آمل یکی از شهرهای مرکزی استان مازندران است که از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های اقوام پیشین نیز به شمار می‌رود. جمعیت شهرستان آمل ۳۷۰٬۷۷۴ نفر و مساحت آن ۳۰۷۴٫۴ کیلومتر مربع است.
شهر باستانی آمل که در مرکز استان مازندران قرار دارد، از سمت شمال به محمود آباد، از شمال شرقی به بابلسر، از شرق به بابل و از غرب به شهرستان نور راه دارد. جالب است بدانید شهر آمل ۱۸ کیلومتر از دریای مازندران و ۶ کیلومتر از دامنه کوه‌های البرز فاصله دارد. همچنین فاصله آمل تا تهران ۱۸۰ کیلومتر است. مرکز این شهرستان نیز شهر آمل است. مساحت این شهرستان حدود ۳۰۰۰ کیلومتر مربع است و دارای پنج شهر آمل، گزنک، دابودشت، رینه و امام‌زاده عبدالله است.
این شهر آب و هوایی معتدل دارد، در نتیجه تابستان هایی گرم و زمستان‌هایی سرد و مرطوب از خصوصیات آب و هوایی آن است. این شهر حداکثر میزان بارش خود را در آذر ماه و حداقل آن را در تیر ماه تجربه می‌کند. این بارش‌ها می‌توانند منبع خوبی برای تامین آب رودخانه هراز باشند. به همین دلیل است که کشاورزی و دامداری اساس اقتصاد این شهر را تشکیل می دهند.از جمله محصولات کشاورزی آن میتوان به سیب درختی، برنج، مرکبات و تره بار اشاره کرد.
آمل یکی از قدیمی ترین شهرهای مازندران است که تاریخچه آن به آماردها باز می‌گردد، که نام آمل را دگرگون شده نام آمارد می دانند. قومی که پیش از آریایی‌ها و پادشاهی پارتیان آنجا ساکن شدند. بر اساس اسناد تاریخی، شهر آمل در زمان ساسانیان تا زمان ایلخانیان پایتخت مازندران بوده است. برخی منابع آمل را با پیشدادیان در ارتباط می‌دانند، نخستین سلسله ای که در کتاب شاهنامه فردوسی و اساطیر ایرانی به آن اشاره شده است.
مردم بومی معتقد هستند که آرش کمانگیر از این شهر برخاسته است. در طول زمان افراد بسیاری از جمله ناصرخسرو و ژان شاردن به این شهر سفر کرده و در سفرنامه خود از آن یاد کرده اند.
مردم خطه آمل و مازندان از قدیمی ترین سکنه ایران زمین به شمار می‌روند و بسیار نزدیک به مردم جنوب قفقاز هستند. پس شاید بتوان گفت قدیمی‌ترین ادیان و مذاهب و همچنین زبان‌ها در میان آن‌ها وجود دارد. همان طور که پیداست زبان این منطقه زبان طبرستانی یا همان طبری ( مازنی) است که کمتر از سایر زبان‌ها تحت تاثیر زبان‌های بیگانه قرار گرفته است. همچنین از آیین‌ها و مذاهب آن‌ها از زمان‌های گذشته تا کنون میتوان از: ژروانی، مغانی، مهری، زرتشتی و اسلام یاد کرد. آمل اولین مرکز حکومت شیعه دوازده امامی قلمداد می‌شود.
همچنین، شهر آمل در گذشته رتبه اول را در کسب و ترویج علم دارا بوده است. داشتن مراکز علمی و مدارس از قدیم الایام باعث فرهیختگی و رشد فرهنگی مردم این خطه شده است.
اگر به آمل سفر می‌کنید، به هیچ وجه عسل طبیعی از قله دماوند و لار، گردو، شیرینی‌های محلی مانند آب‌دندان، ساقه عروس، نان کوهی، سیب، کیوی، ترشی، سفال، زیتون، ماهی، برنج و مرکبات را برای سوغات فراموش نکنید. همچنین اگر قصد خرید سوغاتی‌های غیر خوراکی را دارید می‌توانید از صنایع دستی مانند سفال، منبت، گلیم و معرق بهره ببرید.
جالب است بدانید که صنایع نساجی، صنایع غذایی و سنگی، صنایع چوب، صنایع اشیا کائوچویی، صنایع چرم سازی و صنایع چاپ و انتشارات از جمله صنایع این شهرستان به شمار می‌روند. شهرستان آمل به تنهایی ۶۵% از صنعت استان مازندران را در خود جای داده است.
از دیدنی های آمل میتوان به روستای بلیران،آبشار برجی کلا، جنگل الیمستان، پارک دهکده طلایی آمل، آبشار لاکوه، دریاچه دوخواهران، غار گل زرد، آبگرم لاریجان، جاده هراز و منطقه گل زرد، پل دوازده چشمه، پل معلق، آتشکده آمل اشاره کرد. علاوه بر دیدنی های آمل، میتوان از جشن‌های این شهر نیز به عنوان جاذبه‌های گردشگری آن یاد کرد. از جمله آن‌ها میتوان از جشن تیرگان که در ماه تیر برگزار می شود، جشن ورف‌چال، جشن کشتی لوچو، ماه در مه و نوروزخوانی را نام برد.
از صادرات این شهرستان می توان به منسوجات و لبنیات، ماهی، گیلاس، مواد غذایی، برنج، تره بار، مرکبات، تولیدات برقی، مصالح ساختمانی و صنایع دستی و صادرات اشاره کرد.
غذاهای محلی آمل نیز از جمله نکات برجسته این شهر هستند. کتلت، کته آملی، خورش مرغ ترش، اسفناج پته، مرغ شکم پر آملی، پلو زعفرانی، اردک جوجه تنها برخی از این غذاهای محلی هستند.
