پارک ملی کائو یای

پارک ملی کائو یای که از جاهای دیدنی تایلند به حساب می‌آید، اولین پارک ملی تایلند است که در سال ۱۹۶۲ ساخته شد. این پارک که همراه با مجموعه‌ای از جنگل‌ها در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌، محلی عالی برای تماشای حیات‌وحش، طبیعت‌گردی، سافاری شبانه، پرنده‌نگری، عکاسی و فیلمبرداری است. در پارک ملی، هفت مسیر گردشگری وجود دارد که مسیرهای طولانی را باید با راهنما طی کنید تا گم نشوید. مرکز بازدیدکنندگان، برج‌های دیده‌بانی، چندین آبشار، غار و... از دیگر جاذبه‌های پارک ملی هستند. اگر اهل طبیعت‌گردی و ماجراجویی در تایلند هستید، پارک ملی کائو یای آماده‌ پذیرایی از شما است.

• آدرس: تایلند، استان ناخون نایوک، منطقه ناکون راچاسیما، ناحیه پاک چونگ (نمایش روی نقشه)

«پارک ملی کائو یای» (Khao Yai National Park) در منطقه‌ «ناکون راچاسیما» (Nakhon Ratchasima) و حدود ۲۰۰ کیلومتری شمال شرقی بانکوک واقع شده است.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Voramontee Tharinjaroen)

پارک ملی از طریق دو دروازه ورودی در دسترس است: «مرکز بازدیدکنندگان معبد چائو پور کائو یای» (Chao Por Khao Yai Shrine Visitor Center) در ناحیه پاک چونگ از منطقه ناکون راچاسیما و «مرکز بازدیدکنندگان نوئن هوم» (Noen Hom Visitor Center) در منطقه میوانگ در استان پراچینبوری. جاده تانارات به طول ۵۰ کیلومتر در پارک ملی کشیده شده است که از ورودی معبد چائو پور کائو یای به پراچینبوری می‌رسد. گردشگران می‌توانند از یک ورودی وارد و از ورودی دیگر خارج شوند یا به همان ورودی اول برگردند. سفر از بانکوک به پارک ملی با سه روش خودروی شخصی، اتوبوس و قطار امکان‌پذیر است که در ادامه به آن می‌پرازیم.

• اتوبوس: سوار اتوبوس بانکوک-ناخون راچاسیما یا مینی ون خصوصی بانکوک-پاک چونگ شده و در پاک چونگ پیاده شوید. از آنجا یک تاکسی کرایه کنید یا با اتوبوس پاک چونگ-کائو یای به مسیر خود ادامه دهید تا به مرکز بازدیدکنندگان معبد چائو پور کائو یای برسید. این اتوبوس‌ها روزانه از ساعت ۶ تا ۱۷ و هر ۳۰ دقیقه یک بار مسافران را جابه‌جا می‌کنند.
• خودروی شخصی: از جاده «Phahonyothin» در رانگسیت به‌سمت سارابوری بروید و سپس به بزرگراه شماره دو (جاده میترافاپ) تغییر مسیر دهید. قبل از رسیدن به پاک چونگ و در کیلومتر ۲۳، به مرکز بازدیدکنندگان معبد چائو پور کائو یای می‌رسید. با طی ۱۵ کیلومتر دیگر به دفتر مرکزی پارک ملی می‌رسید که درمجموع ۲۰۵ کیلومتر می‌شود. برای اینکه با خودرو راهی مرکز بازدیدکنندگان نوئن هوم شوید، از بزرگراه شماره یک در رانگسیت به‌سمت بزرگراه شماره ۳۳ (جاده سوواناسورن) در منطقه هین کنگ بروید. از طریق شهر ناخون نایوک به تقاطع نوئن هوم بروید و به‌سمت چپ به جاده «پراچینبوری-کائو یای» (Prachinburi-Khao Yai) بپیچید و به مسیرتان ادامه دهید تا به مقصد برسید. کل این مسیر ۱۹۰ کیلومتر است.
• قطار: سوار خط شمال شرقی (بانکوک-پاک چونگ) شده و در ایستگاه پاک چونگ در استان ناخون راچاسیما پیاده شوید. سپس از بازار پاک چونگ با اتوبوس به‌سمت پارک ملی بروید تا به مرکز بازدیدکنندگان معبد چائو پور کائو یای برسید.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Khunkay)

پارک ملی کائو یای (خائو یای) در سال ۱۹۶۲ به‌عنوان اولین پارک ملی تایلند ساخته شد؛ هرچند امروزه سومین پارک بزرگ این کشور محسوب می‌شود. این پارک با مساحتی بالغ بر ۲,۱۶۸ کیلومتر مربع، یکی از جاهای دیدنی ناخون نایوک است که در میان جنگل‌ها و مراتع وسیع خودنمایی می‌کند. میانگین ارتفاع این منطقه از سطح دریا ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ متر و مرتفع‌ترین قله‌ آن ۱,۳۵۱ متر است. پارک کاو یای بخشی از مجموعه جنگل‌هایی است که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند؛ از همین رو پارک‌های دیگری نیز در این منطقه قرار دارند. جالب است بدانید که «کائو یای» به‌معنای «کوه‌های بزرگ» است.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Nawit science)

مردم برخی از روستاهای استان ناخون نایوک در حدود سال ۱۹۲۲ اقامتگاهی در جنگل واقع در کوه‌های «سانکام‌فائنگ» (Sankamphaeng) ساختند. این منطقه به‌طور رسمی توسط دولت به رسمیت شناخته شد؛ اما به‌دلیل دوری از مراکز شهری، به‌عنوان پناهگاه تبهکاران و فراریان مورد استفاده قرار گرفت. تا اینکه در سال ۱۹۳۲ روستاییان به محل دیگری منتقل شدند و رسمیت این منطقه لغو شد. نخست‌وزیر تایلند در سال ۱۹۵۹ به وزارت کشاورزی و وزارت کشور دستور داد تا فرایند ایجاد پارک‌های ملی را در دستور کار قرار دهند. پارک ملی کائو یای در ۱۸ سپتامبر ۱۹۶۲ به بهره‌برداری رسید و به‌عنوان اولین پارک ملی در تایلند اعلام شد.

پارک ملی کائو یای در سال ۱۹۸۴ جزو پارک‌های میراث آسه‌آن قرار گرفت و در ۱۴ ژوئیه ۲۰۰۵ همراه با سایر پارک‌های آن محدوده و پارک‌های واقع در کوه‌های «دانگ فایا ین» (Dong Phaya Yen)، تحت نام «مجموعه جنگلی دانگ فایا ین-کائو یای» (Dong Phaya Yen–Khao Yai Forest Complex) به‌عنوان میراث جهانی یونسکو معرفی شد.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Volodymyr Butsyak)

• ساعت بازدید: این پارک در تمام طول سال هر روز از ساعت ۶ تا ۱۸ باز است.
• بلیط ورودی: (در سال۲۰۲۲) هزینه ورودی پارک ملی ۴۰۰ بات (۱۱ دلار) برای بزرگسالان و ۲۰۰ بات (پنج دلار) برای کودکان ۳-۱۴ ساله است. هنگام کمپینگ یا اقامت در یکی از اقامتگاه‌های داخل پارک ملی، بلیط ورودی به‌مدت سه روز اعتبار دارد؛ در غیر این صورت بلیط‌های ورودی فقط برای یک روز معتبر هستند. هزینه ورودی موتورسیکلت ۲۰ بات (۰٫۵ دلار) و هزینه خودروی چهارچرخ ۳۰ بات (۰٫۸ دلار) است.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Duy Big TV)

اپراتورها و آژانس‌های مختلف در تایلند، تورهایی متنوع برای پارک ملی کائو یای ارائه می‌کنند که لزوما همه آن‌ها تور حیات‌وحش نیستند و باید هنگام انتخاب، به نوع تور دقت کنید. به‌عنوان مثال، بسیاری از آژانس‌های گردشگری بانکوک، تورهای ارزان‌قیمتی دارند که اغلب فقط به بازدید از آبشارها، نقاط تماشا، محوطه اطراف مرکز بازدیدکنندگان و کمی رانندگی در امتداد جاده‌ها خلاصه می‌شود.

در صورتی که علاقه‌مند به دیدن حیات‌وحش یا پیاده‌روی در مسیرهای طولانی‌تر هستید، یک تور حیات‌وحش با راهنمای مجرب انگلیسی‌زبان رزرو کنید. تور با راهنما این امکان را به شما می‌دهد تا مسیرهای طولانی‌تری را در جنگل پیاده‌روی کنید و تعداد بیشتری از حیوانات را ببینید.

• تورهای گروهی: تورهای گروهی ارزان‌ با حداکثر ۱۰ تا ۱۲ نفر را می‌توان در بدو ورود به هتل‌های مختلف یا از اپراتورهای تور در منطقه تهیه کرد.
• تورهای خصوصی حیات‌وحش: بهترین راه برای گردش در پارک، یک تور خصوصی است که انعطاف‌پذیری دارد و شامل تور یک‌روزه حیات‌وحش، تور یک‌روزه حیات‌وحش با سافاری شبانه، تور دو و سه روزه می‌شود.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: POPPULARIZE)

پارک ملی خائو یای تا حد زیادی تحت‌تاثیر سامانه بارشی مانسون در طول سال است و با توجه به فصول مختلف، باران‌های شدیدی را تجربه می‌کند؛ در نتیجه هوا نه خیلی گرم و نه خیلی سرد است. این پارک در تمام طول سال هوای نسبتا خنکی دارد.

پارک ملی کائو یای از اسفند تا اوایل خرداد دارای هوای گرم با رطوبت نسبی و میانگین دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد در روز و ۱۷ درجه در شب‌ است. از خرداد تا اوایل مهر در این منطقه شاهد هوای بارانی با رطوبت بالا و میانگین دمای ۲۷ درجه در روز و ۱۳ درجه در شب‌ خواهید بود. در نیمه دوم سال یعنی از مهر تا اسفند، هوای آفتابی با میانگین دمای ۲۲ درجه در روز و ۹ درجه در شب‌ بر منطقه حاکم است؛ به همین دلیل، وجود آسمان آبی بدون ابر در تضاد با جنگل سبز و مه‌هایی که در اطراف کوه‌ها جمع می‌شوند، این بازه زمانی را برای تفریح گردشگران محبوب کرده‌اند.

منبع عکس: سایت thainationalparks.com (عکاس: ناشناس)

با توجه به اینکه پارک ملی کائو یای، منطقه‌ای گردشگری به شمار می‌رود، به‌مرور زمان تمامی تجهیزات و امکانات لازم برای گردشگران در آن فراهم شده است. از جمله‌ این امکانات می‌توان به دو مقر اصلی برای برگزاری کمپ اشاره کرد. چندین رستوران، کافه و غرفه غذا در پارک مشغول به کار هستند که برخی از آن‌ها درست روبه‌روی مرکز بازدیدکنندگان قرار گرفته‌اند. در محل هر دو کمپ نیز یک رستوران و کافه فعالیت می‌کند.

یکی از امکانات جذاب پارک ملی کاو یای این است که می‌توانید با خودرو یا دوچرخه‌ به گشت‌وگذار در آن بپردازید. بر اساس آمار یکی از پرترددترین مناطق دوچرخه‌سواری در تایلند، همین پارک است؛ به‌خصوص که مسیرهای مشخصی برای عبور وسایل نقلیه در پارک وجود دارد. ورود به پارک ملی با پای پیاده از ایست بازرسی امکان‌پذیر نیست؛ چراکه بسیاری از جاذبه‌ها در فاصله‌ای زیادی از ورودی قرار دارند.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Paxzcasso)

فعالیت‌های اصلی در پارک ملی خائو یای عبارت‌اند از: پیاده‌روی، تماشای حیات‌وحش، بازدید از آبشارها و مناظر و کمپینگ. مرکز بازدیدکنندگان مکان خوبی برای دریافت اطلاعات و شروع سفری یک‌روزه است.

• تماشای حیات‌وحش: بهترین راه برای تماشای حیوانات از طریق راهنمای باتجربه است. همچنین می‌توانید حیوانات معمولی را در کنار جاده‌ها یا اطراف مرکز بازدیدکنندگان و کمپ‌ها مشاهده کنید. نمک‌هایی نیز در کنار جاده‌ها گذاشته شده است که باعث جذب پستانداران بزرگی مانند فیل‌ها، آهوها و گرازها می‌شود و امکان تماشای آن‌ها به‌راحتی وجود دارد. همچنین وجود تعداد زیادی پرنده به شما فرصت پرنده‌نگری می‌دهد.
• سافاری شبانه: این سافاری یکی دیگر از فعالیت‌های جذابی است که به شما فرصت می‌دهد تا حیات‌وحش را در شب تماشا کنید. برای این تفریح باید قبل از ساعت ۱۸ به مرکز بازدیدکنندگان بروید و درخواست دهید. این سفر ۱۰ کیلومتری حدود یک ساعت طول می‌کشد.
• عکاسی و فیلمبرداری:‌ پارک ملی کائو یای دارای مناظر خیره‌کننده‌ای از کوه‌ها و علفزارها، جنگل‌ها، انواع گل‌ها و همچنین حیات‌وحش است و هر گردشگری آن‌ها را به‌شکل تصویر یا فیلم ثبت و ضبط می‌کند.
• تماشای ستارگان: پارک ملی مکانی ایدئال برای مشاهده ستارگان به شمار می‌رود. مبتدیان نیازی به تلسکوپ یا سایر تجهیزات گران‌قیمت ندارند؛ زیرا این امر با چشم غیرمسلح و کتاب راهنما یا نقشه آسمان شب میسر است.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Tanyawee Churdchoo)

• مرکز بازدیدکنندگان: این مرکز تقریبا در ۱۴ کیلومتری ورودی شمالی پارک قرار دارد و شامل منطقه‌ای زیبا با چند غذاخوری، سرویس بهداشتی و... می‌شود. تعداد کمی از حیوانات نظیر ماکاک‌ها، لاک‌پشت‌ها و غیره تقریبا هر روز در اطراف مرکز بازدیدکنندگان دیده می‌شوند. محوطه مرکز بازدیدکنندگان کمی شلوغ است؛ با این حال، یکی از بهترین نقاط برای دیدن پرندگان اصلی پارک مانند نوک‌شاخ‌ها و ماهی‌خورک‌های رودخانه‌ای به حساب می‌آید.
• مسیرهای گردشگری: برای کاوش در پارک نمی‌توانید مسیرهای طولانی‌ را بدون راهنما بگردید؛ زیرا در این جنگل با حضور انواع حیوانات وحشی، احتمال گم‌شدن زیاد است. هفت مسیر رسمی از ۸۰۰ متر تا هشت کیلومتر در پارک وجود دارد که تنها چند مسیر به گردشگران اجازه گشت‌وگذار آزادانه را می‌دهند؛ از جمله مسیری دایره‌ای به طول ۸۰۰ متر در پشت مرکز بازدیدکنندگان و همین طور مسیر دوستی تایلندی-آمریکایی که به‌تازگی افتتاح شده است و خیلی از مرکز بازدیدکنندگان دور نیست. بیشتر مسیرها در شمال غربی منطقه مرکز بازدیدکنندگان قرار دارند که همگی مسیرهای دایره‌ای هستند. طولانی‌ترین مسیر، هشت کیلومتر است که این مسیر یک‌طرفه از پشت مرکز بازدیدکنندگان شروع و به آبشار «هاو سووات» (Haew Suwat) ختم می‌شود. اگرچه این پارک در بین گردشگران محلی بسیار محبوب است، اکثر آن‌ها پیک‌نیک در محوطه‌های کمپینگ را ترجیح می‌دهند و فقط از آبشارها و مناظر دیدنی بازدید می‌کنند؛ از همین رو، اکثر مسیرهای پارک خلوت هستند.

منبع عکس: سایت thainationalparks.com (عکاس: ناشناس)

• برج‌های رصد: از جاذبه‌های این پارک می‌توان به دو برج رصد اشاره کرد که چشم‌اندازی ۳۶۰ درجه‌ از مناظر اطراف را پیش روی شما قرار می‌دهند. «برج رصد حیات‌وحش نانگ فاک چی» (Nong Phak Chi Wildlife Observation Watchtower) که در ۲٫۵ کیلومتری شمال غربی مرکز بازدیدکنندگان قرار گرفته است، دید بسیار خوبی به علفزارهای اطراف دارد. یک توده نمکی و حوض در کنار برج وجود دارد که باعث جذب برخی حیوانات می‌شود.
• آبشارها: آبشارهای خروشان از جاذبه‌های اصلی‌ پارک محسوب می‌شوند که در تمامی مناطق پارک وجود دارند و محل زندگی بسیاری از جانوران هستند. دسترسی به برخی از آن‌ها به‌راحتی با خودرو امکان‌پذیر است؛ در حالی که برای بازدید از تعدادی دیگر باید پیاده‌روی طولانی با کمک راهنما داشته باشید. «آبشار هاو ناروک» (Haew Narok Waterfall) سه طبقه دارد که ارتفاع بلندترین آن‌ها به ۸۰ متر می‌رسد؛ در حالی که ارتفاع کلی آن ۱۵۰ متر است و بزرگ‌ترین آبشار پارک ملی کائو یای محسوب می‌شود. از پارکینگ کنار جاده اصلی باید مسیر ۶۰۰ متری را طی کنید تا به آبشار برسید. در کنار پارکینگ سرویس بهداشتی و رستوران قرار گرفته است. «آبشار هاو سوات» با ۲۰ متر ارتفاع حدودا در ۱۳ کیلومتری مرکز بازدیدکنندگان خودنمایی می‌کند. شهرت آن آبشار به‌خاطر حضور در فیلم‌های مختلف است که معروف‌ترین آن‌ها را می‌توان صحنه پرش لئوناردو دی کاپریو در فیلم ساحل دانست.
• «غار کائو لوک چنج بات» (Khao Luk Chang Bat Cave): این غار از دیگر جاهای دیدنی پارک است که طبق برخی منابع بین یک تا سه میلیون خفاش در آن زندگی می‌کنند. هنگام غروب خورشید می‌توانید جمعیت زیادی از خفاش‌ها را ببینید که از غار بیرون می‌روند و منظره‌ای تماشایی به وجود می‌آورند. برخی از پرندگان شکاری با شیرجه در میان خفاش‌ها، آن‌ها را شکار می‌کنند.
• نقاط تماشا: در ۴٫۵ کیلومتری در ورودی شمالی، اولین محل تماشای پارک وجود دارد که اکثر گردشگران در آن توقف می‌کنند تا از مناظر اطراف خود لذت ببرند. اینجا درست در کنار جاده قرار گرفته است و نیازی به پیاده‌روی ندارد. «کوه ید کائو کیو» (Yod Khao Khieo Mountain) گزینه بعدی پیش روی شما است که با ارتفاع ۱,۲۹۲ متر بالاتر از سطح دریا به‌عنوان بلندترین کوه در استان ناخون نایوک شناخته می‌شود. این کوه تقریبا در ۱۱ کیلومتری مرکز بازدیدکنندگان قرار دارد و دسترسی به بالای آن به‌راحتی با خودرو یا موتورسیکلت امکان‌پذیر است. سه محل تماشای خوب و چندین مسیر کوتاه در طول جاده منتهی به بالای کوه و در بالای آن وجود دارد که از اول ژوئیه تا ۳۰ سپتامبر هر سال به‌منظور احیای طبیعت بسته می‌شود. در ادامه به «پرتگاه فا دیو دای» (Pha Dieu Dai Cliff) بروید که ۱,۱۴۲ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و با مسیری آسان به طول ۶۰۰ متر می‌توان به آن دسترسی داشت. اینجا بهترین چشم‌انداز را به پارک دارد؛ ضمن اینکه برخی از پرندگان در امتداد این مسیر قابل‌مشاهده هستند.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: enaretos andras)

با توجه به محبوبیت و امکانات پارک ملی خائو یای، هتل‌ها و اقامتگاه‌های متعددی در نزدیکی آن فعالیت می‌کنند. همچنین دو کمپ اصلی در پارک وجود دارند که چادر و وسایل خواب را اجاره می‌دهند و نمی‌توان از قبل جا رزرو کرد. «کمپ لام تاکونگ» (Lam Takong Camp Site) در فاصله‌ ۶ کیلومتری از مرکز پارک و «کمپ فا کلایمای» (Pha Kluaymai Camp Site) در سه کیلومتری لام تاکونگ قرار گرفته‌ است. در این دو پایگاه از سرویس‌های بهداشتی و دوش تا پارکینگ و... برای بازدیدکنندگان وجود دارد. قطعا کمپینگ در طبیعت و کنار جنگل و جویبار لذت‌بخش است؛ به‌ویژه که خبری از آلودگی نوری نیست و انبوهی از ستاره‌ها در آسمان قابل‌مشاهده هستند. اقامتگاه‌هایی نیز در دو نقطه پارک ملی در نظر گرفته شده است که گزینه بعدی برای شب‌مانی در طبیعت هستند.

منبع عکس: سایت thainationalparks.com (عکاس: ناشناس)

پارک ملی کائو یای طیف گسترده‌ای از گونه‌های جانوری را در خود جای داده است:

• پستانداران: ماکاک‌ دم خوک شمالی، گیبون، جوجه تیغی، خرس‌ سیاه آسیایی، سمور، شغال، گوزن فریادکش هندی و... از جمله پستانداران این منطقه هستند. حتی با وجود آنکه برای مدت‌ها اثری از ببرها در این منطقه نبود، اخیرا دوربین‌ها توانسته‌اند صحنه‌ای از تعدادی ببر شکار کنند. به همین منظور یک گذرگاه حیات‌وحش در پارک ساخته شده است، به این امید که ببرها روزی از پارک ملی «تاپ لان» (Thap Lan) به کائو یای بازگردند.
• پرندگان: پارک ملی پذیرای حدود ۴۴۰ گونه‌ پرنده‌ محلی و غیرمحلی است که از این میان می‌توان به زاغ‌های محلی، جغد و دارکوب اشاره کرد. یکی از بزرگ‌ترین جمعیت‌های نوک‌شاخ در تایلند در این پارک زندگی می‌کنند و تقریبا هر روز می‌توان نوک‌شاخ بزرگ و نوک‌شاخ ابلق خاوری را دید که بر فراز منطقه در حال پرواز هستند. دم‌بادبزنی ابروسفید، پیپت بلیث، شهباز شمالی (باز سفید) و کوکوی زمینی نوک‌مرجانی از دیگر پرنده‌های نادر در پارک ملی محسوب می‌شوند.
• خزندگان: دسته‌ دیگر جانوران آن خزندگان هستند که شامل ۸۵ گونه مختلف از مارمولک‌ها تا پیتون‌ها می‌شوند. قبلا یک تمساح سیامی در امتداد یکی از مسیرهای پارک وجود داشت که مدتی قبل ناپدید شد و احتمالا مرده است.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Punsak Na songkhla)

• پارک ملی در روزهای آخر هفته بسیار شلوغ می‌شود.
• در طول زمستان از نوامبر تا فوریه، دمای هوا در طول شب ممکن است به ۹ تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد کاهش یابد؛ پس لباس‌ گرم همراه داشته باشید.

نویسنده: کسری مجیدی /بازنویسی: صدیقه شجاعی