چرا سافاری در دومینیکا، فرصتی منحصربفرد است؟

اما حضور همین طبیعت ناشناخته و آب‌های زمردگون شفاف، باعث شده تا دومینیکا میزبان فعالیت‌های متنوع و شگفت‌انگیزی در عرصه گردشگری باشد. در حقیقت به‌دلیل این ویژگی‌های خاص است که این کشور با عنوان «جزیره طبیعت کارائیب» شناخته می‌شود.

دومینیکا کشوری است کوچک، به‌طوری که مساحت آن ۷۵۰ کیلومتر مربع بوده و زبان رسمی این کشور انگلیسی است. با این حال این وسعت کوچک خانه‌ی بیش از ۳۶۰ رودخانه و ۹ آتشفشان بوده که رقم قابل‌توجهی است. این کشور کوچک که در دریای کارائیب واقع شده، بی‌دلیل عنوان جزیره طبیعت را به خود اختصاص نداده است. مردم این کشور نه‌تنها به‌صورت شفاهی، بلکه کاملا عملی نیز عشق و احترام خود به طبیعت و محیط زیست زیبای سرزمین خود را نشان داده‌اند. این مسئله با نگاه به گوشه و کنار دومینیکا به‌خوبی مشهود است.

لازم به ذکر است که دومینیکا هنوز هم توسط جریان زمین گرمایش فعالیت‌های آتشفشانی در حال شکل‌گیری و تغییر و تحول است. دومین چشمه آب گرم بزرگ جهان با عنوان «دریاچه جوشان» (Boiling Lake) در این کشور واقع شده و حضور یک رشته قلل کوهستانی دیگر ویژگی جغرافیایی این کشور است که با سبزی جنگل‌های گرمسیری آستر شده‌اند، همچنین رودخانه و آبشارهای متعدد فضای داخلی جزیره را دربر گرفتند. اطراف این جزیره توسط اقیانوس احاطه شده که با حیات آبی بی‌نظیرش، دومینیکا را مبدل به یکی از بهترین مکان‌های جهان برای تجربه حیات آبی کرده است. تقریبا ۲۰۰ گونه پرنده در این جزیره زندگی می‌کنند و حیات وحش آن به سهم خود قابل‌توجه است. همه این عوامل دست به دست هم داده تا دومینیکا سرزمینی خواستنی برای عاشقان اکوتوریسم باشد.

دسترسی به این کشور کار چندان سهل و ساده‌ای نیست، با این حال دومینیکا مورد توجه کسانی است که از آفتاب گرفتن در سواحل زیبا استقبال می‌کنند. ارواحی ماجراجو که در جست‌و‌جوی هدف خود بالاخره راهی برای سفر به این کشور پیدا می‌کنند. البته اگر بدانید از کجا و چگونه خود را به دومینیکا برسانید، این امر آنقدرها هم سخت و دشوار نخواهد بود.

سافاری در این محل تجربه‌ای است مبهوت‌کننده، البته تمرکز اولیه اغلب گردشگران شاید شنا کردن با نهنگ‌های عنبر باشد. البته حسن ماجرا این است اغلب گردشگران این کار را در کنار یک عکاس و یک کارشناس محیط زیست انجام می‌دهند که نه‌تنها آن‌ها را در زمان و مکان درست به این بازدید می‌برند، بلکه مطمئن می‌شوند گردشگران با دستی پر از این تجربه شگفت‌انگیز بازگشته و با گنجینه‌ای از تصاویر زیبا و به‌یادماندنی به خانه خود بازگردند. اگر می‌خواهید سافاری خود را گسترش داده و تنها روی حیات آبی متمرکز نشوید، حتما سری به «Titou Gorge» بزنید، یک تجربه شگفت‌انگیز و مهیچ در کنار یک َآبشار خوش‌منظره و بی‌نظیر.

بعد از یک راهپیمایی مفرح در دل جنگل‌های گرمسیری می‌توانید تن خسته خود را به آب‌های زمردگون سپرده یا به یک قایق‌سواری دلپذیر در امتداد رودخانه «shady Indian River» بروید. جایی که می‌توان به تماشای حیوانی همچون خرچنگ، ایگوانا، مرغان مگس خوار و حواصیل سفید نشست. آبشاری دوتایی «The twin falls» که با نام «پدر و مادر» شناخته می‌شوند نیز یکی از مناظر نام آشنا و محبوب این ناحیه است که بعد از یک گردش بیست دقیقه‌ای زیبا در میان جنگل‌های بارانی به آن می‌رسید.

یک‌بار دیگر نگاهی به امتیازات دومینیکا بیندازید: آبشار و باغ‌های سرسبز گرمسیری، ارکیده‌های وانیلی رنگ و مسحورکننده، طبیعت سرسبز و جنگل‌های بارانی. ظاهرا امکانات متنوعی در یک مکان کوچک گرد آمده تا به‌خوبی عطش سافاری دوستان را سیراب کند.

همانگونه که پیش‌تر اشاره کردیم، دومینیکا از نعمت مردمانی برخوردار است که حقیقتا عاشق طبیعت کشور خود هستند. ۶۰ درصد از مساحت این جزیره با جنگل پوشیده شده است، همچنین ۶ پارک ملی و تعدادی پناهگاه و مکان حفاظت شده نیز در گوشه و کنار آن وجود دارد که از آن جمله می‌توان به پارک ملی «Morne Trois Pitons» اشاره کرد که در سال ۱۹۹۸ نامش در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

اندازه کوچک این کشور در پیوند با انزوای خاص و کمبود گونه‌های مهاجم بزرگ دست به دست هم داده و باعث شده تا تجربه‌ی سافاری حیات وحش در این منطقه به دور از تجربه‌های سافاری‌های معمول و متداولی باشد که در دیگر نقاط جهان برقرار است. بزرگترین پستاندار خشکی زی در این منطقه جانوری به نام «manicou» است که در واقع یک نوع اپاسوم یا صاریغ است، همچنین جانوری به نام «آگوتی» (agouti) نیز در این ناحیه سکونت دارد که ظاهرا خویشاوند خوک‌های گینه‌ای به شمار می‌رود.

البته این تعداد اندک نباید باعث دلسردی سافاری دوستان شود، چراکه هنوز هم گشت‌وگذار در جزیره دارای جذابیت‌های متنوعی است که از جمله آن‌ها می‌توان به مشاهده دیگر گونه‌های جالب بومی توجه اشاره کرد. دومینیکا یکی از دو مکان در جهان است که علاقه‌مندان می‌توانند به تماشای نوعی از قورباغه موسم به «جوجه کوهی» (mountain chicken)، آن هم در زیستگاه طبیعی‌اش بنشینند. همچنین انواع مار و مارمولک نیز روی شاخ و برگ درختان این منطقه سکونت داشته و تنوعی جالب‌توجه از خفاش و پرندگان، آسمان جزیره را در تملک خود دارند. حواصیل، شاهین و مرغ مگس خوار از پرندگان ساکن این نواحی به شمار می‌روند، البته بهتر است همواره گوش به زنگ تماشای طوطی‌های شاهی زیبا با پرهای رنگارنگ «Sisserou» باشید که گونه‌ی بومی دومینیکا بوده و به‌عنوان پرنده ملی این کشور شناخته می‌شوند. تصویر این طوطی حتی روی پرچم این کشور نیز نقش بسته است.

بی‌شک جذاب‌ترین امتیاز آب‌های دومینیکا حضور نهنگ‌های عنبر است که به‌صورت گروهی در این منطقه و به‌ویژه از ماه نوامبر تا مارس قابل‌مشاهده‌اند. به‌رغم قابلیت شنا کردن در عمق هزار متری، آن‌ها اغلب در سطح آب شنا می‌کنند، این مسئله به‌همراه خلق و خوی آرام‌شان سبب شده تا به‌سادگی بتوان در کنار این آبزیان عظیم‌الجثه حضور یافته و حتی شنا کرد.

در امتداد سواحل غربی این کشور و به‌دلیل شرایط جغرافیایی خاص، خلیج‌های امنی شکل گرفته که مکانی ایدئال برای سکونت وال‌ها فرهم کرده‌اند. جایی که آن‌ها قادر به پیدا کردن غذا، تولید مثل و حتی پرورش بچه وال‌ها در نهایت امنیت و آرامش هستند. بزرگترین وال دندان‌دار جهان از قضا در مقایسه با هر موجود زنده‌ی دیگر کره زمین، دارای بزرگ‌ترین مغز است. همین امر باعث شده تا شناخت روابط اجتماعی و خلق و خوی آن‌ها در قالب پروژه مطالعه نهنگ‌های اسپرم دومینیکا صورت بگیرد. در این پروژه متخصصان در حال مطالعه و بررسی رفتارهای این پستانداران بزرگ جثه برای سالیان متوالی هستند. در نتیجه این امر باید اذعان کرد آن دسته از وال‌هایی که در سواحل این کشور زندگی می‌کنند در مقایسه با دیگر جمعیت وال‌های عنبر در گوشه و کنار جهان، به‌خوبی مورد بررسی و رفتار شناسی قرار گرفته‌اند.

حیات آبی غنی دومینیکا البته تنها محدود به حضور نهنگ‌های عنبر نیست، چراکه این محیط مطلوب موفق شده توجه آبزیان دیگری همچون نهنگ‌های گوژپشت را نیز به خود جلب کند، به‌علاوه نهنگ‌های باله کوتاه، نهنگ قاتل و نهنگ‌های «melon-headed» از دیگر ساکنان این آب‌ها هستند. در این میان دلفین، دلفین‌های پوزه بطری و دلفین‌های «spinner» هم در این منطقه قابل‌مشاهده‌اند. لاک‌پشت‌های دریایی همچنین از جمله بازدیدکنندگان دائمی این محل هستند. انواعی همچون لاک‌پشت سبز، لاک‌پشت پشت چرمی و گونه‌های متنوع لاک‌پشت‌های آبی در فاصله ماه‌های مارس تا اکتبر، اغلب سواحل این جزیره را به‌عنوان محلی برای ساخته آشیانه و تخم گذاری انتخاب می‌کنند.

حضور چیزی در حدود هفتاد کیلومتر مربع جزیره مرجانی در آب‌های ساحلی اطراف دومینیکا یک زیستگاه دریایی مطلوب را فراهم آورده که خانه نزدیک به ۳۲۰ گونه از ماهیان است. البته متاسفانه در سال ۲۰۱۶ این مرجان‌ها درگیر همان اپیدمی مخربی شدند که نزدیک به نود درصد از جزایر بزرگ مرجانی جهان را درگیر خود کرده بود. دومینیکا همچنین دارای سه مکان حفاظت شده دریایی برای حفاظت از گیاهان و حیواناتی است که در این بخش از اقیانوس زندگی می‌کنند. همین امر باعث شده این جزیره زیبا، مقصدی ایدئال و مطلوب برای هر عاشق و علاقه‌مند به تجربه سافاری دریایی باشد.

دریاچه جوشان، دومینیکا، دریای کارائیب

به پایان این مطلب رسیدیم، نظر شما در مورد تجربه سافاری در دومینیکا چیست؟ منتظر شنیدن پیشنهادها، نظرات و انتقادات سازنده‌ی شما عزیزان هستیم، حتما آن‌ها را با ما نیز در میان بگذارید.