهت محافظت از منطقه‌ی زیبا و میراث فرهنگیشان را داشته باشند. برخی از گردشگران پا را از تامین دلار برای منطقه فراتر گذاشته و در پروژه‌های حفاظتی شرکت می‌کنند که تاثیر مستقیمی در مقاصد سفر آن‌ها دارد.

در نهایت برخی از گردشگران با آگاهی بیشتری از مناطق در خطر به خانه باز می‌گردند. این آگاهی انگیزه ای ایجاد می‌کند برای کاهش آلودگی زمین که در بلند مدت باعث کاهش تن‌های زیادی از کربن می‌شود.

چند راهنمایی جهت سفر مسئولانه

• در سفرتان شرکت در یکی از برنامه‌های محافظت از محیط زیست یا یک برنامه‌ی آموزشی را در نظر بگیرید که باعث شود بیشتر با آن مقصد گردشگری آشنا شوید.
• اگر می‌توانید به مقصد خود مستقیما پرواز کرده یا سعی کنید کربن تولیدی سفرتان جبران شود.
• متولی تور یا خط کروز خود را با دقت انتخاب کنید. از آن‌ها بپرسید: گروه‌ها چند‌ نفره هستند؟ شرکتشان چه اقداماتی در جهت سفر بدون آلودگی انجام داده؟ چه پیش‌گیری‌هایی می‌توان در جهت جلوگیری از آسیب به مقصد انجام داد و البته این‌که شرکت گردشگری چه تعاملی با بومی‌های منطقه دارد.
• مشابه به مورد قبل، اگر خودتان سفرتان را برنامه‌ریزی می‌کنید تلاش نموده در انتخاب هتل، روش‌های حمل و نقل و ... محیط زیست را در نشر بگیرید. آیا می‌توانید به جای رانندگی با دوچرخه یا پیاده جا‌به‌جا شوید؟ اگر اجبار به استفاده از اتومبیل دارید کم مصرف‌ترین اتومبیل ممکن را انتخاب کنید. هتل‌هایی را برگزینید که برنامه‌های تصفیه و بازیافت داشته یا از انرژی‌های سبز استفاده می‌کنند. هتل‌های با مالکیت محلی را برگزینید.
• با ماندن در مسیر‌های مشخص به بومی‌ها و طبیعت احترام بگذارید. زباله ‌را هر جایی نیاندازید. برخی از مناطق آنقدر شکننده هستند که فقط راه رفتن بر روی چمن یا لمس یک مرجان باعث تخریب همیشگی‌شان می‌شود.
• به جای سفر‌های کوتاه، سعی کنید طول مسیر را در سفر‌های طولانی‌تر بپیمایید.

نظر شما کجارویی‌های عزیز چیست؟ آیا راه‌ حل دیگری برای این مشل دارید؟