- chevron_right کجارو
- chevron_right مجله گردشگری
- chevron_right اخبار
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right راهنمای سفر
- تبلیغات در کجارو
بوشهر یکی از شهرهای بندری ایران است که فقط از سمت شرق با خشکی ارتباط دارد. این شهر با آب و هوای نیمه بیابانی گرم، منطقهای با پیشینه تاریخی غنی و قدمتی بالغ بر پنج هزار سال است. بوشهر در سدههای گذشته از اهمیت سیاسی بسیاری برخوردار بود و به همین دلیل اقدامات زیادی برای اولین بار در این شهر انجام شد؛ بهطور مثال، اولین چاچخانه سنگی، صنایع برق، یخسازی و اولین خط تلگراف در بوشهر راهاندازی شد.
بندر بوشهر در دوره قاجار در زمینه مسایل اقتصادی و فرهنگی به پیشرفتهای قابل ملاحظهای دست یافت و لقب معتبرترین بندر تجاری جنوب ایران را به خود اختصاص داد. این شهر با جاذبههای فراوان هر سال میزبان گردشگران داخلی و خارجی است. در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با برخی از جاهای دیدنی بوشهر آشنا کنیم.
منبع عکس: گوگلمپ (عکاسی: مهدی میرکانی)
بازار قدیم بوشهر از بازارهای سنتی ایران است که در یکی از محلههای قدیمی بوشهر به نام «دهدشتی» قرار دارد. متاسفانه، امروزه از این بازار چیزی جز دالانی کوتاه و چند حجره خالی، باقی نمانده است؛ با این حال با حضور در فضای زنده و پویای آن، میتوانید با فرهنگ بومی منطقه آشنا شوید و از محصولات محلی خرید کنید. قدمت بازار قدیم بوشهر به زمان تاسیس شهر، در دوره افشار بازمیگردد. این بازار در دوره حکومت قاجار، به یکی از قطبهای اقتصادی کشور تبدیل شد و کشورهای مختلف مانند انگلیس، آلمان و پرتقال برای سهولت تجارت، در بازار کنسولگری تاسیس کردند. بازار بوشهر در سال ۱۳۸۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: محمود روشن)
عمارت ملک در محله بهمنی بوشهر یکی از آثار ثبت شده ملی است که مساحتی بالغ بر چهار هزار متر مربع دارد و در دوره قاجار توسط معماران فرانسوی با مصالح محلی ساخته شده است. این عمارت با الهام از کاخی در فرانسه و همچنین معماری بوشهر توسط فردی به نام ملک التجار احداث شد و در طول سالها حوادث و ساکنان زیادی را به خود دیده است. عمارت ملک در دهه ۸۰ هجری شمسی توسط جعفر پورکبگانی، فرماندار وقت بوشهر از وارثان ملکالتجار به مبلغ دو میلیارد تومان خریداری شد و در اختیار اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان بوشهر قرار گرفت. این عمارت از ساختمانها و كوشکهای داخلی و بخشهای گوناگونی مانند باغهای تودرتو، شاهنشین، ایوان، چند تالار، تنشویی، اتاقهای فراوان و برجها در کوشک دو اشکوب ملک تشکیل شده است.
منبع عکس: ouriranphotos.com. (عکاس: ناشناس)
عمارت گلشن یکی دیگر از آثار ثبت شده ملی در شهر بوشهر با قدمتی از دوره قاجار (حدود ۱۷۰ سال پیش) است که در خیابان ساحلی، محله بهبهانی و با تنها ۱۰ متر فاصله از دریا قرار دارد. در اطراف این بنا ساختمانهای بافت قدیم بوشهر به چشم میخورند. صاحب عمارت گلشن تاجری به نام آقای گلشن بوده که پس از ساخت عمارت از آن استفاده مسکونی تجاری میکرده است. عمارت گلشن سه طبقه دارد که طبقه اول آن را آبانبار، حمام، دستشویی، آشپزخانه و مکانی برای خدمه تشکیل میدهد. طبقه دوم و سوم نیز برای سکونت، پذیرایی و امور تجاری بوده است.
عکاس: عباس حیدری
بافت تاریخی بوشهر یکی از آثار ثبت شده ملی است که شامل چهار محله بهبهانی، دهدشتی، کوتی و شنبدی در دل شهر میشود. وسعت این بافت حدود ۳۸ هکتار است و با بازدید از آن، یکی از منحصربهفردترین و جالبترین بافتهای مسکونی ایران با قدمتی از دوره حکومت نادرشاه افشار را خواهید دید. بافت تاریخی بوشهر دارای بناهایی زیبا مانند عمارتها، کنسولگری کشورهای مختلف، مساجد، کلیسا، بازار قدیمی و کوچههای زیبا است.
منبع عکس: ویکی پدیا. (عکاس: ناشناس)
مدرسه سعادت در سال ۱۲۷۸، در دوره قاجار به سبک نوین آموزشی در بوشهر تاسیس شد و از نظر تاریخی، مادر مدارس جنوب ایران به شمار میآید؛ مدرسهای که ساخت آن از تحولات مهم فرهنگی این منطقه بوده است. جالب است بدانید که ۱۸ اسفند، سالروز تاسیس این مدرسه، روز ملی بوشهر نام گرفته است. مدرسه سعادت پنجمین مدرسه ماندگار کشور است و از نظر گردشگری، یکی از مهمترین جاهای دیدنی بوشهر محسوب میشود. این مدرسه با معماری زیبا و خیرهکننده و ۱۵۰۰ مترمربع زیربنا از آن دسته دیدنیهایی است که نباید آن را از دست بدهید. در حال حاضر مدرسه سعادت دارای دو بخش بخش جدید (مختص دانشآموزان) و بخش تاریخی فرهنگی (مختص گردشگران) است. بخش تاریخی شامل اتاقهایی با عکسهایی از دانشآموزان و مفاخر و همچنین یک گالری صنایع دستی و هنری میشود.
سفر به جنوب کشور بدون خرید و مزه کردن ماهیهای خلیج فارس تکمیل نمیشود؛ به همین منظور باید بازدید از بازار ماهی فروشان بوشهر را در برنامه سفر خود بگنجانید. این بازار یکی از بازارهای قدیمی این شهر است که در سال ۱۳۴۵ ساخته شد. در این بازار ماهی و میگو تازه عرضه میشود.
منبع عکس: وبسایت koshamag.ir. (عکاس: ناشناس)
گورستان شغاب یک محوطه تاریخی ثبت شده ملی در بوشهر است. قدمت این گورستان به ۴۲۰۰ سال پیش، یعنی دوره ایلامیان بازمیگردد. محوطه گورستان شغاب شامل پشتههای کمارتفاعی میشود که تا لب دریا کشیده شدهاند؛ پشتههایی که باعث شدهاند گورستان مسطح به نظر برسد. در گورستان شغاب خمرههایی با ابعاد بزرگ و کوچک کشف شدهاند که محتوی اسکلت اموات هستند. بهعلاوه وجود قبور دستکند و قبرهای خشگهچین این محوطه را تبدیل به مکانی جذاب برای علاقهمندان به تاریخ و باستانشناسی میکنند. طبق نظر باستانشناسان، نمونههایی از آیینهای تدفینی از دورههای دیگر تاریخی (دوره اشکانی و ساسانی) نیز از گورستان شغاب کشف شدهاند.
منبع عکس: commons.wikimedia.org. (عکاس: ناشناس)
عمارت دهدشتی در محله کوتی، یکی از بناهای جذاب بوشهر با معماری خاص است که نظر هر بینندهای را به خود جلب میکند. این عمارت چهار طبقه در دوره قاجار، توسط حاج غلامحسین دهدشتی احداث شد و از آنجا که وی تاجر روغن بود، این بنا با نامهای عمارت دهدشتی و عمارت روغنی نیز مشهور است. اسناد تجاری بسیاری در این خانه تاریخی کشف شدهاند که در حال حاضر در سازمان میراث فرهنگی نگهداری میشوند. برخی از اسناد به خط برجسته سیاق است و قدمت برخی از تمبرهای اسناد به ۲۰۰ سال پیش میرسد؛ تمبرهایی که مربوط به کشورهای بریتانیا، هندوستان و آلمان و نیز عصر قاجار است. عمارت دهدشتی از گذشته تا به امروز کاربری تجاری و مسکونی داشته؛ اما از سال ۱۳۷۷ میزبان موزه تاریخ پزشکی خلیج فارس است. این بنا در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.
منبع عکس: سایت بلد. (عکاس: ناشناس)
عمارت کازرونی، یکی دیگر از آثار ثبت شده ملی بوشهر است که در محله قدیمی بهبهانی قرار دارد و قدمت آن به دوره قاجار بازمیگردد. مالک این بنا، فردی به نام محمدرضا کازرونی، از تاجران مشهور شهر است. از ویژگیهای عمارت کازرونی میتوان به چند طبقه و مرتفع بودن آن اشاره کرد؛ مشخصهای که به داد مردم در گرمای طاقتفرسای تابستان میرسید و آنها با پناه بردن به طبقات بالا میتوانستند فصول گرم سال را تاب بیاورند.
موزه رئیسعلی دلواری در خانه سابق وی دایر است و بنای آن از آثار فاخر دوره قاجار و از محبوبترین دیدنیهای بوشهر به شمار میآید. رئیسعلی دلواری از آزادی خواهان مشروطهطلب و رهبر قیام جنوب علیه نیروهای بریتانیا در جنگ جهانی اول بود. خانه وی با بنایی ساده، تزیینات اندکی شامل گچبری دارد. این بنا در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. قبل از مجموعه اصلی موزه، با فضایی رستورانی و مسقف روبهرو خواهید شد و پس از آن به ورودی خانه با درب چوبی دو لنگهای میرسید.
منبع عکس: گوگلمپ (عکاس: سینا رضایی)
قبر جنرال یا قبر جرنیل، یکی از آثار بازمانده از دوران اشغال بوشهر توسط انگلیسیها در دوره قاجار و آرامگاه یک ژنرال انگلیسی است. قبر جنرال بهشکل ابلیسک ساخته شده است؛ ستونی سنگی چهارگوش و بلندی که نوکی هرمی دارد و در معماری مصر باستان، آشور و روم باستان بهکار میرفت. گفته میشود که این آرامگاه به احتمال زیاد مدفن یکی از فرماندهان ارتش انگلستان باشد که در لشکرکشی بریتانیا به جنوب ایران، در واقعه هرات در سال ۱۸۵۶ میلادی به دست نیروهای ایرانی کشته شد. این آرامگاه در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
پیرامون قبر جنرال بوشهر یک گورستان وجود داشت که در سال ۱۳۹۰ به پارک تبدیل شد. این گورستان مدفن ۳۵ تن از سربازان انگلیسی بود که در جنگی کشته شدند که در سال ۱۲۳۶ هجری شمسی بین متجاوزان نیروی دریایی انگلیس و افراد باقر خان تنگستانی در گرفت. در این جنگ بوشهر به تصرف قوای انگلیس در آمد.
منبع عکس: ویکی پدیا. (عکاس: ناشناس)
عمارت امیریه یکی از بناهای تاریخی بازمانده از دوره قاجار است که در گذشته از آن بهعنوان ساختمان بلدیه یا شهرداری استفاده میکردند. این بنا با معماری بومی و قدمت تاریخی در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد. عمارت امیریه در سال ۱۳۱۷ هجری قمری، توسط احمد خان دریابیگی، حکمران کل بنادر و جزایر خلیج فارس احداث شد. در حال حاضر شورای شهر بوشهر در این عمارت مستقر هستند. ساختمان عمارت امیریه بنایی دو طبقه است که هر طبقه ۱۰ اتاق دارد.
منبع عکس: ویکی پدیا. (عکاس: ناشناس)
موزه دریانوردی خلیج فارس در محله سبزآباد در گذشته عمارت سرکنسولگری انگلیس بوده است. این موزه با فضایی گسترده دو بخش درونی و بیرونی دارد و مجموعهای ارزشمند از ابزار و وسایل مرتبط به دریانوردی را به نمایش گذاشته است. تجهیزات نظامی تاریخی در کنار نقشههای قدیمی، یک کشتی ۱۱۰ ساله و ماشینهای تایپ قدیمی جای گرفتهاند و این موزه را به منبعی الهامبخش برای علاقهمندان بدل کردهاند. بنای این موزه همزمان با حکومت ناصرالدینشاه قاجار در ایران ساخته شد.
منبع عکس: gardeshgari724.com. (عکاس: ناشناس)
عمارت طاهری در محله بهبهانی با قدمتی از دوره قاجار یکی از دیدنیهای تاریخی بوشهر است. این بنا توسط شهردار بوشهر به نام «آقای سیادت» بنا شد و در گذشته عمارت بلدیه نام داشت. عمارت بعدها توسط شخصی به نام طاهری خریداری شد و به این ترتیب نام طاهری را برای آن انتخاب کردند. در حال حاضر، عمارت طاهری در اختیار اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری قرار دارد و به موزه مردمشناسی بوشهر تبدیل شده است.
خانه قاضی یکی از خانه های تاریخی بوشهر با قدمتی از دوره زندیه است. این خانه به خانواده قاضی تعلق دارد و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تزیینات گچبری با اشکال گل و بوته، درب ورودی مقرنس کاری شده و پنجرههای نفیس منبتکاری با شیشههای رنگین از مشخصههای منحصربهفرد خانه قاضی به شمار میروند.
منبع عکس: ناشناس (عکاس: ناشناس)
مسجد کوفه بوشهر در دوره سلطنت ناصرالدین شاه قاجار ساخته شد. این مسجد با طرح شبستانی، فاقد گنبد، دارای سقف مسطح و بدون گلدسته است و در ساخت آن از مصالحی مانند سنگ خلخال، گچ و چوب ساج استفاده کردهاند. معماری بنا پیچیده نیست و اثری از تزیینات خاص در آن دیده نمیشود؛ با این وجود این مسجد در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد. حیاط مسجد کوفه بهشکل مربع است و شبستانهای آن دارای هشت عدد ستون هستند. مسجد کوفه دارای حدود ۲۲ متر طول، ۱۴ متر عرض و پنج متر ارتفاع بنا است و تعداد زیادی در و پنجره طاقمانند از جنس چوب دارد.
منبع عکس: گوگلمپ (عکاس: Omid M)
قدمت آبانبار قوام با بیش از ۱۵۰ سال سن به دوره قاجاریه بازمیگردد. این بنای تاریخی با معماری شگفتانگیز از آثار تاریخی و ثبت شده ملی بوشهر به شمار میآید که در گذشته آب شرب مردم شهر را تامین میکرده و در حال حاضر نیز بهعنوان رستوران سنتی، پذیرای اهالی شهر و گردشگران است. آبانبار قوام با مصالح محلی ساخته شده است و اسکلت اصلی و طاق آن از سنگهای رسوبی بسیار مقاوم هستند. دو متر از آبانبار خارج از زمین و حدود سه متر آن در زیرزمین قرار دارد. در نمای خارجی آبانبار قوام به فواصل معینی پنجرههایی به ابعاد ۱۲۰ در ۹۰ سانتیمتر میبینید که از داخل با شبکهای از سنگ پوشانده شدهاند.
منبع عکس: ویکی پدیا. (عکاس: ناشناس)
ساختمان اصلی مدرسه گلستان مربوط به دوره قاجار است و حدود ۲۰۰ سال قدمت دارد. این مدرسه از قدیمیترین بناهای بافت قدیم بندر بوشهر بوده و توسط انگلیسیها ساخته شده است. بنای مدرسه گلستان زمانی محل حکمرانی شیخ نصر بود و پس از آن نیز به ادارهی پست و تلگراف تغییر کاربری داد. این بنا در نهایت در سال ۱۳۲۲ بهعنوان مدرسه کار خود را آغاز کرد. مدرسه گلستان در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مصالح به کار رفته در ساخت آن سنگهای مرجانی و ملاط گچ هستند و در پوشش سقف نیز از چوب صندل و بوریا استفاده شده است.
منبع عکس: blog.rahbal.com. عکاس: ناشناس
منطقه حفاظت شده حله از مقاصد طبیعتگردی در نزدیکی شهر بوشهر در سواحل خلیج فارس است که تنها ۱۰ کیلومتری با مرکز شهر فاصله دارد. حدود نیمی از این منطقه با ۴۲,۶۰۰ هکتار مساحت، تالابی است و آب آن از رود حله تامین میشود؛ تالابی که در سال ۱۳۴۳ بر اثر طغیان رودخانه تشکیل شد. گیاهان آبزی متعددی در کنار پرندگان آبزی و دیگر آبزیان در این تالاب زندگی میکنند. بهعلاوه، گونههای جانوری متعددی مانند شغال، گرگ، روباه، درنا، فلامینگو، حواصیل و انواع اردک نیز در منطقه حفاظتشده حله دیده میشوند.
منبع عکس: eneshat.com. عکاس: ناشناس
پارک جنگلی چاهکوتاه در فاصله ۵۰ کیلومتری شمال شرقی بوشهر و در روستای چاهکوتاه قرار دارد. این پارک جنگلی با ۴۰ سال قدمت، از جاذبههای طبیعی نزدیک بوشهر است که در آن میتوانید انواع گونههای گیاهی مناطق کویری و حارهای و همچنین گونههای مختلفی از پرندگان ساحلی را تماشا کنید.
منبع عکس: bamnews.ir. عکاس: میثم حبشی
چشمه آب گرم میر احمد در مسیر بوشهر به خورموج و در فاصله حدود ۶۶ کیلومتری مرکز شهر در منطقه میراحمد، از توابع روستای عالی حسینی شهرستان تنگستان قرار دارد. این چشمه در تمام روزهای سال بهخصوص فصل زمستان، گردشگران را بهسمت خود میکشاند. آب چشمه آب گرم میر احمد برای درمان امراض جلدی و پوستی و درد مفاصل مفید است و عمق آن در برخی نقاط به ۱۱ متر میرسد.
نویسنده: نگین توکلی