گزارش اختصاصی کجارو از مراسم اهدا جایزه سرو ایرانی در خانه هنرمندان
پنجشنبه دهم دیماه ۱۳۹۴ سالن جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران، برپادارنده نخستین مراسم جایزه سرو ایرانی بود.
این جایزه فرهنگی مستقل و غیردولتی در سال ۱۳۹۳، به دست گروهی از انجمنها، بنیادها، کانونها و نشریات، بنیان گذاشته شده و قرار است هرسال به زحمتکشان عرصه میراث فرهنگی پیشکش شود و شامل دو رشته است. بهترین چهره جوان سال و جایزه به پاس یک عمر کوشش فرهنگی به یکی از استادان. هیات داورانِ مستقل که از چهرههای دانشگاهی، مطبوعاتی و انجمنی تشکیل شده است، تندیس «سروِ سایهفکن» را به دو نفر از چهرههای برتر اهدا میکند.
انجمنهای پشتیبان جایزه سرو ایرانی در سال نخست عبارتند از: انجمن فرهنگی افراز، پارسیانجمن، بنیاد جمشیدِ جاماسیان، هفتهنامه امرداد، مرکز مطالعات خلیج فارس، باشگاه شاهنامهپژوهان ایران، انجمن مهرگان شیراز، انجمن تاریانا اهواز، کانون ایرانشناسی دانشگاه تهران با همراهی خانه هنرمندان ایران و با پشتیبانی مالی گروه آبادسازان ایران و شرکت زیگموند.
در این برنامه، نخست فیلم کوتاهی درباره جایگاه نمادین درخت سرو در تاریخ و فرهنگ ایران پخش شد. سپس بنیانگزار و دبیر امسال جایزه، بهرام روشنضمیر به ایراد سخنرانی پرداخت و بیانیه سال نخست جایزه را ارائه کرد. او با تاکید بر بایستگی ایجاد یک جایزه فراگیر و غیردولتی برای زمینه میراث فرهنگی از خدمات عبدالمجید ارفعی و آیدین سلسبیلی برای فرهنگ ایران سپاسگزاری کرد. در ادامه، مجری برنامه، پیام استاد شهرداد روحانی، موسیقیدان بنام برای جایزه سرو ایرانی را خواند. سپس فیلمی کوتاه درباره کارنامه هنریِ آیدین سلسبیلی، گرافیست، تصویرساز و مجسمهساز پخش شد. همچنین در این مراسم، تیزر آلبوم جدیدِ شهرام ناظری به نام درفش کاویانی به آهنگسازی هومن الهامی و تصویر و دکورسازی آیدین سلسبیلی رونمایی شد و آنگاه این جوانِ هنرمند، جایزه خود را از دست دو تن از پیشکسوتان هنر ایران، استاد پرویز پورحسینی و استاد حجت شکیبا دریافت کرد. آیدین سلسبیلی در جایگاه سخنرانی، پس از قدردانی از تلاشهای برگزارکنندگان، تاکید کرد که سالهاست به این نتیجه رسیده که زحمتکشان هرجا که هستند، نباید به امیدِ حمایتهای دولتی بمانند و باید خود دست به کار شوند. استاد پورحسینی هم با ستایش از برگزاری چنین برنامهای، ویژگی ارزشمند آنرا همان غیردولتی بودن و نداشتن پشیبانی دولتی دانست.
حاضران در ادامه، بینندهی هنرنمایی استاد کیوان ساکت، نوازنده صاحبسبک بودند که با تکنوازی تار همراه بود.
پس از آن نوبت به قدردانی از نیم سده تلاشهای ماندگار استاد ارفعی رسید. نخست، فیلم کوتاهی از زندگینامه و درددلهای غمانگیز این استاد پخش شد و سپس دو تن از شاگردان خوشنام ایشان، دکتر کتایون مزداپور، زبانشناس و استاد دانشگاه و دکتر حسین بادامچی، آشورشناس و استاد دانشگاه به ایراد سخنرانی درباره کارنامه علمی خدمات استاد ارفعی پرداختند. دکتر مزداپور با اشاره به اینکه از سال ۱۳۳۹ در دانشگاه تهران، دکتر ارفعی را میشناخته، گفت که ایشان از همان زمان نخبه بودند و در دوره دانشجویی هم به تدریس و کمککردن به استادان بزرگ دانشگاه میپرداختند. دکتر بادامچی نیز اظهارداشت که زمانی با استاد ارفعی آشنا شد که دانشجویی ساده بود و در اثر راهنماییهای استادش توانست این رشته را پی بگیرد و برای ادامه تحصیل راهی دانشگاه جانز هاپکینز آمریکا شود.
آنگاه نوبت به آیینِ اهدای تندیسِ سروِ سایه فکن به استاد دکتر ارفعی رسید و با تشویق پراحساس حاضران، استاد ارفعی، جایزه خود را از دستان دکتر کتایون مزداپور و دکتر حمید احمدی دریافت کرد. سپس دکتر ارفعی پشت تریبون قرار گرفت و با سپاسگزاری از تاسیس چنین جایزه ای، ابراز امیدواری کرد که به زودی رشتهی مستقلی در دانشگاههای ایران برای آموزش زبانهای آسیای غربی (ایلامی و اکدی و سومری و سریانی) برپا شود و پس از بازگشتن گلنوشته های تخت جمشید از آمریکا به ایران، ایرانیان بتوانند به خواندن این لوحهای هنوز ناشناخته بپردازند.
واپسین بخش برنامه عبارت بود از یک دقیقه سکوت به یاد پژوهشگر تازه درگذشته، زنده یاد فرانک دوانلو، شاهنامهپژوه که خود از همراهان برگزاری این جایزه فرهنگی بود.
در این برنامه به سخنرانان و نوازنده موسیقی، خانم دکتر مزداپور، آقای دکتر بادامچی و استاد کیوان ساکت، شاهنامه مصورِ، کتاب نفیسِ آیدین سلسبیلی به عنوان هدیهای به رسم یادبود داده شد.
تهیه شده در کجارو
دیدگاه