کجارو من
مجله گردشگری
اخبار
کجارو پلاس

دروازه‌های جهنم جاوه؛ سفری به دل شعله‌های آبی آتشفشان!

چهارشنبه 8 مرداد 1404 - 12:00
مطالعه 3 دقیقه
گردشگران در حال تماشای دروازه جهنم اندونزی
کوه ایجن اندونزی، آتشفشانی فعال با مناظر فرازمینی، شعله‌های آبی مرموز و دریاچه‌ای اسیدی در جاوه شرقی است که به دروازه های جهنم شهرت دارد.

برای بسیاری از ماجراجویان، شنیدن نام «دروازه‌های جهنم» کافی است تا بی‌درنگ، برنامه‌ریزی برای سفر را آغاز کنند. برای کسانی که روحیه‌ای سرشار از ماجراجویی دارند، صعود به دامنه‌های ناهموار کوه «ایجن»‌ (Ijen) تجربه‌ای بی‌نظیر و منحصربه‌فرد در زندگی خواهد بود. این آتشفشان فعال، واقع در جاوه شرقی اندونزی، با نام‌های مختلفی از جمله «دهانه ایجن» (Ijen Crater) و «کاوا ایجن» (Kawah Ijen) نیز شناخته می‌شود؛ اما شهرت اصلی آن به دلیل وجود دریاچه‌ای سولفوریک با رنگ فیروزه‌ای درخشان، در دهانه آتشفشانی است که دائما در حال بخار است. (Islands)

کوه ایجن همانند کوه «اتنا» (Etna)، بلندترین آتشفشان فعال اروپا، غولی خفته نیست؛ اما به جای جریان مداوم گدازه، گاز سولفور از آن خارج می‌شود. هنگامی که این گازها از شکاف‌های عمیق دهانه به بیرون نشت می‌کنند، مشتعل می‌شوند؛ در نتیجه شعله‌های آبی فرازمینی در اطراف دریاچه‌ پدید می‌آید؛ دریاچه‌ای که به طرز عجیبی آرام است و اسیدی‌ترین دریاچه جهان محسوب می‌شود.

چیزی که به صحنه سوررئال در دهانه آتشفشان، شگفتی بیشتری می‌بخشد، فعالیت معدن سولفور در کوه ایجن است. در تاریکی پیش از سپیده‌دم، کارگران، سبدهایی حاوی قطعات زرد سولفور را که تا ۹۰ کیلوگرم هم وزن دارند، از اعماق دهانه بیرون می‌کشند و آن‌ها را برای انتقال به پایین کوه، در چرخ‌دستی‌های فلزی بار می‌کنند. این منظره، همراه با درختان مرده‌ای که به لبه دهانه چسبیده‌اند و صخره‌های آتشفشانی ناهموار، کوه ایجن را به یک دوزخ شبیه می‌کند.

برای رسیدن به لبه دریاچه دهانه، باید مسیری به طول ۴٫۸ کیلومتر را در امتداد راهی شیب‌دار و سنگلاخی طی کنید. اگرچه از نظر فنی به راهنما نیازی نیست، به شدت توصیه می‌شود که از خدمات یک راهنمای محلی استفاده کنید.

بهترین زمان برای صعود به کوه ایجن در فصل خشک (ژوئیه تا سپتامبر) است؛ زمانی که احتمال باران‌های شدید کمتر است و شعله‌های آبی بزرگ‌تر به نظر می‌رسند. صرف‌نظر از اینکه در چه فصلی سفر می‌کنید، باید چکمه‌های محکم و مقاوم در برابر سنگ‌های تیز به همراه داشته باشید که از کف و مچ پای شما محافظت کنند. صندل به هیچ وجه مناسب نیست. دمای هوا در قله می‌تواند تا صفر درجه سانتی‌گراد نیز کاهش یابد؛ بنابراین حتما لباس لایه‌لایه، شامل کاپشن، کلاه بافتنی و شلوار یا لگینگ بلند بپوشید.

اقلام دیگری که باید حتما همراه داشته باشید شامل چراغ قوه، کرم ضد آفتاب، آب و تنقلات سبک است. معمولا راهنمای شما یک ماسک گاز برای محافظت در برابر دی‌اکسید سولفور و سولفید هیدروژن فراهم می‌کند. حتما در صورت ورود به دهانه یا زمانی که بادهای قله، گاز آتشفشانی را به سمت صورت شما می‌برند، از ماسک استفاده کنید.

جاوه جزیره‌ای خیره‌کننده در اندونزی است که شباهت زیادی به بالی دارد. اگرچه این جزیره به‌اندازه بالی پرگردشگر نیست، کوه ایجن اغلب شلوغ می‌شود؛ به‌ویژه در تعطیلات و آخر هفته‌ها. حتی با وجود نشت گازهای سمی از دهانه، شاید بزرگ‌ترین تهدید برای ایمنی شما، بی‌توجهی سایر بازدیدکنندگان به اطراف خود باشد. همیشه با احتیاط عمل کنید و ایمنی را بر گرفتن یک عکس فوق‌العاده یا پیش افتادن از بقیه ترجیح دهید.

اگر تاکنون به کشور اندونزی و جزیره جاوه سفر کرده‌‌اید یا از شگفتی‌های این کشور آسیایی بیشتر می‌دانید، نظر و تجربه‌های خود را با ما و سایر کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.

منبع عکس کاور: travelrebels.com | عکاس: نامشخص

مقاله رو دوست داشتی؟
نظرت چیه؟
داغ‌ترین مطالب روز

نظرات