حفاری غیرمجاز با مواد منفجره در غار پارینهسنگی کرمانشاه
فعالیت گسترده حفاران غیرمجاز در غار کناخرس زنگ خطر نابودی این غار باستانی را به صدا درآورده است.
به نقل از ایسنا؛ نعمت حریری باستان شناس پارینه سنگی با اشاره به کاوشهای باستان شناسی که طی ماههای گذشته در غار «کناخرس» کرمانشاه انجام داده، اظهار کرد:
به واسطه اهمیتی که این غار دارد، باید هرچه زودتر به ثبت ملی برسد. طی کاوشهای باستان شناسی که در این غار داشتیم، شواهدی از وجود لاک پشت برکهای در آن کشف شد که نشان میدهد در گذشته شکار نئاندرتالها بوده است. با توجه به اینکه این غار در مجاورت یک دشت وسیع باتلاقی وجود دارد، این امکان وجود دارد که در زمانهای باستان یک برکه دائمی در این دشت وجود داشته که زیستگاه لاک پشت برکهای بوده است.
او به شرایط نامناسب این غار پارینه سنگی اشاره کرد و گفت:
متاسفانه حفاران غیرمجاز جانی برای این غار باستانی نگذاشتهاند، لذا هرچه سریعتر باید ثبت ملی و تعیین عرصه و حریم شود. باتوجه به اینکه غار کناخرس یک دیواره آهکی طبیعی دارد، حفاران غیرمجاز با وسیلهای مانند مته آن را سوراخ کرده و داخل آن را مواد منفجره گذاشتهاند تا دیواره به راحتی منفجر شود. زمانی که برای انجام کاوشهای باستان شناسی به این غار مراجعه کردیم، حجم زیادی از خاکها در بیرون از غار ریخته بود که نشان میداد حفاران غیرمجاز آن را به صورت گسترده حفاری کردهاند.
این باستان شناس با تاکید براینکه نه تنها غار کناخرس بلکه سایر غارهای پناهگاهی مربوط به دوره پارینه سنگی در معرض تخریب حفاران غیرمجاز هستند، اظهارکرد:
ریشه تخریب غارهای باستانی از زمانی شکل گرفت که در دهه ۶۰ در یکی از غارهای استان لرستان کشفیاتی صورت گرفت و بعد از آن حفاران غیرمجاز به جان همه غارها افتادند و گاها فیلمهایی جعلی از کشف اشیا عتیقه در برخی از غارها منتشر کردند که بعدها مشخص میشد همگی تقلبی و جهت تحریک مردم بوده است.
حریری با بیان اینکه هر غاری پر از طلا و نقره نیست، عنوان کرد:
متاسفانه نه تنها در کرمانشاه بلکه در کل ایران حدود ۹۰ درصد از میراثهای پارینه سنگی که غار و پناهگاههای صخرهای هستند به واسطه تخریبهای زیاد، در معرض خطر هستند.
این باستان شناس پارینه سنگی تاکید کرد:
باتوجه به اینکه در کرمانشاه تعداد زیادی محوطه پارینه سنگی داریم که تعدادی از آنها کم نظیر هستند؛ بنابراین پیش از اینکه حفاران غیرمجاز آنها را به صورت کامل نابود کنند، باید هرچه سریعتر پژوهشهای پارینه سنگی در آنها ادامه پیدا کند. برای حفاظت از محوطههای باستانی لازم است یک فرهنگ سازی عمیق در جامعه صورت گیرد. این فرهنگ سازی باید از دوران مدرسه آغاز شود و همه دستگاههای ذیربط هم پای کار بیایند.