شکارگاه خسرو پرویز زمین کشت یونجه و صیفی‌جات شد
مهدی رهبر، باستان شناس پیشکسوت و سرپرست گروه باستان شناسی محوطه باستانی شکارگاه خسرو با اشاره به پایان کاوش‌های باستان شناسی فصل دوم محوطه‌ی تاریخی خسرو پرویز گفت:
این محوطه با حدود ۱۱۰۰ متر طول و ۸۰۰ متر عرض نخستین بار توسط باستان شناسان خارجی به‌عنوان شکارگاه شاهنشاه ساسانی نام گذاری شده بود و اکنون نیز به همین نام شهرت دارد.
رهبر دلیل این نام گذاری را نقوش برجسته بر دیوار تاق بزرگ تاق بستان که صحنه شکار در مقابل شاه ساسانی را به نمایش گذاشته دانست و گفت:
این محوطه محصور حدود یک کیلومتر با تاق فاصله دارد و در حقیقت تصور بر این بوده که ما به ازاء خارجی نقوش تاق، باید این محوطه شکارگاه بوده باشد.
این باستان شناس اعلام کرد:
با توجه به اینکه کاوش‌های کوتاه مدت این محوطه در مقابل وسعت آن ناچیز است، اظهار نظر قطعی در مورد کاربری آن باید به کاوش‌های آتی موکول شود. اطلاعات به دست آمده تاکنون این محوطه را به‌عنوان شکارگاه تائید نمی‌کند.
رهبر افزود:
دیوارهای قطور کشیده شده در دورتادور محوطه یکی از دلایلی است که نام گذاری آن به‌عنوان شکارگاه را نفی می‌کند. دیوارها دارای عرض حدود ۵/۱۴ متر است که با چینه و خشت و با ارتفاعی حدود ۵ تا ۵/۵ متر ساخته شده‌اند. در بخش خارجی دورتادور محوطه نیز خندقی وجود داشته که اصولا شکارگاه نیازی به دیوارهای قطور و خندق نداشته است. در دوسوی بولوار تاق بستان و در بخش شمالی محوطه آثاری از زندگی دوره ساسانی شامل ظروف شیشه‌ای از جمله پیاله و عطردان و ظروف سفالی و اشیای فلزی به دست آمده است که نمی توانند در رابطه با شکارگاه باشند.
رهبر تصریح کرد:
مهم‌تر از همه اینکه در همین قسمت، کارگاه تهیه آب انگور دوره ساسانی شامل دو حوضچه ساخته شده با آجر و دارای اختلاف ارتفاع نسبت به هم کشف شده است. در این کارگاه قطعاتی از خمره ها به دست آمده که بدون تردید به آن تعلق داشته‌اند.
وی با اشاره به گمانه زنی های باستان شناسی صورت گرفته در این محوطه گفت:
اگرچه تاکنون آثار معماری دوره ساسانی به‌دلیل کشت های مکرر و زیرو رو شدن محوطه به دست نیامده ولی وجود سفال فراوان در سطح محوطه شامل قطعات خمره،تغار،سبو وکاسه ها وجود زندگی در دوره ساسانی در این محوطه را ثابت می‌کند.
به گفته‌ی رهبر، اطلاعات به دست آمده دو فصل کوتاه مدت کاوش های باستان شناسی ما را به این نتیجه می‌رساند که این محوطه احتمالا در دوره اشکانی برای ایجاد یک شهر محصور شده، ولی به دلایلی نامعلوم از جمله مرگ پادشاه یا انقراض این سلسله ناتمام رها شده و در دوره ساسانی کاربری های متفاوتی یافته است. در فصل دوم کاوش های باستان شناسی در دیواره جنوبی ۳ تدفین دوره اسلامی کشف شد که احتمالا متعلق به دوره ایلخانی است. این باستان شناس اعلام کرد:
نمونه این‌گونه شهرها یا پادگان های نظامی را که فقط دیوارهای آن‌ها ساخته شده ولی هیچ‌گونه ساخت وسازی در درون صورت نگرفته را در دوره اشکانی و ساسانی سراغ داریم. مثلا محوطه‌ای موسوم به باغ خرم در جنوب شوشتر با ابعاد ۴۰۰ در ۷۰۰ متر با دیوارهایی به ضخامت ۱۵ متر، قلعه ایرج ورامین ، شهر خراب چناران، حصار قهقهه توس با ابعاد ۷۰۰ در ۷۰۰ متر وجود دارد، اما محوطه موسوم به شکارگاه خسرو با چند فصل کاوش و مرمت های اصولی می‌تواند هم از نظر علمی و هم از نظر جلب گردشگری به اقتصاد طولانی مدت ایران کمک کند.
رهبر تاکید کرد که متاسفانه بخش غربی این محوطه بعد از انقلاب مورد تجاوز قرار گرفته و تبدیل به محوطه مسکونی شده است. با ایجاد مدرسه در بخش شرقی داخل عرصه که بیش از ۲۰ هزار متر مربع را شامل می‌شود و چندین هکتار نیز توسط این مدرسه به یونجه کاری و صیفی کاری تبدیل شده که لطمات جبران ناپذیری به عرصه محوطه وارد کرده است. جای تاسف است که هم‌اکنون نیز مقامات استانی، مصرانه می‌خواهند با عبور مونوریل از وسط محوطه، لطمات وارده را تکمیل کنند. منبع: خبرگزاری مهر