در اولین تجربه کمپینگ خود، از این اشتباهات دوری کنید

امسال به‌دلیل شیوع ویروس کرونا و تعطیلی برخی از مکان‌های اقامتی یا عدم اطمینان از ایمنی و نظافت آن‌ها، افراد زیادی به‌دنبال کمپ در طبیعت هستند. چه قصد داشته باشید که به سفری یک‌شبه در پارکی جنگلی نزدیک محل اقامت‌تان بروید و چه به‌دنبال برنامه‌ریزی یک سفر چندروزه در مسیرهای هایکینگ و کوهنوردی باشید، باید قبل از سفر، با نکات ضروری و مهم برای کمپینگ آشنا شوید.

به همین منظور کجارو قصد دارد شما را با رایج‌ترین اشتباهاتی که افراد در اولین تجربه کمپینگ خود مرتکب می‌شوند، آشنا کند تا با توجه به آن‌ها، سفری لذت‌بخش و آرام برای خود رقم بزنید.

باتجربه‌ترین کمپرها هم ممکن است اشتباهاتی در کمپینگ داشته باشند؛ حتی کسانی که تجربه‌های گوناگونی اقامت شبانه در طبیعت را دارند، کماکان هروقت که کفش‌ کوهنوردی را از پا درمی‌آورند و آماده گذراندن شب زیر نور ستاره‌ها می‌شوند، به روش‌های جدید برای ساده‌تر یا راحت‌تر کردن این تجربه فکر می‌کنند. حتی گاهی اشتباهات پیش پا افتاده مثل برنداشتن لباس کافی و بدتر از همه‌جا گذاشتن چای و قهوه در خانه، از آن‌ها سر می‌زند!

اگر برای اولین بار قصد کمپینگ دارید، احتمالا همه وسایل خود مانند کفش‌ کوهنوردی، گاز سفری و چادر را به‌صورت آنلاین سفارش داده و خریده‌اید. البته این قضیه به‌خودی‌خود مشکلی نیست، اگر قصد نداشته باشید که آن کفش‌های نو را برای اولین بار در یک مسیر کوهپیمایی چندروزه بپوشید یا برای برپاکردن چادر یا روشن کردن گاز سفری خود تا غروب آفتاب صبر کنید.

پاهای تاول‌زده، چادر برپا نشده و شکم خالی، قطعا تجربه شما از کمپینگ را خراب خواهند کرد. حتی کوهنوردان و کمپرهای باتجربه هم همیشه قبل از رفتن به کمپ، وسایل جدید خود را امتحان می‌کنند. شما می‌توانید چادر نو را در حیاط پشتی یا وسط پذیرایی خانه یک بار برپا کنید تا با روش کار کردن با آن آشنا شوید. فراموش نکنید که کفش‌های نوی خود را پا بزنید و با آن‌ها راه بروید یا حتی بدوید تا پای شما در کفش جا باز کند و از راحتی آن، مطمئن شوید.

«جورجیا فریدمن» (Georgia Freedman)، نویسنده غذا و سفرنامه‌نویس به مجله TGP گفت:

در دوران نوجوانی، من با هم‌کلاسی‌های دبیرستانی‌ام به اردوهای بسیاری رفته‌ام و به سرعت متوجه مشکلات ناشی از امتحان نکردن کفش نو قبل از یک سفر کمپینگ طولانی شده‌ام. این موضوع، شاید بسیار پیش پا افتاده به نظر بیاید، اما اغلب کسانی که برای اولین بار به چنین سفرهایی می‌روند، از این مسئله آگاه نیستند. من قرار است امسال برای اولین بار با همسر و فرزندم به یک سفر کمپینگ بروم. فکر می‌کنم که با وجود بحران شیوع ویروس کرونا، کمپینگ، یک روش ایمن برای سفری چندروزه و استراحت کردن باشد و اگر کفش‌های جدید بخریم، حتما قبل از رفتن به سفر در چند مسیر کوهپیمایی کوتاه‌تر آن‌ها را می‌پوشیم تا از راحتی آن‌ها مطمئن شویم.

فریدمن همچنین می‌گوید که قصد دارد تعداد زیادی چسب ضد تاول هم برای سفر بردارد؛ یک چسب بادوام که می‌تواند برای جلوگیری از تاول زدن و همچنین به‌عنوان کفی اضافی کفش برای آرام کردن تاول‌های پا استفاده شود. چسب بهتر از بانداژ عمل می‌کند، زیرا در جای خود می‌ماند. داشتن چند عدد از این چسب‌ها در جعبه کمک‌های اولیه همیشه ایده خوبی است.

به شانس خود اتکا نکنید و همیشه قبل از تاریکی هوا، چادر را آماده کنید. عکس از ملانی لیبرمن

اگر قرار نیست شب را در ماشین بمانید، حتما چادر خود را در روشنایی روز برپا کنید. بله، برپا کردن چادر در تاریکی، کاری بسیار مشکل است و می‌تواند شما را ناامید کند. اما نکته مهم‌تری که حتما باید به آن توجه کنید، این است که چادر خود را زیر درخت خشک‌شده یا آسیب‌دیده با شاخه‌های خشک، برپا نکنید، زیرا ممکن است در طول شب یا در حین طوفان، تمام این شاخه‌ها روی سر شما بریزند.

حواستان باشد که چادر را روی فضولات حیوانی هم پهن نکنید، کافی است که یک بار این اشتباه را انجام دهید تا دیگر هرگز این نکته را فراموش نکنید!

اگر با مسیر و موقعیتی که در آن قرار دارید، آشنا نباشید، ممکن است که چادر خود را در تاریکی در مناطق پست برپا کنید و صبح در یک گودال از خواب بیدار شوید! در کل، شما باید به‌دنبال فضایی خالی و مسطح در سایه یک درخت سالم باشید. نزدیک بودن به یک منبع آب مانند چشمه یا رودخانه نیز یک گزینه فوق‌العاده به شمار می‌آید.

«جک تیلور» (Jac Taylor)، موسس و مدیر آژانس سفر و سبک زندگی «کروسیبل کانتنت» (Crucible Content)، به این مسئله اشاره می‌کند که اگر مراقب نباشید و حواستان را جمع نکنید، ممکن است چادر خود را در مکانی برپا کنید که با همراهان ناخواسته و ناراضی محاصره شوید. او می‌گوید:

یک‌بار که من صبح زود در چادرم با انبوه سایه‌های کوچک در حال حرکت روبه‌رو شدم، درس خودم را از این اشتباه گرفتم. من درست روی لانه مورچه‌های سبز غول‌پیکر، چادر خودم را برپا کرده بودم. بیشه‌زارهای استرالیا به‌هیچ‌وجه قابل پیش‌بینی نیستند.

لیست وسایل سفر، بسته به نوع سفر کمپینگ و منطقه سفر شما متفاوت است، اما در کل، دقت کنید که به‌اندازه کافی آب، اجاق گاز سفری با سوخت کافی و حتی کمی بیشتر از کافی، یک قطب‌نما، کیف کمک‌های اولیه و پتو همراه داشته باشید. توجه داشته باشید که حتی در روزهای گرم تابستانی هم ممکن است شب‌های بسیار سردی در انتظار شما باشند.

«تریسی بلاک» (Tracy Block)، نویسنده و سفرنامه‌نویس مجله TGP می‌گوید:

مهم نیست که هوا در طول روز چقدر گرم است یا اینکه سفر شما، یک سفر تابستانی است؛ هرگز فکر نکنید که تاب و تحمل هوای سرد و خنک شبانه را در یک سفر کمپینگ دارید. من، ۱۰ سال پیش در اواخر فصل پاییز به یک سفر کمپینگ در یک پارک جنگلی در شمال فلوریدا رفتم. تمام شب را در چادر از سرما به خودم لرزیدم، چون به‌اندازه دمای ۶- درجه سانتی‌گراد، پتو با خودم نبرده بودم. روز بعد، دوستم راجع به گرم‌کننده‌های یک‌بار مصرف به من توضیح داد که تا آن لحظه چیزی راجع به آن‌ها نشنیده بودم. از آن پس، من همیشه با این گرم‌کننده‌ها، سفر می‌کنم و همیشه آن‌ها را دم دست می‌گذارم تا قبل از رفتن به کیسه خواب به آن‌ها دسترسی داشته باشم. این روزها، من حتی چند گرم‌کننده استفاده‌نشده را در جیب‌های چادرم می‌گذارم تا هیچ‌وقت دوباره در سرما گیر نیفتم.

همراه داشتن یک ژاکت سبک بادگیر را نیز فراموش نکنید. این ژاکت‌ها برای در امان بودن از نسیم‌های سرد بالای قله و گرم کردن شما پس از غروب آفتاب و در طول شب، گزینه فوق‌العاده‌ای هستند و بهترین ویژگی آن‌ها، سبک و کم‌جا بودن است. شما می‌توانید به‌سادگی آن‌ها را تا کنید و در یکی از جیب‌های کوله خود قرار دهید و در هنگام خواب به‌عنوان یک بالش نرم در کیسه خواب از آن استفاده کنید.

همان طور که حدس می‌زنید، جمع کردن وسیله برای کمپینگ نیاز به حفظ تعادل دارد. هیچ‌کس دوست ندارد که وسایل ضروری برای سفر را همراه خود نبرد، اما در همین حین، هیچ‌کس هم به یک کوله‌پشتی سنگین و بارکشی علاقه‌ای ندارد.

میزان بار و وسایلی که باید همراه خود ببرید، بسته به نوع سفری که در پیش دارید، از تنوع متفاوتی برخوردار است. برای نمونه، وقتی قرار است آخر هفته با ماشین سفر کنید، می‌توانید یک بسته آجیل اضافی هم بردارید و پشت ماشین بگذارید.

در کل اگر برنامه ندارید به قله یک کوهستان دورافتاده صعود کنید، لازم نیست که نگران وزن وسایل خود باشید. اما اگر قصد دارید که کوله‌گردی کنید، باید حواستان باشد که چه میزان باری قرار است روی شانه‌های خود حمل کنید.

در برخی از مواقع سال، برای کمپینگ در ارتفاعات باید قوطی مخصوص نگهداری مواد غذایی و محافظ در برابر حیوانات، داشته باشید و اگر ندارید، باید یکی اجاره کنید. عکس از ملانی لیبرمن

مراقبت کردن از مواد غذایی، بسته به مکانی که به آن سفر می‌کنید، ممکن است امری حیاتی در حین کمپینگ باشد. برای مثال، در برخی از ارتفاعات، خرس‌های سیاه ممکن است غذای شما را بدزدند و اگر آن‌ها را در ماشین قرار دهید، ممکن است حتی به ماشین شما هم صدمه بزنند.

نویسنده‌ای به نام «میشل تولسون» (Michelle Tolson) از تجربه خود در حین اولین سفر کمپینگ انفرادی خود می‌گوید. در این سفر او غذای خود را در جای نامناسبی گذاشته است و وقتی از پیاده‌روی به محل کمپ برمی‌گردد، با شیشه‌های شکسته ماشینش روبه‌رو می‌شود.

البته خرس‌ها تنها حیواناتی نیستند که ممکن است غذای شما را بدزدند. اگر غذای خود را در جای مناسبی قرار ندهید، حتی حیوانات وحشی کوچک‌تر نیز می‌توانند سفر شما را خراب کنند. موش‌ها، سنجاب‌ها و موش خرماهای زمینی می‌توانند چادر و کیسه‌های پلاستیکی را بجوند و پاره کنند.

پس، وقتی زمان خواب فرا رسید، کیسه مواد غذایی، وسایل بهداشتی معطر و ظرف‌های کثیف خود را داخل یک کیسه بزرگ بریزید و آن را به یک شاخه بلند محکم درخت ببندید. شما باید ارتفاع کیسه مواد غذایی خود را طوری تنظیم کنید که حداقل ۴٫۶ متر از زمین فاصله داشته باشد تا دست خرس‌ها به آن نرسد و همچنین فاصله آن از خود شاخه به حدی باشد که حیوانات کوچک‌تر هم به آن دسترسی پیدا نکنند.

بزرگ‌ترین اشتباهی که می‌توان در سفر کمپینگ انجام داد، پوشیدن لباس نامناسب است. به خاطر داشته باشید که حتی اگر تعداد کافی جوراب و پتو هم به‌همراه داشته باشید، پوشیدن لباس‌های نامناسب می‌توانند به یک فاجعه منجر شوند.

«جاش لاسکین» (Josh Laskin)، راهنمای گردشگری می‌گوید:

پارچه کتان، می‌تواند تمام سفر شما را خراب کند و علاوه بر آن، می‌تواند بسیار خطرناک هم باشد. کتان، رطوبت را به مقدار زیادی به خود جذب می‌کند. رطوبت ناشی از بارش باران، یک لحظه سر خوردن در یک رودخانه، عرق کردن یا هر اتفاق دیگری که منجر به خیس شدن شما شود، به پارچه کتان جذب می‌شود و کتان، رطوبت را در خود نگه می‌دارد. اگر شما در طول روز کوهنوردی کنید و یک شلوار جین و تیشرت از جنس کتان به تن داشته باشید، تمام عرق شما جذب این لباس‌ها خواهد شد و تا پایان سفر، این لباس‌ها خیس باقی خواهند ماند، به‌خصوص در زمان افت دما در شب؛ این مسئله به‌معنی احتمال بالای سرماخوردگی و آنفلونزا است.

به خاطر بسپارید که لباس‌هایی از جنس پشم، مواد سنتزی یا هر لباس ضد آب دیگری که برای ماجراجویی‌های با فعالیت فیزیکی طراحی شده است را همراه داشته باشید.

بسیاری از افراد عادت دارند به بهترین حالت ممکن فکر کنند، اما اگر قرار است به دل طبیعت بزنید، باید بدانید که تقریبا هیچ‌وقت، هیچ‌چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود. حتی اگر گزارش ۱۰ روزه پیش‌بینی آب‌و‌هوا به شما می‌گوید که هوا صاف و آفتابی است، حتما یک ژاکت بارانی به‌همراه داشته باشید. اگر راهنمای مسیر به شما می‌گوید که در طول راه قرار است از یک رودخانه عبور کنید، چند جفت جوراب اضافه بردارید و حتی اگر در طول روز به یک هایکینگ کوتاه می‌روید و قصد دارید دوباره به محل کمپ برگردید، حتما یک چراغ پیشانی و چند باتری اضافی، همراه خود ببرید.

در صورت امکان، یک قطره‌چکان با سفیدکننده یا قرص ید و یک سیستم تصفیه آب به‌همراه داشته باشید تا اگر نیاز به آب قابل آشامیدن بیشتر داشتید، بتوانید آب را تصفیه کنید.

ممکن است درست هنگام گرفتن این عکس، در این یک نهر پر از یخ بیفتید. همیشه چند جفت جوراب اضافه بردارید! پاتاگونیای شیلی. عکس از ملانی لیبرمن

خیس شدن ممکن است به شما آسیبی نرساند، اما اگر آماده نباشید و لباس اضافه به‌همراه نداشته باشید، می‌تواند در بقیه مسیر به شما احساس ناراحتی بدهد. در بدترین حالت، خیس ماندن حتی ممکن است منجر به سرماخوردگی و آنفلونزا شود. وقتی به خیس شدن فکر می‌کنید، فقط باران را در ذهنتان متصور نشوید. لاسکین می‌گوید:

لباس شما ممکن است در اثر عرق کردن خیس شود. فراموش نکنید که دما در طول شب، کاهش می‌یابد، به‌خصوص اگر در ارتفاع بالاتر از نقطه شروع، کمپ کنید. تصور کنید که دما در نقطه شروع و در محل پارک کردن ماشینتان، ۲۶٫۷ درجه سانتی‌گراد باشد. به این فکر کنید که تمام مسیر را عرق خواهید کرد و وقتی به محل برپاکردن چادر در ارتفاع ۹۰۰ متری برسید، دما حدود ۴٫۵ درجه سانتی‌گراد کاهش پیدا کرده است.

دمای هوا به‌ازای هر ۳۰۰ متر ارتفاع، حدود ۴٫۴ درجه سانتی‌گراد کاهش می‌یابد. البته تمام نکات ذکرشده در بالا، بدون توجه به طوفان‌های غیرمنتظره یا عوض شدن ناگهانی هوا است. مسافرانی که قصد دارند به سفر کمپینگی بروند که بخشی از آن به قایق‌سواری می‌گذرد، باید به نکات دیگری نیز دقت کنند. «اریا کورسانو» (Eria Corsano)، داستان‌سرای مشهور، سال‌ها قبل به یک سفر کمپینگ و قایق‌سواری در رودخانه «ساکو» (Saco River) در میان کوه‌های وایت نیوهمپشایر تا «مین» جنوبی رفته بود. پس از چند ساعت قایق‌سواری، کورسانو کنار می‌زند و چادر خود را روی زمین برپا می‌کند. او چنین روایت می‌کند:

ما آتش درست کردیم و هات‌داگ‌های به سیخ کشیده خودمان را روی آن، کباب کردیم و به خودمان افتخار می‌کردیم که مکانی مناسب، برای برپا کردن چادر، پیدا کردیم. اما اواسط شب بود که ناگهان آب وارد چادر ما شد. چادر را بدون جمع کردن برداشتیم و سوار قایق شدیم و در حالی که با یک دست پدال می‌زدیم، با دست دیگر، چادر را نگه داشته بودیم. وقتی برای جمع کردن چادر نداشتیم، چراکه دقیقا در بستر رودخانه چادر زده بودیم.

نزدیک بودن به رودخانه، حتی اگر قایق‌سواری هم نکنید، یک گزینه فوق‌العاده در سفرهای کمپینگ به شمار می‌آید. فقط حواستان به بالا آمدن سطح آب رودخانه باشد. به این مسئله توجه داشته باشید که محل مناسب برای برپا کردن چادر، باید حداقل ۶۰ متر از دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و نهرها و دیگر حجم‌های آبی، فاصله داشته باشد.

ممکن است در اردوگاه‌های مختلفی با امکاناتی چون دوش‌های تمیز، اتاق‌های استراحت و وای‌فای قوی یا اردوگاه‌هایی با اتاق‌های استراحت ساده و بدون آنتن موبایل، کمپ کنید. ممکن است در نقاط دورافتاده و بدون هیچ امکانات یا تسهیلاتی نیز چادرتان را برپا کنید. چه با خانواده به یک محل کمپ مجهز سفر می‌کنید یا کوله‌بر دوش راهی دشت و صحرا می‌شوید، حتما پیش از سفر، اطلاعات کافی در خصوص محل اقامت خود کسب کنید.

ممکن است برخی استراحت‌گاه‌ها یا پناهگاه‌های کوهستانی نیاز به رزرو از قبل داشته باشند یا برای ورود به برخی مناطق حفاظت شده به مجوز‌های خاص نیاز داشته باشید. بنابراین قبل از کمپینگ، راجع به مقصد خود و امکانات آن از قبل تحقیق کنید و سپس به‌سمت آن حرکت کنید. شاید امکان استحمام یا استفاده از سرویس بهداشتی فراهم نباشد. دستمال توالت و دیگر وسایل بهداشتی لازم را فراموش نکنید.

اگر قرار است به یک سفر کوهپیمایی بروید یا سوار ماشین خود شوید و در جایی کمپ کنید، باید حتما از قبل درباره پوشش گیاهی و جانوری آن منطقه، اطلاعات کسب کنید. شما باید بدانید که به‌دنبال چه‌چیزی بگردید و از چه چیزی اجتناب کنید. به‌علاوه، شما باید بدانید که اگر با یک حیوان یا گیاه سمی روبه‌رو شدید، چه‌کار کنید.

«لولا مندز» (Lola Méndez)، در اولین سفر کمپینگ خود، چادرش را در جنگل‌های کشور برونئی در حاشیه رودخانه‌ای پر از کروکودیل برپا کرد. او به خاطر می‌آورد:

ما چادرمان را در یک آلاچیق چوبی بر فراز آب در نزدیکی جزیره کرکودیل‌ها برپا کردیم و شب، برای عکاسی به بیرون رفتیم. نور فلش دوربین در چشم پنج کروکودیل افتاد و متوجه شدیم که چقدر به ما نزدیک هستند! نیازی به گفتن نیست که من در تمام طول شب، نتوانستم چشم بر هم بگذارم.

به احتمال زیاد، شما با کروکودیل‌ها یا مارهای سمی در سفر کمپینگ خود روبه‌رو نخواهید شد. اما بهتر است که حواستان را جمع کنید و بدانید که در مقابل حیواناتی چون گوزن و گرگ‌های صحرایی چه رفتاری را باید در پیش گرفت. یک قانون کلی می‌خواهید؟ فاصله خود را از حیوانات حفظ کنید.

در دسترس بودن هیزم خشک، همیشه به این معنا نیست که شما می‌توانید به‌راحتی آتش درست کنید، زیرا ممکن است که وضعیت آب‌و‌هوایی این اجازه را به شما ندهد. همیشه یک اجاق گاز سفری به‌همراه داشته باشید. عکس از ملانی لیبرمن

آتش درست کردن، یکی از بخش‌های جذاب سفر کمپینگ به حساب می‌آید و هیچ کمپینگی بدون جمع شدن دور آتش، تعریف کردن داستان‌های ترسناک و نوشیدن چای یا قهوه در صبحگاه تکمیل نمی‌‌شود.

اما باید مکان و زمان مناسب برای درست کردن آتش را بلد باشید. زیرا این کار، ریسک بالایی دارد. برای مثال، اگر باد زیادی بوزد یا در مناطق آتش ممنوع باشید، باید از این کار صرف‌نظر کنید.

همان طور که می‌دانید، آتش برافروختن می‌تواند بسیار خطرناک باشد. «کلودیا لاروی» (Claudia Laroye)، سفرنامه‌نویس ونکووری به این خاطره اشاره می‌کند که در حین یک سفر کمپینگ، پس از سوختگی دست دختر چهار ساله‌اش، متوجه شده است که در کیف کمک‌های اولیه خود، پماد سوختگی ندارد. پس اگر با بچه‌های کوچک سفر می‌کنید، خیلی مراقب باشید. لاروی می‌گوید:

آموزش ایمنی در برابر آتش و رعایت قوانینی مثل نشستن در فاصله مناسب از آتش و قدم نزدن دور آتش بسیار مهم است. شما همچنین باید به این مسئله توجه کنید که در مناطق با علائم هشدار، آتش درست نکنید.

حتی اگر تمام شرایط لازم برای برپا کردن آتش، فراهم باشد، شما نیاز به فندک یا کبریت ضد آب دارید. به‌همراه داشتن ژل آتش‌زنه و جمع کردن شاخه‌های کوچک خشک نیز می‌توانند به درست کردن آتش، کمک کنند.