کلیسای بدون سایه چین؛ شاهکار مدرن در میان مزارع اسطوخودوس
کلیسای بدون سایه که با نام رسمی «کلیسای پارک علمی چینی-فرانسوی» (Sino-French Science Park Church) نیز شناخته می‌شود، در نزدیکی شهر چنگدو (Chengdu) در استان «سیچوان» (Sichuan) چین قرار دارد و همچون بنایی معلق در میان مزرعه‌های شکوفا و بنفش اسطوخودوس خودنمایی می‌کند.
این سازه منحصربه‌فرد که توسط «دفتر معماری شانگهای داچوان» (Shanghai Dachuan Architects) طراحی شده، بازآفرینی نوآورانه‌ای از معماری سنتی کلیساها است؛ تجربه‌ای خیره‌کننده که در آن، نور، نوآوری در مصالح و نمادپردازی عمیق در هم تنیده‌اند. در این نوشتار، با این کلیسای خاص و جذاب، بیشتر آشنا خواهید شد. (designworldnews)
طراحی کلیسای بدون سایه
«کلیسای بدون سایه» (Shadowless Church) با الهام از تلاش نقاشان امپرسیونیست برای به تصویر کشیدن ماهیت زودگذر نور طراحی شده است. درست مانند یک شاهکار امپرسیونیستی، این کلیسا بر بازی نور بر سطح‌های خود تمرکز دارد.
مزارع اسطوخودوس منطقه پروانس (Provence) و جنبش امپرسیونیسم، نمایانگر تاثیر فرهنگ فرانسه هستند؛ در حالی که طراحی مینیمالیستی بنا با فلسفه شرقی همخوانی دارد. این تلفیق هنرمندانه، نمادی از گفت‌وگوی هماهنگ میان فرهنگ‌های دو کشور چین و فرانسه است.
مصالح کلیسای بدون سایه
یکی از چشمگیرترین جنبه‌های کلیسای بدون سایه، استفاده نوآورانه از مصالح و تکنیک‌های ساخت است. این سازه که تنها ۶۵ متر مربع مساحت دارد، از هزاران تیر نازک آلومینیومی سفید ساخته شده است.
این مقاطع مربعی که به‌نام «آلومینیوم فانگتونگ» (aluminum fangtong) شناخته می‌شوند، ویژگی‌هایی چون سبکی، مقاومت در برابر زلزله، ضدخوردگی و سازگاری با محیط زیست را برای بنا فراهم کرده‌اند. این ساختار بدون استفاده از جوشکاری ساخته شده که آن را از نظر اقتصادی، مقرون‌به‌صرفه و از نظر زمانی، کارآمد کرده است.
اجزای ساختار کلیسا شامل پایه اصلی، تیرک‌های آلومینیومی و گنبد می‌شود. یک قاب فولادی با دیواره نازک و شبکه‌ای به تراکم ۲۴۰ در ۲۴۰ میلی‌متر، پایه اصلی بنا را شکل می‌دهد. تیرک‌های آلومینیومی، میله‌هایی هستند که با چینش‌های متنوع در کنار هم قرار گرفته‌اند و ظاهری ماورایی دارند؛ همچنین، امکان عبور نور را به ساختمان می‌دهند.
گنبد کلیسا به گونه‌ای طراحی شده که در هوا معلق است. این ویژگی به بیننده حسی از تعلیق و بی‌وزنی می‌دهد که با قوانین فیزیک و مکانیک سازه‌ها در تضاد به نظر می‌رسد. میلگردهای آن که از شکل دایره‌ای به مربع تغییر می‌کنند، دارای حسگرهای نوری هستند که ترکیب نور را در فضای داخلی به شکل جذابی تقویت می‌کنند.
نور و نمادگرایی در کلیسای بدون سایه
نور، محور اصلی در فلسفه طراحی «کلیسای بدون سایه» است. معماران با نگاهی نو، نور را به‌مثابه یک مصالح ساختمانی در نظر گرفته‌اند و به همین دلیل، ساختار کلیسا به‌طور کامل با جوهره درخشان خود در هم آمیخته است. حتی در شب نیز کلیسا با تابش درونی می‌درخشد که نمادی استعاری از نوری است که زندگی یک مومن را هدایت می‌کند.
این نمادگرایی فراتر می‌رود؛ گنبد معلق، پیوندی میان جهان خاکی و عالم معنا برقرار می‌کند و طراحی کلی بنا که از فرم‌های سنتی کلیسا فاصله گرفته است، مفاهیمی چون آزادی، رمانتیسم و تنوع را در خود تجسم می‌بخشد.
شما درباره این نوع معماری چه فکر می‌کنید؟ به نظر شما حضور نور در معماری، چه تاثیری بر حس و حال فضا دارد؟ نمونه‌های مشابه این بنا یا معماری خاص و نوآورانه دیگری می‌شناسید؟ لطفا نگاه و نظر ارزشمند خود را با کجارو و همراهان آن نیز در میان بگذارید.
منبع عکس کاور: The Economic Times، نام عکاس: نامشخص
