قدیمی‌ترین چاقوی سوئیسی جهان را بشناسید
به نقل از لایوساینس؛ این ابزار نوسنگی، با دسته چوبی که با قیر به تیغه چسبیده، نشان می‌دهد انسان‌های آن دوره برای سهولت کار برای چاقوهای سنگی خود از ساختار دسته‌دار استفاده می‌کردند. وجود سوراخ انتهایی در دسته نیز احتمال دارد برای آویزان کردن ابزار و حمل آسان‌تر آن در نظر گرفته شده بود.
این چاقو در یک سکونتگاه مرتبط با فرهنگ Pfyn یافت شد. مردم این فرهنگ در دوره نوسنگی (۴۳۰۰ تا ۳۵۰۰ قبل از میلاد) نواحی جنوب بایرن تا شمال سوئیس را مسکونی می‌کردند و به‌خاطر خانه‌هایی که روی لفافه‌های تالابی و کنار دریاچه‌ها ساخته می‌شدند، شناخته شده‌اند.
سکونتگاه Wangen-Hinterhorn برای نخستین بار در سال ۱۸۵۶، هنگامی که یک کشاورز آن را در ناحیهٔ کم‌عمق دریاچهٔ کنستانس کشف کرد، شناخته شد؛ اما کاوش‌های گستردهٔ باستان‌شناسی در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ انجام گرفت.
مردم فرهنگ Pfyn حوالی سال ۳۹۰۰ قبل از میلاد در اطراف دریاچهٔ کنستانس ساکن شدند. آن‌ها خانه‌های خود را روی تیرک‌های چوبی محلی می‌ساختند و به دامداری و کشاورزی می‌پرداختند. با این حال، احتمالا دائماً در یک مکان نمی‌ماندند؛ باستان‌شناسان شواهدی از امواج مکرر سکونت در طول یک هزاره یافته‌اند. آثار کشف‌شده در این محیط تالابی نشان می‌دهد که مردم Pfyn در ساخت منسوجات و تولید اشیاء مسی نیز دست داشته‌اند.
باستان‌شناسان چند ابزار دیگر چوبی–فلینتی منتسب به فرهنگ Pfyn یافته‌اند، از جمله یک خنجر با دستهٔ چوبی مربوط به ۳۰۰۰–۲۴۰۰ قبل از میلاد (که آن هم در موزه نگهداری می‌شود) و یک چاقو که در دههٔ ۱۹۴۰ کشف شد و رد دانه‌های غلاتش در قیر، گویای کاربرد آن در فرایندهای غذایی است. اگرچه این رد دانه‌ها نشان می‌دهد که شاید برای تهیهٔ غذا به کار می‌رفته، اطلاعات بیشتری از کاربرد دقیق آن‌ها در دست نیست.