ثبت ملی هم بافت شیراز را نجات نداد؛ لودرها در کمین خانه صدرجهرمی

از ابتدا هم مشخص بود که ثبت ملی هم نجات‌بخش بافت تاریخی شیراز نیست و تخریب‌گرانی که پیش از این با زیر پا گذاشتن قانون ده‌ها بنای ثبت ملی را تخریب کرده‌اند، باز هم به کار خود ادامه می‌دهند.

حالا بیش از یک سال از ثبت ملی بافت تاریخی شهر شیراز گذاشته و تخریب‌گران دوباره آستین‌ها را برای تخریب و ساخت‌وساز در بافت تاریخی شهر شیراز بالا زده‌اند و لودرها در کمین یک خانه ثبت ملی نشسته‌اند. خانه قاجاری صدرجهرمی در بافت تاریخی شهر شیراز حالا در محاصره طرح‌های تخریب پیشین است و اطرافش را پارکینگ خودروها فرا گرفته‌اند؛ پارکینگ‌هایی که پس از تخریب بناهای تاریخی ساخته شدند تا مسیر ساخت‌وساز‌های آینده را همراه کنند.

_{خانه صدرجهرمی در محاصره پارکینگ‌ها}

هنوز تابلوی ثبت ملی خانه صدرجهرمی رو‌به‌روی در ورودی این بناست؛ خانه‌ای که در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۲۷۷ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و همان طور که روی تابلو هم نوشته شده است، هرگونه تخریب و تعرض به این بنای ثبت ملی غیرقانونی خواهد بود. با این وجود بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط دوستداران بافت تاریخی شیراز به ساکنان این خانه اخطار تخلیه برای تخریب داده‌اند و قصد دارند با قطع آب، گاز و برق خانه، آن‌ها را مجبور به ترک بنا کنند. بنایی که در محاصره پارکینگ‌ها قرار گرفته است و قصد‌ دارند با تخریبش راه را برای پروژه‌های ساخت‌وساز آتی هموار کنند.

این در حالی است که پیش از این خانه که تزیینات معماری ارزشمندی دارد، مرمت شده بود و حالا فعالان میراث فرهنگی نگران هستند با تحرکات اخیر در اطرافش، به‌زودی این خانه ثبت ملی و تاریخی شهر شیراز نیز مانند ده‌ها بنای ثبت ملی دیگر شبانه توسط لودرها تخریب شود. نگرانی‌ها از بابت این خانه تنها مسئله این روزهای بافت تاریخی شهر شیراز نیست. چند قدم آن‌طرف‌تر بخشی از محوطه پیش از این تسطیح شده را حصار کشیده‌اند و مشخص نیست چه فرآیندی پشت حصارها در حال رخ دادن است. از سمت دیگر هم نیز نشانه‌های کندن و حفر زمین دیده می‌شود که برای آن نیز توضیح مشخصی داده نشده است.

در حالی مدیرکل میراث فرهنگی استان فارس گفته تحت هیچ شرایطی اجازه تخریب بافت تاریخی شیراز را نمی‌دهد؛ تجربه سالیان طولانی تخریب گوشه گوشه بافت شیراز و وضعیت فعلی میراث فرهنگی استان فارس نشان می‌دهد این تخریب هم مثل ساخت مترو در کنار حافظیه درست زمانی رخ خواهد داد که مدیرکل میراث فرهنگی از آن بی‌اطلاع خواهد بود.