آبادان روزی مدرن‌ترین شهر ایران و خاورمیانه بود. این شهر پس از اهواز مهم‌ترین شهر خوزستان است. آبادان شهر نخستین‌ها است؛ نخستین پالایشگاه خاورمیانه و ایران، نخستین آتش‌نشانی ایران، خط اتوبوس درون شهری، سینمای روباز، پیتزا فروشی، کودکستان، تاکسی تلفنی، پیست ماشین‌سواری، موتور‌سواری، گلف، اسکواش و سالن بیلیارد و نخستین پتروشیمی ایران، گوشه‌ای از گذشته‌ی این شهر هستند.
با آبادان بهتر آشنا شوید:
درباره آبادان
عکس از گوگل‌مپ (عکاس: نامشخص)
آبادان یکی از شهرهای مهم استان خوزستان و جنوبی‌ترین نقطه‌ی استان است. از شمال به شادگان، از جنوب و شرق به خلیج‌فارس و از غرب به اروندرود و آن سوی رود، به عراق می‌رسد. از سال ۱۳۸۲ منطقه‌ی آزاد تجاری و اقتصادی اروند در این منطقه شکل گرفته است که شامل آبادان، خرمشهر، شلمچه و جزیره مینو است.
رودخانه‌های اروندرود و بهمنشیر در این شهر وجود دارند که هر دو به خلیج‌فارس می‌ریزند.
پذیرش مردم شهر نسبت دین‌های گوناگون زیاد است. شاهد این گفته هم وجود مسجد رنگونی‌ها، مسجد امام موسی بن جعفر (ع) و کلیسای ارمنی گاراپت مقدس در یک منطقه است.
آب و هوای آبادان
عکس از گوگل‌مپ (عکاس: سجاد ایمانیان)
این شهر در دشت قرار گرفته و اقلیم آن شبیه منطقه‌ای استوایی است. بیشترین گرمای آبادان در تیر و مرداد است که تا ۵۸ درجه می‌رسد. سردترین ماه بهمن است که هوا تا صفر درجه سانتی‌گراد سرد میشود. آبادان شهر مرطوبی است. در زمستان رطوبت به ۸۹ درصد یا بالاتر می‌رسد.
تاریخچه آبادان
عکس از ویکی‌پدیا /Iranian Department of Publication and Broadcasting Volume
خاراکس اسپاسینو نخستین نامی است که برای این منطقه در تاریخ پیدا می‌کنیم. این نام به‌خاطر وجود فرمانروای سلوکیان برگزیده شده بود. آبادان به اشکانیان که رسید، پرات شده بود. ساسانیان آبادان را وهمن اردشیر نامیدند، که هنوز در این شهر زنده است و نام رودخانه‌ی بهمنشیر یادگار همان دوره محسوب میشود. ابّله یا آپولونیاتیس یا آپولوگوس آخرین نام پیش از اسلام در این منطقه است.
شهر پس از ورود اسلام عَبادان نام گرفت. این واژه معرب واژه‌ی آپفادانا، آپانا و آرپفانا به شمار می‌رود که در قرن چهارم میلادی برای این منطقه مورد استفاده بوده است. معنی آپفانا، محلی برای نگهبانی و پاسداری از آب بوده است. از منابع قرون‌وسطا تا دوره‌ی معاصر تنها واژه‌ی عبادان را می‌بینیم. در سده‌ی دوم و سوم قمری این منطقه جزیرةالخضر هم نامیده می‌شد.
آبادان به‌خاطر نزدیکی به خرمشهر، مسجدسلیمان و اروندرود گزینه‌ی ساخت پالایشگاه بود. در آن زمان شیخ خزعل مالک زمین‌های آبادان بود. در نهایت برای اجاره‌ی زمین میان شیخ خزعل و شرکت انگلیسی توافق به‌دست آمد. از زمین‌ها نقشه‌برداری شد و محوطه‌ی پالایشگاه مشخص شد. پالایشگاه در سال ۱۲۹۱کارش را آغاز کرد.
پس از اینکه شرکت ملی نفت ایران کنترل پالایشگاه آبادان را به‌دست گرفت، با ظرفیت روزانه ۶۰۰ هزار بشکه، به بزرگ‌ترین پالایشگاه دنیا تبدیل شد. طی سال‌های جنگ ۲۴۲ نفر از کارکنان شهید شدند. پس از پایان جنگ بار دیگر پالایشگاه رونق گرفت و همچنان قلب تپنده‌ی اقتصاد به شمار می‌رود. از سال ۹۲ به بعد جمعیت شهر به بالای ۳۰۰ هزار نفر رسیده است.
سوغات آبادان
عکس از وب‌سایت entekhab.ir (عکاس: نامشخص)
انواع خرمای مرغوب، رطب و دیری را از آبادان می‌توانید تهیه کنید. ادویه بسیار خوش‌عطروبو، انواع ماهی تازه‌ی جنوب، میگو و انواع محصولات حصیری که از برگ خرما بافته می‌شوند، سوغات دیگر آبادان هستند.
غذای محلی آبادان
عکس از hamshahrionline.ir (عکاس: نامشخص)
قلیه ماهی، قلیه میگو، سمبوسه، فلافل، رنگینک، خورش بامیه، پاکوره، دال عدس، ماهی صبور کبابی و آش آبادان از جمله غذاهای محلی هستند که می‌توانید در رستوران های آبادان نوش جان کنید.
جاهای دیدنی آبادان
عکس از گوگل‌مپ (عکاس: آرمین توحیدی)
موزه آبادان، مسجد رنگونی‌ها، کلیسای ارامنه گاراپت مقدس، موزه نفت، سینما نفت یا تاج سابق، سینما شیرین، بقایای سینما رکس، بازار ته لنجی‌ها، بازارهای قدیمی آبادان مانند کویتی‌ها، اروندرود، رودخانه بهمنشیر، پل کابلی، زیارتگاه سیدعباس، دبیرستان رازی، و نخلستان‌های شهر از جاهای دیدنی آبادان به شمار می‌روند.
