ویراژ ماشین و آبتنی در چشمههای باداب سورت؛ تخریب جاذبههای گردشگری پایان ندارد
گردشگرانی با موتور روی چشمهها ویراژ میدهند، برخی هم اصرار دارند در هر شرایطی آبتنی کنند، خشکسالی هم مزید بر علت شده تا شاهد پایان تراژدیک تعداد زیادی از چشمههای باداب سورت باشیم.
چشمههای آب معدنی باداب سورت یکی از جاذبههای گردشگری بین استان مازندران و نزدیک استان سمنان است که در فصل زمستان و هنگام بارش برف، باکتریهای موجود در آب به رنگ قرمز درآمده و باعث سرخی رنگ این چشمهها میشوند که در کنار سفیدی برف صحنهی زیبایی خلق میکند.
چشمههای سرخ در دشت سفیدرنگ، یکی از بهترین جاذبههای تصویری و گردشگری استان مازندران در فصل زمستان است. در فصلهای دیگر نیز هر کدام از چشمهها به یک رنگ هستند. املاح موجود در آب این چشمهها موجب شده هر کجا که گوگرد داخل آب باشد، رنگش زرد شود، مس، رنگ آب را قرمز و آهن سیاه کند و نمک و آهک نیز رنگ چشمهها را به سفید میکشاند.
شاید حدود ۶ سال باشد که این چشمههای پلکانی در میان گردشگران شناخته شده است. اما از زمانی که شایعه شفابخش بودن املاح معدنی در آب این چشمهها پیچید، مردم به چشمهها رفته و تنی به آب زدند. برخی از گردشگران با خودروی شخصی از چشمهها گذشتند بی توجه به اینکه خاک و سنگهای رسوبی این چشمهها مقاومت ندارند.
برخی چشمههای پلکانی را با پارک اشتباه گرفته و آنجا را پاتوقی برای تفریحات آخر هفته میدانند که می توانند روی آن رفته و بساط ذغال و جوجه کباب راه بیندازند! هنوز هم میتوان آثار این خوش گذرانیها را روی چشمه ها دید!
آثار تخریبی حضور گردشگران روی چشمههای باداب سورت مانده و این درحالی است که در این محدوده جای عوامل سازمان محیط زیست برای نگهداری از این پدیده زمینشناسی خالی است. به تعبیر دیگر این محدوده گردشگری متولی ندارد.
قرار بود آن را به بخش خصوصی واگذار کنند تا بتواند هم آنجا را از نظر امکانات گردشگری تجهیز کند و هم اینکه برای ورود گردشگران ضوابطی بگذارند و یا ورودی بگیرند و در عین حال مراقب رفتار برخی از گردشگران هم باشند، اما این اتفاق مدتهاست که در حال بررسی است و هر بار مسئولان اداره کل میراث فرهنگی استان مازندران فقط وعده رسیدگی به آن را میدهند. از سوی دیگر مردم روستا و حتی شورای روستای مالخواست و اروست خواستهاند که سرمایه گذار این منطقه گردشگری حتما از اهالی روستا باشد.
شهلا رمضانی یکی از اهالی روستای مالخواست است که هر از گاهی به همراه همکلاسیهایش به این منطقه گردشگری میآید، او میگوید:
برخی از گردشگرانی که به این روستا می آیند، حریم روستا و مردمش را رعایت نمیکنند.
وی معتقد است: «نوع پوشش و نوع رفتار گردشگران، برخی از روستاییان را آزار میدهد چون فرهنگ روستاییان با شهریها متفاوت است. مردم روستا رعایت برخی از مسائل را به فرزندانشان یاد میدهند اما گردشگران با خود فرهنگی را به روستا می آورند که برای آنها ضد فرهنگ محسوب میشود».
وی ادامه میدهد: «نه فقط گردشگران بلکه مردم روستاهای اطراف که چشمهها را متعلق به خودشان میدانند هم به آن آسیب میزنند. ما بارها و بارها دیدهایم که موتور سواران روی چشمهها رفته و لبه چشمه را تخریب میکنند. گاهی حتی مردم با نیسان روی این محوطه میآیند و عکس یادگاری میگیرند! انگار با موتور و نیسان رفتن روی چشمه ها افتخار است که آنها سلفی هم میگیرند. درحالی که نمیدانند اگر این چشمهها وجود نداشت، ما در روستا دیگر چیزی برای افتخار نداشتیم.»
حضور گردشگران در این محوطه به قدری مخرب بوده که شهریور ماه امسال شورای تامین شهرستان ساری، ورود به چشمههای «بادابسورت» را ممنوع اعلام کرد.
مردم روستای اروست و مالخواست میگویند که در پایان هفته حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ دستگاه خودرو به این منطقه میآیند و آنها شاهد از بین رفتن این چشمههای بی نظیر پلکانی هستند که نمونهاش در جهان کم نظیر است. به همین دلیل اداره کل میراث فرهنگی استان مازندران روی ممنوعیت حضور گردشگران اصرار کرد.
از سوی دیگر در این مدت ۷۴ هکتار از اطراف چشمهها برای عدم حضور گردشگر در این اطراف فنسکشی شد. همچنین نیروهای یگان حفاظت از محیط زیست هم در آخر هفته هرازگاهی به این چشمهها سر میزدند اما مردم به تذکرهای آنان بی اعتنا بودند و حتی گاهی مخالفت میکردند.
اکنون نیز تعداد کمی از جوانان روستای اروست و مالخواست هستند که هر از گاهی به این منطقه آمده و اگر گردشگرانی را ببینند که روی چشمهها رفتهاند به آنها تذکر میدهند اما تذکر آنها گاهی ممکن است موجب ناراحتی گردشگران شود.
با این وجود حضور گردشگران آن هم در قالب تور در حال حاضر متوقف شده است. چون اداره کل میراث فرهنگی استان مازندران در نامهای به مدیر کل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نوشته تا به آژانسها و تورها ابلاغ شود که بازدید از چشمههای بادابسورت را فعلا در برنامه سفر خود وارد نکنند.
تنها حضور گردشگران و ورود خودروهای شخصی و موتورسیکلت نیست که چشمههای پلکانی باداب سورت را تهدید میکند، چند سالی است که خشکسالی هم موجب خشک شدن این چشمهها شده در این خشکسالی، وجود معدن سنگ تراولتن نیز بیتاثیر نبود.
این معدن سنگ تا همین دو سال پیش کار میکرد. یک مالک شخصی، سنگهای این محدوده را از دل زمین و صخرههایش بیرون میکشید و می فروخت. چون این نوع سنگ یکی از گرانترین سنگهای نمای ساختمانی است.
ادامه فعالیتهای این معدن موجب شد تا صدای اعتراض فعالان محیط زیست و طبیعت گردانانی که نگران حیات چشمههای باداب سورت بودند، بلند شود چون برداشت این سنگها به حدی پیش رفت که راه خروج آب از لابه لای این سنگها باز شده بود و این برش سنگها به چشمههای باداب سورت نزدیک و نزدیکتر می شد. اما این اعتراض ها با نامهای که مالک به مسئولان نشان میداد، خاموش میشد.
تا جایی که یک روز همه اهالی روستاهای اطراف مانند مالخواست و اروست، به نشانه اعتراض رفتند و بساط این معدن را جمع کردند و اجازه فعالیت به هیچکس را ندادند. مالک نیز مجبور به تعطیل کردن معدن شد.
منبع: مهر
دیدگاه