قوانین جدید اورست می‌تواند تعداد کوهنوردان را به شدت کاهش دهد
مقامات نپال در تلاش برای رفع مشكلات مرگ‌بار ترافیک کوهنوردان در کوه اورست و کنارگذاشتن كوهنوردان بی‌تجربه، روز چهارشنبه، ۱۴ اوت رسماً قوانین ایمنی جدیدی پیشنهاد کردند که می‌تواند تعداد مجوزها برای صعود به بلندترین قله‌ی دنیا را به‌طرز چشمگیری کاهش دهد. طبق این قوانین، کوهنوردان باید ثابت کنند که قبلاً به قله‌ی مهم دیگری صعود کرده‌اند و شرکت‌های گردشگری برای اینکه بتوانند کوهنوردان را به اورست ببرند، باید حداقل سه سال تجربه‌ی برگزاری سفر به ارتفاعات بالا را داشته باشند.
طبق اعلام یوگش باتارایی، وزیر گردشگری نپال، برای جلوگیری از سفرهای ارزان که می‌تواند زندگی کوهنوردان را در معرض خطر قرار دهد، مشتریان آژانس‌های سفری باید ثابت کنند که حداقل ۳۵ هزار دلار برای سفرشان پرداخت کرده‌اند. قیمت مرسوم این سفر بیشتر از ۵۰ هزار دلار می‌شود. او در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت:
کوهنوردان نمی‌توانند صرفاً به‌خاطر علایق شخصی به اورست صعود کنند. ما قبل از صدور مجوز کوهنوردی، شرایط سلامتی و مهارت‌های صعود آن‌ها را آزمایش می‌کنیم.
دولت نپال قصد دارد قبل از آغاز فصل صعود در بهار آینده، تغییراتی که چند ماه در دست بررسی بوده است را در پارلمان مطرح کند. این قوانین پیشنهادی در حالی مطرح می‌شود که یافته‌های گروهی از بازرسان دولتی از مشکلات هشداردهنده در مدیریت اورست پرده برداشته، قله‌ای که با ۸,۸۴۸ متر ارتفاع از سطح دریا، بلندترین کوه دنیا است و منبع درخورتوجه درآمد برای نپال به حساب می‌آید. پیشنهاد مقامات نپال چندین ماه پس از یکی از مرگ‌بارترین فصول کوهنوردی اورست در سال‌های اخیر اعلام شد؛ در بخش‌هایی از کوه، صدها نفر مجبور بودند برای رسیدن به قله چندین ساعت روی لبه‌ای شیب‌دار منتظر بمانند و با وجود اینکه هیچ بهمن یا زلزله‌ای رخ نداد، همین انتظار در صف‌های طولانی عامل مرگ تعداد زیادی از کوهنوردان شد.
راهنماهای شارپا و کارشناسان صنعت گردشگری، همین صف‌های طولانی در قله را علت اصلی برخی از این مرگ‌ها می‌دانند. آن‌ها می‌گویند، این وضعیت به‌نوعی رمان ارباب مگس‌ها را در ذهن تداعی می‌کند، به‌خصوص که کوهنوردان یکدیگر را هل می‌دهند و به کنار می‌زنند تا بتوانند از میان جمعیت بگذرند و هرچه زودتر حدود ۳۰۰ متر آخر را طی کرده تا بتوانند کپسول اکسیژن خود را دوباره پر کنند.
اکنون دولت نپال در نظر دارد برای مدیریت جمعیت، مأمورانی را به این منطقه اعزام کند. در حال حضر هیچ محدودیتی برای تعداد کوهنوردانی که می‌توانند هم‌زمان به قله صعود کنند، وجود ندارد. تیم‌های اعزامی آزاد هستند که زمان‌بندی خودشان برای صعود را داشته باشند و بسیاری از آن‌ها برای اینکه با آب‌وهوای شدید و بادهای تند مواجه نشوند، بازه‌ی زمانی کوتاهی در ماه مه را انتخاب می‌کنند.
تعداد مجوزهای صعود به اورست، از زمان تجاری‌سازی اورست در دهه‌ی ۱۹۹۰، تقریبا هر سال با افزایش همراه بوده است. این مجوزها در بهار امسال به ۳۸۱ مورد رسید که به‌طور معمول برای ماه آوریل تا مه صادر شده، هرچند مجوزهایی که به صدها راهنمای شرپا و کارمندان پشتیبانی داده شده، در این آمار قرار نگرفته است. با اینکه در ضلع شمالی کوه واقع در تبت، در حال حاضر مقررات ایمنی شدیدتری وجود دارد؛ اما تاکنون درباره‌ی اینکه چه کسانی می‌توانند اجازه‌ی صعود به اورست از سمت نپال را بگیرند، محدودیت‌های ناچیزی اعمال شده است.
راهنماهای شرپا می‌گویند که اپراتورهای ارزان اخیراً کوهنوردان بی‌تجربه را با خود به این سفر آورده‌اند که اصلاً نحوه‌ی کار با یخ‌شکن (کرامپون) را نمی‌دانند. به گفته‌ی مقامات نپالی، طبق قوانین جدید، مجوز صعود به اورست فقط به کوهنوردانی داده می‌شود که به قله‌هایی با ارتفاع بیشتر از ۶,۴۹۲ متری صعود کرده باشند. دولت همچنین قصد دارد، آزمایش‌های سلامت را در کمپ اصلی اورست اجباری کند. قوانین فعلی در نپال تصریح می‌کنند که همه کوهنوردان باید یک کپی از گذرنامه‌شان، اطلاعات مختصری از تاریخچه‌ی شخصی (شخصیت، تجربیات، مهارت‌ها، نگرش‌ها و...) و گواهی‌ای که نشان دهد برای صعود به اورست از سلامتی کامل برخوردار هستند، ارائه کنند؛ هرچند مقامات نپال گفته‌اند، تأیید اطلاعات سلامتی کوهنوردان پیش از صدور مجوز، کار دشواری است. یکی از اعضای تیم دولتی که امنیت اورست را بررسی کرده است، می‌گوید:
همه این قوانین برنامه‌ریزی‌شده، برای اطمینان از سفری باکیفیت است.
در هر صورت، باوجود قوانین جدید، بسیاری از کوهنوردان معتقدند که باید پیشرفت‌های زیادی در این زمینه انجام شود. سال گذشته کوهنوردان مجرب، شرکت‌های بیمه و سازمان‌های خبری از تبانی گسترده‌ی راهنماها، شرکت‌های هلی‌کوپتر و بیمارستان‌ها پرده برداشتند که با انتقال کوهنوردانی که علائم جزئی ارتفاع‌زدگی داشتند به پایین کوه، میلیون‌ها دلار از شرکت‌های بیمه کلاه‌برداری کرده بودند.
کوهنوردان اغلب از سرقت کپسول‌های اکسیژن و انباشت زباله در اورست گله دارند. اوایل امسال بود که بازرسان دولت، مشکلاتی جدی در برخی از سیستم‌های اکسیژن مورد استفاده‌ی کوهنوردان پیدا کردند. کوهنوردان می‌گفتند که کپسول‌هایشان نشتی داشت، منفجر می‌شد یا در بازار سیاه به‌درستی پر نشده بود. شرپا آنگ تشرینگ، رئیس سابق انجمن کوهنوردی نپال می‌گوید که دولت با وضع این قوانین جدید در مسیر درستی قدم برمی‌دارد، اما اجرای آن در کشور نپال با فساد و سوء‌مدیریت دولت، بسیار دشوار خواهد بود. او ادامه می‌دهد:
تمرکز اصلی ما باید بر اجرای قوانین اصلاح‌شده معطوف باشد؛ هرچند که چالش‌ها به قوت خود باقی هستند.