پنجشنبه بازار میناب

پنجشنبه‌ها در بازار هفتگی میناب چنان تنوع رنگ و هنر زیاد است که برخی از این بازار به‌عنوان موزه‌ای از فرهنگ و هنر بازمانده از دوران کهن میناب یاد می‌کنند. پنجشنبه‌ بازار میناب بازاری تاریخی در بخش مرکزی شهرستان میناب است و یکی از مکان های دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران محسوب می‌شود.

نخستین ساعات از ششمین روز هفته، هزاران نفر از اقصی نقاط هرمزگان و استان‌های هم‌جوار هرکدام کالاهای خود را به بازار میناب می آورند و در آن به فروش می‌گذارند. این بازار با قدمت چند صد ساله خود، نمایشگاهی است از انواع کارهای دستی، هنری و فرهنگی شرق هرمزگان. کمتر جایی در ایران می‌توان چنین تنوعی را در یک روز و یک‌جا یافت.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: امیر زارعی)

وجود این بازار که محل عرضه صنایع دستی و تولیدات سنتی و خانگی است، با جذابیت‌های ویژه‌اش در کنار نخلستان‌ها و باغات بزرگ موجب شده تا میناب همواره در تجارت و مبادله و تولید و کسب و کار جایگاه ویژه‌ای در هرمزگان قدیم و شهرهای جنوب ایران داشته باشد.

پنجشنبه بازار میناب از جاذبه های گردشگری میناب به شمار می‌آید و در بلوار ساحلی قرار دارد. (مشاهده روی نقشه)

عکس‌های گالری از گوگل‌مپ (عکاسان: حسن محبی، travelwithhamid و ایرج بهادری)

پنجشنبه بازار میناب از گذشته‌های دور باهدف عرضه صنایع دستی و تولیدات سنتی و خانگی به راه افتاد. در قدیم راسته و قسمت‌های مختلف مجموعه پنجشنبه بازار میناب عبارت بودند از: راسته سلمانی‌ها، راسته هیزم فروش‌ها، راسته علوفه فروش‌ها، راسته سبدباف‌ها یا سبد فروشان و راسته میدان مسابقه (ویژه فروش حیواناتی نظیر اسب و الاغ).

مورخان و گردشگران زیادی از رونق و اهمیت پنجشنبه بازار میناب در نوشتار خود یاد کرده‌اند. گابریل آلفونس، پزشک و محقق اتریشی، به‌همراه همسرش درابتدای سده اخیر سه سفر به ایران سفر داشت. او از بازار میناب دیدن کرد و چنین تصویری از آن ارائه می‌دهد.

«در آنجا از اطراف و اکناف مردم بدوی چادرنشین گرد هم می‌آیند، چه از کوهستان چه از دشت، بلوچ‌ها با لباس‌های رنگارنگ، بشاکردی‌های ژنده پوش، مردم آراسته و جدی رودان و رودبار. به‌خصوص سبدهای زیبا آنجا عرصه می‌شود و...»

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: travelwithhamid)

این بازار که روزهای پنجشنبه هر هفته رونق می‌گرفت نه‌تنها اهالی این شهر، بلکه پذیرای کسبه و خریدارانی از شهرهایی مانند جیرفت، کهنوج، منوجان، نودژ، رودان، رودخانه، بشاگرد، سندرک، سیرجان، سیریک، جاسک، بندرعباس و داراب بود. حضور مردم در این مکان فراتر از یک فعالیت اقتصادی بود و در کنار دادوستدهای رایج، فرصت دیدوبازدید بیشتر و حتی وصلت و... در این بازار صورت می‌گرفت.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: travelwithhamid)

در گذشته در گوشه‌ای از بازار، پیرمردان و پیرزنانی مشاهده می‌شدند که با لباس‌های سنتی نشسته و به ساخت صنایع دستی مشغول بودند. ایشان مردم را به‌طور طبیعی با استادکاران تولید این محصول آشنا می‌کردند و زیبایی خاصی را به بازار می‌دادند و آن را از حالت یک نمایشگاه بی‌روح بیرون می‌آوردند. هر چند اکنون آنچه در پنجشنبه بازار میناب عرضه می‌شود، با گذشته تفاوت دارد و بازار رنگ‌و‌بوی قدیم را از دست داده است؛ همچنان می‌توان این بازار جلوه‌هایی از زیبایی‌های زندگی جنوب را دید.

از جمله محصولاتی که در پنجشنبه بازار میناب عرضه می‌شد می‌توان به کوزه، کوار، گراشی، سبد، حصیر، دم کش، اشترگلی(اشترکو)، شده سوز، قفس مرغ و ده‌ها نوع صنایع دستی دیگر اشاره کرد که هرکدام حاصل دسترنج زنان و مردانی پر تلاش و خستگی‌ناپذیر هستند. این محصولات اغلب از مرغوبیت خاصی برخوردارند و انواع آن‌ها به بیش از ۱۶۰ قلم می‌رسد که بیشتر حاصل دست زنان هنرمند منطقه است.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: حسن محبی)

بازار رنگارنگ میناب تنها به صنایع دستی محدود نمی‌شود و در آن محصولات تازه‌ای نظیر بادمجان، پیاز، صیفی‌جات، خرما، مرکبات، هندوانه، خیار، گوجه و... نیز به فروش می‌رسد. این محصولات نیز عمدتا از تولیدات مردم محلی هستند.

در بازدید از بازار هفتگی میناب در نظر داشته باشید که ساعات اولیه صبح مراجعه کنید؛ چراکه اجناس باکیفیت بیشتری را با قیمت مناسب‌تر می‌توانید در این زمان خرید کنید.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: حسن محبی)

نویسنده: نرگس صالح نژاد