چگونه به اشتراک گذاری عکس در اینستاگرام سبب تخریب محیط زیست می‌شود؟

آقای مودنا در مصاحبه‌ی هفته‌ی گذشته توضیح می‌دهد:

دریاچه‌ی دلتا ( ) که یک دریاچه‌ی دور و در بین صخره‌های گرند تتون ( ) است به یک پوستر اینستاگرامی تبدیل شده است.

او ادامه می‌دهد:

بعد از به اشتراک‌گذاری عکس‌هایی از قله‌ی کوه‌های این منطقه و دریاچه توسط اینفلوئنسرها، این عکس‌ها در فضای مجازی پخش شد و همه این منطقه را کشف کردند (اینفلوئنسر به کسانی با تعداد فالور بالا گفته می‌شود که با به اشتراک گذاشتن هر عکس تاثیر مهمی روی تعداد زیادی از مردم می‌گذارند).

چندین سال قبل، روزانه شاید یک تا دو کوهنورد به این منطقه سفر کرده و مسیر چهارده کیلومتری را پیموده و به دریاچه می‌رسیدند ولی به‌تازگی هر روز بیش از ۱۴۵ نفر در حال بالا رفتن از کوه و عکاسی از مناظر هستند. الان این منطقه دچار ترافیک و تاکسی و کمبود محل پارک شده است.

مودنا می‌گوید:

ما دوست داریم که مردم واقعا با محیط‌زیست آشتی کنند نه اینکه فقط عکس و برچسبی در دنیای مجازی از طبیعت به اشتراک بگذارند.

این اولین باری نیست که گردشگری وابسته به عکاسی توسط مردم محلی محکوم شده است. مردم محلی از عکس‌ها و سلفی‌هایی که گردشگران می‌گیرند شکایت دارند. یک مزرعه‌دار گل آفتابگردان اخیرا از گردشگران شکایت کرده است زیرا آن‌ها برای گرفتن عکس به مزرعه‌ی او رفته و محصولات را خراب کرده بودند. مثال دیگر مربوط به موزه‌ی لوور است که گردشگران بیشتر وقت خود را به عکس گرفتن در مقابل تابلوی مونالیزا اختصاص می‌دهند تا اینکه تابلو را تماشا کنند.

حالا محافظ‌کاران به این نتیجه رسیده‌اند کسانی که عکس حیات‌وحش و طبیعت را در دنیای مجازی به اشتراک گذاشته و برچسب محل را به آن می‌زنند در واقع تهدیدی برای حیوانات و طبیعت محسوب می‌شوند. آن‌ها برای دفاع از طبیعت از گردشگران تقاضا دارند که این عمل را متوقف کند.

در سافاری‌های آفریقای جنوبی نیز وضع از همین قرار است و تور لیدرها از گردشگران تقاضا دارند که زمانی که عکس‌های خود را از کرگدن‌ها به اشتراک می‌گذارند، مکان آن را مشخص نکنند، زیرا این حیوانات مورد سوء استفاده‌ی شکارچیان قرار می‌گیرند. شش ماه قبل انجمنی به نام ردپایی از خود به جا نگذارید (Leave No Trace) در کلرادو، راهنمای جدید استفاده از وسایل ارتباط جمعی را منتشر کرد که در این راهنما هم اکیدا خواسته شده بود که برچسب محل‌های بکر طبیعت ذکر نشود. مدیر هیئت سفر و گردشگری جکسون هول از مردم خواسته است که به‌جای برچسب محل، از برچسب عمومی مسئول بوده و مراقب منطقه‌ی جکسون هول باشید (Tag Responsibly, Keep Jackson Hole Wild)، استفاده کنند.

تعدادی از کاربران اینستاگرام هم هشتگ nogeotag# را به اشتراک گذاشته‌اند ولی بین کاربران و عکاسان مخالفت وجود دارد زیرا عکاسان حاضر نیستند از مناظر زیبای عکس‌های خود دست بکشند.

دانا واتز (Dana Watts) یکی از اعضای انجمن ردپایی از خود به جا نگذارید می‌گوید:

علت‌های زیادی وجود دارد که مردم علاقه دارند که محلی را که در آن عکس گرفته و به اشتراک می‌گذارند مشخص کنند. شاید این یکی از معمول‌ترین حقوق مردم باشد ولی ما فقط از مردم می‌خواهیم که قبل از این کار لحظه‌ای اندیشه کنند و سپس اگر از نظر آن‌ها مشکلی نداشت محل را به اشتراک بگذارند.

او ادامه می‌دهد:

شاید خیلی وقت‌ها برچسب عکس‌ها به نظر بی‌آزار بیایند، ولی در حقیقت ضربه‌ی نهایی را به طبیعت خواهند زد.

مقوله‌ی دیگری که باید بیشتر نگران آن بود مربوط می‌شود به اینفلوئنسرهایی که توسط برندهای خاصی استخدام می‌شوند تا یک محصول یا یک مکان را به مردم بشناسانند.

برای مثال امیلی بریز راس واتسون (Emily Breeze Ross Watson) به‌تازگی از یک هتل چهار ستاره در منطقه‌ی جکسون هول بازدید کرده و عکس‌هایی از خود را در حال قدم زدن در بلندی‌های گرند تیتون در دنیای مجازی به اشتراک گذاشته است.

خانم واتسون با بیش از ۶۳۰۰۰ دنبال‌کننده در اینستاگرام، محل عکس خود و هتل را به اشتراک گذاشته و در عوض هتل هزینه‌ای بابت اقامت او از او نگرفته است.

واتسون در مصاحبه‌ای می‌گوید:

به نظر من اطلاع‌سانی کامل در مورد محلی که هستیم خیلی هم جالب است.

یکی از محل‌هایی که خانم واتسون و دوستش بریتنی تورنر (Brittany Turner) رفته و از آن عکس به اشتراک گذاشتند دریاچه‌ی جنی (Jenny Lake) در نزدیکی آلپ بود که امروزه تعداد گردشگران این منطقه هم ناگهان افزایش چشم‌گیری داشته است. خانم تورنر در عکسی که به اشتراک گذاشته بود چکمه‌ها و کاپشنی به تن داشت که در فروشگاه مجازی او برای فروش گذاشته شده بودند، در واقع عکس او فقط جنبه‌ی تبلیغاتی داشت.

خانم تورنر دراین‌باره می‌گوید:

من به این منطقه مدیون هستم و اصلا فکر نمی‌کردم که چنین اتفاقی بیفتد و عده‌ای از دست من عصبانی شوند.

نماینده‌ی این هتل می‌گوید که هتل مسئولیت برچسب مکان را به عهده می‌گیرد. آقای مودنا می‌گوید که آن‌ها نمی‌خواهند جلوی گردشگری و عکس گرفتن مردم را بگیرند. زیرا اقتصاد این هتل‌ها و این مناطق از گردشگری تغذیه می‌شود. این کوهستان‌ها هم واقعا زیبا هستند و عکس‌هایی که در این مناظر گرفته می‌شوند واقعا شاهکار هستند. مودنا می‌گوید که فقط نباید این طور باشد که مردم برای عکس گرفتن از این مناظر صف بایستند.

بعضی کارشناسان معتقد هستند که در دراز مدت مشکل با مشخص نکردن محل عکس‌ها حل نخواهد شد. کتی دین (Cathy Dean)، عضو یک انجمن حمایت از محیط زیست در لندن می‌گوید:

این فقط هشداری برای آینده است. وقتی به بسیاری از پارک‌های حفاظت شده‌ی کرگدن‌ها می‌روید، آن‌ها می‌گویند که فقط کرگردن سفید یا سیاه در این منطقه وجود دارد و از همین جا علامت سئوال در ذهن گردشگران ایجاد می‌شود که پس کرگدن‌‌های دیگر در کجا زندگی می‌کنند.

او ادامه می‌دهد:

پارکی در نامیبیا وجود دارد که مخصوص کرگدن‌های سیاه است. از گردشگرانی که به این پارک سفر می‌کنند خواهش می‌شود که نه از کرگدن‌ها عکس بگیرند و نه محل این پارک و همین طور کرگدن‌ها را به اشتراک بگذارند.

البته با توجه به پیشرفت گوشی‌های هوشمند کنترل این مسئله بسیار دشوار شده است. آقای مودنا می‌گوید:

ما باید با مردم صحبت کنیم و هر شخص مسئولیت عمل خود را بپذیرد و با آگاهی کامل حاضر به همکاری شود. خود من به‌تازگی به چند مکان زیبا و بکر سفر کرده‌ام که شاید خودخواه به نظر برسم، ولی از آن‌ها در هیچ جایی نام نخواهم برد