- chevron_right کجارو
- chevron_right مجله گردشگری
- chevron_right اخبار
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right راهنمای سفر
- افزودن مکان
دره زمان از جاذبههای کمتر شناخته شده و نسبتا بکر در نزدیکی پایتخت است که سفری جذاب، خنک و ارزان را در روزهای گرم تابستانی به شما پیشنهاد میدهد. این دره از جاهای دیدنی آمل در روستای پلور به شمار میآید و منطقهای محبوب در میان طبیعتگردان است. دره زمان، درهای با صخرههای بلند و پرشیب است که رودخانهای خروشان از میان آن عبور میکند؛ بنابراین، در زمان بازدید از آن باید به دل رودخانه بزنید و پیادهروی کنید. مهمترین مزیت دره زمان این است که سفر به آن به تجهیزات و وسایل حرفهای طبیعتگردی نیازی ندارد.
افسانههای زیادی درباره دره زمان وجود دارند؛ افسانههایی در مورد بومیهایی که برای در امان ماندن از حمله دشمنان و مخفی کردن گنجهایشان به این تنگه پناه آوردند و نسلهای بعدی که برای یافتن این گنجها تلاش فراوان کردند؛ اما نهتنها برای این افسانهها، بلکه برای تجربه هوایی پاک و عاری از آلودگی و لمس سکوت و دوری از هیاهوی شهری، قطعا باید به این نقطه زیبا از آمل سفر کرد. در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با این دره زیبا و خنک آشنا کنیم.
منبع عکس: وبسایت رهبال آسمان. عکاس: ناشناس
دره زمان تنگهای زیبا و بکر در دل شهرستان پلور (از توابع بخش لاریجان شهرستان آمل) است و از جاهای دیدنی استان مازندران به شمار میآید. روستای پلور در روستای پلور در ارتفاع ۲,۳۰۰ متری از سطح دریا و در دهستان بالا قرار دارد و بهواسطه آبوهوای معتدل، گردشگران بسیاری را بهسمت خود میکشاند. فاصله دره زمان از مرکز شهر تهران، ۱۰۲ کیلومتر (یک ساعت و ۴۵ دقیقه) و از مرکز شهر کرج، ۱۵۰ کیلومتر (دو ساعت و ۲۰ دقیقه) است.
بسیاری از افراد، تجربه بازدید از دره زمان پلور یا دره زمان دماوند را به گشتوگذار در تنگه واشی تشبیه میکنند. در این دره شما با رودخانهای روبهرو میشوید که با عبور از آن، به تنگهای عمیق میرسید؛ تنگهای که شما را از دو سمت احاطه میکند و با فراهم کردن سایه در کنار آب خنک رودخانه، روزی دلپذیر را برای شما رقم میزند.
آب رودخانه در برخی نقاط کمعمق و در برخی نقاط عمیق است؛ پس آماده این باشید که در بعضی نقاط، تا بالای کمر در آب فرو بروید. در مسیر گشتوگذار در دره زمان با حوضچههای آبی نیز روبهرو خواهید شد که برای شنا و آبتنی فوقالعاده هستند. در نظر داشته باشید که عمق آب در این حوضچهها کم نیست و بهتر است اگر شنا بلد نیستید، وارد آنها نشوید.
عکاس: سپیده جمشیدی
برای رسیدن به دره زمان در ابتدا باید بهسمت شرق تهران حرکت کنید و پس از عبور از بزرگراه سردار سلیمانی خود را به جاده هراز برسانید. در ادامه راه، پس از عبور از رودهن و گردنه امامزاده هاشم و پس از پلور و ابتدای جاده لار، اولین دور برگردان را بپیچید و بهسمت تهران بیایید. سپس از یک جاده فرعی در سمت راست جاده وارد یک راه فرعی شوید. مسیر را ادامه دهید و کمی جلوتر از سمت چپ خارج شوید. سپس به راست بپیچید تا به پل سنگی روی رودخانه لار برسید. این نقطه، ابتدای مسیر دره زمان است. در این مکان ماشین خود را پارک کنید، پس از یک پیادهروی کوتاه وارد رودخانه شوید و یک روز هیجانانگیز را آغاز کنید.
شما میتوانید همراه با تورهای گردشگری یکروزه نیز به دره زمان سفر کنید؛ اما اگر خودروی شخصی ندارید و نمیخواهید با تور به دره زمان بروید، گزینه دیگری نیز در اختیار شما است. در انتهای بزرگراه شهید بابایی تهران، سوار تاکسیهای پلور شوید و پیمایش دره را آغاز کنید. البته اگر بار اولی است که میخواهید به این منطقه سفر کنید، بهتر است که با فردی مسلط به مسیر و باتجربه همراه شوید.
عکاس: محسن ارجمند
آلودگی در دره زمان نزدیک به صفر است و این منطقه از آن دست جاهایی است که میتوانید در آنجا اکسیژن خالص تنفس کنید. هوا به دلیل جاری بودن رودخانه رطوبت زیادی ندارد و شما میتوانید حتی در گرمای تابستان و تابش مستقیم آفتاب، از نسیمی خنک لذت ببرید. مسیر دره زمان که از بهترین مسیرهای طبیعت گردی ایران به شمار میرود، ترکیبی از پیادهروی در خشکی و آب است و اگر مسیر ۴۰ دقیقهای آن را تا انتها بروید، به یک آبشار بسیار زیبا میرسید که روح آدمی را جلا میبخشد.
ارتفاع آب رودخانه تقریبا ۱٫۵ متر است؛ پس به شما پیشنهاد میکنیم که با کودکان کم سن و سال به دره زمان سفر نکنید؛ زیرا مسیر پیادهروی دره زمان کمی طولانی است و راه رفتن در آب سرد که ارتفاع آن در برخی از نقاط زیاد است برای کودکان آسان نیست. دره زمان در چند سال اخیر مانند تنگه واشی مشهور شده است و در برخی روزها بهخصوص در فصل تابستان، جمعیت زیادی راهی آن میشوند. در نظر داشته باشید که حتی در روزهای خلوت و با وجود همراهی با تورها، مسیر تنگ دره و طولانی بودن راه پیادهروی سبب میشود تا گشت و گذار در دره کمی طولانی شود.
فشار آب در تابستان خیلی زیاد نیست و شما میتوانید با راهنمایی لیدر تور و استفاده از طناب بهراحتی در آب به مسیر خود ادامه دهید. در راه برگشت، با راهنماییهای لیدر محلی و نشان دادن جای مناسب میتوانید تجربه شیرجه زدن از بالای صخره را نیز امتحان کنید.
عکاس: مرتضی هاشمی
رودخانهنوردی در آب خنک، تماشای طبیعت زیبای منطقه پلور، عکاسی، پیک نیک، بازیهای تیمی، آب بازی، شنا و آبتنی از محبوبترین فعالیتهایی است که گردشگران و طبیعتگردان را به دره زمان میکشانند؛ دره ای با چشماندازهای بکر و فوقالعاده که خاطره بازدید از آن را هیچگاه فراموش نخواهید کرد.
مهمترین وسیلهای که در سفر به دره زمان باید در اختیار داشته باشید، کفش مناسب است. صندل کوهنوردی با کیفیت، بهترین گزینه برای پیمایش دره زمان به شمار میآید و شما میتوانید با به پا داشتن این کفش بهراحتی در رودخانه تردد کنید و خسته هم نشوید. پوشیدن دمپایی یا کفشهایی با کف سُر بههیچوجه توصیه نمیشود؛ زیرا با به پا داشتن آنها نمیتوانید از روی سنگها و صخرهها عبور کنید و مرتب لیز خواهید خورد.
شما همچنین میتوانید کفشهای راحت یا کتانیهای قدیمی خود را بپوشید. توجه داشته باشید که بعد از بازگشت از دره زمان، کفشهای شما مستهلک خواهند شد؛ پس از پوشیدن کفشهای نو و کفشهایی که به آنها علاقهمند هستید، خودداری کنید.
منبع عکس: coyotetour.ir. عکاس: ناشناس
بارانی و لباس ضدآب، تلفن همراه بههمراه کیسه ضد آب، حوله، داروهای شخصی، زیرانداز، عینک آفتابی، قمقمه آب، آب آشامیدنی، لباس مناسب فصل، لباس اضافه، میانوعدههای مقوی مانند آجیل و میوه خشک، پول نقد، کولهپشتی، کمکهای اولیه، کرم ضدآفتاب، کلاه آفتابگیر، کفش اضافه، کیسه زباله و یک وعده غذای سبک قابل حمل از دیگر تجهیزاتی هستند که باید در سفر به دره زمان بههمراه داشته باشید.
منبع عکس: coyotetour.ir. عکاس: ناشناس
منبع عکس: coyotetour.ir. عکاس: ناشناس
در دره زمان هیچگونه امکان اقامت شبانه (اقامتگاه، بومگردی و هتل) وجود ندارد. بهعلاوه توصیه میشود که در اطراف این دره کمپ نیز نکنید؛ زیرا شبها هوا بسیار سرد میشود و زمین صاف در اطراف این دره بهندرت به چشم میخورد. سفر به دره زمان سفری یکروزه است و شما در صورت تمایل برای اقامت بیشتر از یک روز میتوانید به اقامتگاههای بومگردی روستای پلور مانند بومگردی نهر سنگی پلور یا روستاها و شهرهای نزدیک بروید. شما همچنین میتوانید در نزدیکی دره زمان ویلا یا خانههای محلی اجاره کنید.
عکاس: محسن انجدانی
دره زمان در منطقه کوهستانی قرار دارد و فصل بهار (از اوایل فروردین تا اواسط خرداد) زمان مناسبی برای سفر به آن نیست؛ زیرا هوا در این زمان از سال هنوز سرد و رودخانه پرآب است؛ به همین دلیل نمیتوان در شرایط امن به گردش در این دره پرداخت.
در پاییز و زمستان نیز با وجود هوای سرد، بارندگی و یخبندان مسیر دسترسی به دره بهطور کامل بسته میشود و امکان درهنوردی، فرو رفتن در آب رودخانه و سفر به این منطقه تقریبا غیرممکن است. با این اوصاف، بهترین زمان سفر به دره زمان از اواخر بهار تا اواخر تابستان است.
منبع عکس: irandeserts.com. عکاس: ناشناس
آبشار قلعه دختر در شهرستان آمل واقع شده است. برای رسیدن به این آبشار دائمی با جریان آب معدنی باید پس از عبور از گردنه امامزاده هاشم بهسمت پلور بروید و پس از اولین پل در نزدیکی تاسیسات تونل امامزاده هاشم بهسمت صخرههای غرب جاده نگاه کنید. آبشار قلعه دختر، مبدا صعود مسیر شرقی قله گل زرد کوهنوردان است. در کنار این آبشار یک چشمه زیبا به نام قلعه دختر نیز وجود دارد که گردشگران بسیاری را بهسمت این منطقه جلب میکند.
آب چشمه قلعه دختر دماوند در بلندیهای کوه میان رود در تنگهای از زمین خارج و به سوی جاده و سپس رودخانه سرازیر میشود. این چشمه از زمینهای آهکی تیره و سخت از دوره ژوراسیک (دوران دوم زمینشناسی) سرچشمه میگیرد و آب آن از گروه آبهای بیکربنات کلسیک سبک و سرد با PH نزدیک به خنثی است. این نوع آبهای معدنی برای بیماریهای دستگاه گوارش، کبد و لوزالمعده و همچنین در درمان بیماریهای مفصلی، نقرسی، اوره بالا و دفع سنگهای دستگاه ادراری موثر هستند.
منبع عکس: irandeserts.com. عکاس: ناشناس
آبشار شاهاندشت بلندترین آبشار استان مازندران و یکی از آثار ملی ایران است. این آبشار پرآب، دائمی و عظیم، در جنوب جاده و رودخانه هراز و در ارتفاعات مشرف به روستای شاهاندشت قرار دارد. آبشار اصلی شاهاندشت با ارتفاع ۵۱ متر از هشت آبشار تشکیل میشود. در بالای این آبشار، یک جاذبه دیدنی دیگر به نام قلعه ملک بهمن یا قلعه ملکه قلاع قرار دارد که از عظیمترین قلاع کوهستانی البرز ایران به شمار میآید. این قلعه از سنگ و ساروج ساخته شده و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. قلعه ملک بهمن به دستور شاه عباس صفوی و در سال ۱۰۰۵ فتح شد. این قلعه متعلق به حکام پادوسبانیان بوده است که بر رویان، نور، کجور و رستمدار حکومت میکردند.
منبع عکس: خبر گزاری صدا و سیما .عکاس: احمد بلباسی
دشت لار در مرز دو استان تهران و مازندران قرار دارد و از مقاصد بکر و تماشایی برای طبیعتگردی و گردش در دل طبیعت به شمار میآید. این دشت با عناوین پارک ملی لار و دشت شقایقهای وحشی نیز شناخته میشود و از مناطق شکار ممنوع و تحت حفاظت محیط زیست است. دشت لار در فصل بهار، پوشیده از شقایقهای قرمز، گلهای زنبق وحشی بنفش و ارغوانی، زرد مرغک و گلهای زیبا با رنگهای متنوع میشود و بسیاری از گردشگران برای تماشای چشماندازهای بیبدیل این منطقه و کوه دماوند، سد لار و دریاچه لار، آبشارها و رودها در فصل بهار و تابستان بهسمت آن میآیند.
دشت لار ۷۳ هکتار و ۵۰۰ متر مربع مساحت دارد. در این پارک ملی انوع گیاهان دارویی و خوراکی مانند گون، خرگوشک، آویشن یا اوشم، شنگ، لواش، سیرک یا تلم، پیازک، قارچ وحشی، کاسنی، گلپر یا الرگ، شیرین بیان، باریجه، چای کوهی، بارهنگ و والک میرویند. افعی دماوندی و البرزی، بزمجه، مارمولک، روباه، گرگ، خرس قهوهای، پلنگ، گراز، كل و بزكوهی، قوچ و میش، آهو، موش صحرایی، قورباغه، لاکپشت، واشه، شهباز، عقاب، كبک، كبک دری و خفاش نیز گونههای جانوری هستند كه در دشت لار مشاهده میشوند.
منبع عکس: irandeserts.com. عکاس: ناشناس
دریاچه امامزاده علی (ع) در نزدیکی آب اسک از دیگر جاذبههای جاده هراز است که باید از آن دیدن کنید. سالها پیش محل فعلی دریاچه امامزاده علی، رودخانهای کمعمق و کمعرض در عمق درهای کنار جاده هراز بود؛ اما در بهار سال ۱۳۷۷ زلزلهای در جاده هراز اتفاق افتاد و بهعلت رانش زمین، مسیر رودخانه بسته شد و آب بالا آمد و دریاچه ایجاد شد. سالها قبل از این حادثه بقعه امامزاده علی (ع) درست در لبه جادهای قرار داشت که مشرف به رودخانه بود و در قسمت پایین آن هم بقعه کوچکتری قرار داشت؛ به همین دلیل نام این دریاچه را امامزاده علی گذاشتند.
طول دریاچه امامزاده علی (ع) حدود ۷۰۰ متر و عرض آن ۱۳۰ متر است. این دریاچه ابتدا دارای دو نوع ماهی قزلآلا (قزلآلای خال قرمز و رنگینکمان) بود؛ اما اکنون توسط باشگاه ماهیگیری ماهی طلایی و سالمون نیز در آن پرورش داده میشوند. دریاچه امامزاده علی در حال حاضر در اختیار باشگاه سی سن است و افراد علاقهمند به ماهیگیری میتوانند ساعات خوشی را در آن سپری کنند. این مجموعه گردشگری به وسعت ۲۰ هزار متر مربع شامل دریاچه، اقامتگاه، برکه ماهیگیری، خزینه، آبشار، کوچه باغهای تاریخی، چشمه آب آهن و... است.
منبع عکس: ecarevan.com. عکاس: ناشناس
دشت آزو در دامنه کوه پاشوره از ارتفاعات البرز در روستای نوا قرار دارد و پوشیده از گلهای وحشی و سبزهزار گسترده است. این دشت در نزدیکی تهران و در نزدیکی کوه دماوند، چشمانداز نفسگیری از این کوه را به نمایش میگذارد. آب و هوای دشت آزو در بهار و تابستان بسیار خنک و در زمستان اغلب پوشیده از برف است. بسیاری از گردشگران برای تماشای آسمان پرستاره شب در این دشت کمپ میکنند.
اگر شما هم تجریه بازدید از دره زمان پلور را داشتهاید، نظرات خود را درباره این جاذبه با ما و دیگر کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.
نویسنده: نگین توکلی