خانه تاریخی تیزنو بهزودی افتتاح میشود
سرمایهگذار و بهرهبردار خانه تاریخی تیزنو از پایان مرمت خانه تیزنو خبر داده و گفته هماکنون با تجهیز بنا، آماده برگزاری آیین افتتاحیه و آغاز بهرهبرداری با کاربری فرهنگی، پذیرایی و هنری هستیم.
احمد علی طالبیان، بهرهبردار خانه تیزنو درباره قدمت این خانه تاریخی گفت:
زمان احداث خانه تیزنو به اواخر دوره صفویه بازمیگردد؛ اما در اسناد ثبت ملی، بهعنوان اثر به جا مانده از دوره قاجار به ثبت رسیده است و این امر بهعلت بازسازی و مرمتهایی بوده که به سبک معماری قاجار روی بنا پیاده شده است؛ اما در واقعیت، کالبد و پیکره بنا مربوط به دوره صفویه است. در اواخر دوره پهلوی، اداره فرهنگ و ارشاد، خانه را از مالک وقتش که خانواده ویسیفر بودند، خریداری کرده و آن بنا تبدیل به ساختمان اداره فرهنگ و ارشاد شد. در اواخر سال ۱۳۹۹ با شرکت در مزایده مشارکت در مرمت و احیا که توسط صندوق توسعه و احیا برگزار شد، عهدهدار مرمت و احیای این بنا شدیم و در سال ۱۴۰۰، این بنا را تحویل گرفتیم.
طالبیان با بیان اینکه دبیرخانه شهر جهانی کپو در خانه تیزنو قرار دارد و همزمان با افتتاح این خانه تاریخی، افتتاح خواهد شد، گفت:
کپو یکی از صنایع دستی ویژه شهرستان دزفول به شمار میرود و در گویش محلی دزفولی به ظرف حصیری کروی سر دار که از برگ خرما و کرتک بافته شده گفته میشود. کپوهای دزفول از نظر کیفیت و اصالت، رتبه نخست را در کشور دارند و به شهرهای مختلف و حتی خارج از کشور نیز صادر میشوند.
طالبیان با اشاره به اینکه شهرستان دزفول در تمامی فصول سال جاذبههای منحصربهفردی دارد که همواره مورد توجه گردشگران بوده است، افزود:
از جمله این جاذبههای طبیعی میتوان به رودخانه دز، دره کول خرسان، رودخانه ، آبشار شوی، دریاچه شیهون و دهستان سردشت که بهعنوان بهشت گردشگری خوزستان شناخته میشود، اشاره کرد که مقاصدی جذاب برای گردشگران داخلی و خارجی محسوب میشوند. ۲۵۰ هکتار بافت تاریخی در دزفول وجود دارد که تاکنون توجه درخوری به آن نشده است؛ اما احیای برخی از خانههای تاریخی مانند خانه تیزنو، خانه صنیعی و قمش تاریخی دزفول که از سازههای بینظیر این شهر با قدمتی هزار ساله است، میتواند در فعالسازی این ظرفیت بزرگ که مورد غفلت واقع شده، امیدبخش و موثر باشد.
بهرهبردار خانه تاریخی تیزنو از کمبود واحدهای اقامتی و رفاهی اعم از سنتی و مدرن در شهر دزفول خبر داد و تاکید کرد:
شهر دزفول به خاطر وجود کارخانههای صنعتی و چاههای نفت، محل اقامت و تردد صنعتگران و فعالان این حوزه است و وجود واحدهای اقامتی برای خدماتدهی به این افراد نیز اهمیت زیادی دارد. هماکنون خانههای تاریخی صنیعی و بوم عرب، تنها خانه های تاریخی هستند که مرمت شده و خدمات اقامتی و رفاهی نیز ارائه میکنند. خانههای تاریخی دیگری نیز وجود دارند که هنوز به مرحله بهرهبرداری نرسیدند.
سرمایهگذار خانه تاریخی تیزنو به مشکلات و چالشهای مرمت و احیای این بنای تاریخی و تجربه حاصل از روبهرو شدن با این چالشها اشاره کرد و گفت:
هزینههای پیشبینی نشدهای در مرمت این خانه تاریخی وجود داشت و موجب شد تا هزینههایی بیش از اعتبار لحاظ شده در قرارداد را برای مرمت و احیای این بنا متحمل شویم. عدم همراهی و حمایت شایسته مسئولان استانی از دیگر چالشهایی است که ممکن است سرمایهگذاران خانههای تاریخی با آن مواجه شوند و این موارد باعث طولانیتر شدن روند اجرایی مرمت و احیای بنا میشود.
در محدوده ۲۴۰ هکتاری بافت تاریخی دزفول، بیش از ۱۱۳ اثر تاریخی به ثبت ملی رسیده است. از دزفول به خاطر داشتن هویت معماری خاص، بهعنوان موزه آجری ایران یاد میشود.