چهاردهمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در بوگوتا، پایتخت کلمبیا برگزار شد. در این نشست پرونده مهارت‌های سنتی ساختن و نواختن دوتار از سوی ایران ارائه شده بود که با کسب رای موافق اعضای کمیته، در فهرست یونسکو به ثبت جهانی رسید.
دوتار ایرانی از کهن‌ترین ابزارهای موسیقی ایرانی و از مهم‌ترین سازهای زهی - زخمه‌ای فولکلورک جوامع روستایی و شهری در کشور محسوب می‌شود.
این ساز پیشینه‌ای چند هزار ساله دارد و امروزه در نواحی مختلف کشور با اندکی تغییر در شکل و نحوه نوازندگی، نواخته می‌شود.
پیش از ثبت دوتار در پرونده میراث جهانی یونسکو، پرونده ردیف موسیقی‌های ایرانی، موسیقی بخشی‌های خراسان و هنر ساختن و نواختن کمانچه در فهرست میراث ناملموس جهانی ثبت شده بود.
رمضان سلمانی بردری، به‌عنوان کهنسال‌ترین نوازنده دوتار در شمال خراسان بود که فیلم نوازندگی وی جزو اسناد پرونده‌ی ثبت جهانی موسیقی بخشی خراسان در سال ۱۳۸۹ به یونسکو ارائه شد. این هنرمند روز ۲۱ آذر ۹۸ درگذشت. فیلم نوازندگی وی همراه با پرونده آن در سایت یونسکو قرار گرفته است.