با اینکه کشور هند ادعا می‌کند، گردشگران می‌توانند به‌زودی به کشمیر سفر کنند، فشار بر مردم این خطه از هند همچنان ادامه دارد. تلفن‌های همراه در حال حاضر کار نمی‌کنند و همین موضوع نشان می‌دهد که روش‌های دولت هند برای سرکوب اعتراضات مردم تا چه اندازه شدید بوده است. مقامات کشمیر تحت‌کنترل هند، دو ماه پس از آنکه از گردشگران خواستند این منطقه را بنا بر نگرانی‌های امنیتی مرتبط با اعمال فشار هند ترک کنند، حالا به آن‌ها اجازه‌ی بازدید از این منطقه را داده‌اند. اما بعید به نظر می‌رسد که گردشگران بتوانند در این منطقه‌ی موردمناقشه، یک تجربه‌ی عادی داشته باشند یا به‌علت قطعی اینترنت موبایل یا خطوط تلفن همراه، بتوانند از آن‌ها استفاده کنند.
روهیت کانسال، سخنگوی دولت محلی جامو و کشمیر گفت که تصمیم‌گیری درباره‌ی امکان سفر گردشگران به کشمیر، پس از بررسی اوضاع انجام شد. به‌گفته‌ی او اکنون محدودیت‌های امنیتی تقریباً به‌طور کامل از همه‌ی نقاط جامو و کشمیر برداشته شده است. محدودیت‌های ورود گردشگران نیز روز پنجشنبه (۱۸ مهر) ملغی می‌شود. مقامات دولتی در دوم آگوست از گردشگران و زائران هندو خواسته بودند که این منطقه را ترک کنند، درست سه روز قبل از اینکه هند وضعیت نیمه‌خودختاری کشمیر را لغو کند.
دولت نارندرا مودی، نخست‌وزیر هندوستان همچنین ده‌ها هزار نفر نیروی نظامی بیشتر به این منطقه ارسال کرده کرده‌اند که هم‌اکنون یکی از نظامی‌ترین مناطق دنیا به حساب می‌آید. با افزایش فشارهای امنیتی عملاً کلیه‌ی ارتباطات و رفت‌وآمدها قطع می‌شود. ارتش هند، هزاران فعال ضدهندی و طرفدار هند از جمله برخی از رهبران کشمیر که حکومت هند بر این منطقه را پذیرفته‌اند، در روزهای قبل و بعد از وضعیت فوق‌العاده دستگیر کرده‌اند. این اقدامات باعث خشم گسترده شد؛ چراکه در یکی از قوانین اصلاحی، هرکسی می‌تواند در این منطقه زمین بخرد و به همین دلیل مردم کشمیر می‌ترسند که متعاقب آن، تعداد زیادی هندو روانه‌ی کشمیر شوند و فرهنگ و ویژگی‌های جمعیت‌‌شناسی منطقه را دستخوش تغییروتحولات کنند.
مقامات دولت هند برخی محدودیت‌ها را کاهش داده‌اند و دانش‌آموزان را ترغیب به بازگشت به مدرسه و مشاغل را به آغاز مجدد فعالیت‌شان ترغیب می‌کنند؛ اما مردم کشمیر عمدتاً ترجیح داده‌اند که در خانه بمانند و اعتراض خود را به قوانین هند نشان دهند. آن‌ها کارزاری برای امتناع از سرگیری زندگی عادی به راه انداخته‌اند و با این کار که با ضررهای اقتصادی برای آن‌ها همراه است، مقامات هندی را شوکه کرده‌اند. فروشگاه‌ها با اتخاذ محدودیت‌های جدید برای خود، فعالیت‌شان را در ساعات اولیه‌ی صبح و عصر انجام می‌دهند. برخی اپراتورهای گردشگری از تصمیم دولت ابراز تعجب کرده‌اند. بشیر احمد، به‌عنوان یک اپراتور گردشگری که کسب‌وکارش از ماه آگوست تعطیل شده است، می‌گوید:
وقتی همه چیز از کار افتاده است، کدام گردشگری می‌پذیرد که بدون وجود امکانات اولیه‌ای نظیر دسترسی به تلفن همراه و حمل‌ونقل عمومی، به کشمیر سفر کند؟
نظیر احمد، از معلمان کشمیری می‌گوید:
هند همیشه سعی کرده است که از گردشگری به‌عنوان نشانه‌ای از وضعیت عادی در کشمیر استفاده کند.
چشم‌انداز کوهستانی بکر کشمیر، تفرجگاه‌های اسکی، خانه‌های قایقی و باغ‌های سیب از دیرباز باعث جذب گردشگر بوده‌اند. با این حال، یک شورش مسلحانه‌ی تمام‌عیار در سال ۱۹۸۹ در بخش تحت‌کنترل هند برای یک کشمیر متحد به راه افتاد و از آن زمان هر دو بخش کشمیر پاکستان و هند درگیر خشونت و تنش بوده‌اند. در طول این سال‌ها حدود ۷۰ هزار نفر در شورش‌های کشمیر کشته شده‌اند و متعاقب آن فشارهای نظامی هند بیشتر شده است.
هند، پاکستان را به آموزش و تسلیح شورشیان متهم کرده؛ اتهامی که اسلام آباد آن را رد می‌کند. پس از آنکه دهلی نو، محدودیت‌های شدیدی در منطقه‌ی تحت‌کنترل خود اعمال کرد، باعث افزایش تنش‌ها بر سر کشمیر شد و خطر آغاز درگیری بین هند و پاکستان را به همراه داشت. کشمیر بین دو رقیب مسلح هسته‌ای تقسیم شده است که هریک ادعای مالکیت کل آن را دارند و تاکنون دو بار برای تسلط بر این منطقه با یکدیگر جنگیده‌اند.
دیدگاه