- chevron_right کجارو
- chevron_right مجله گردشگری
- chevron_right اخبار
- chevron_right جاذبهها
- chevron_right راهنمای سفر
- افزودن مکان
آبشار افرینه یکی از جاهای دیدنی خرم آباد در استان لرستان است که به‌عنوان تفرجگاهی منحصربه‌فرد شناخته می‌شود. این آبشار که بین خرم آباد و پلدختر قرار دارد، از پرآب‌ترین آبشارهای ایران و لرستان است که از چندین آبشار کوچک و بزرگ تشکیل می‌شود و به‌دلیل ساختار خاص و متفاوتی که دارد، گردشگران زیادی بازدید از آن را در فصول بهار و تابستان در برنامه خود می‌گنجانند. دسترسی آسان و نزدیکی آبشار افرینه به جاده سراسری نیز مزید بر علت شده است تا گردشگران هنگام عبور از جاده خرم آباد-اندیمشک، از این آبشار بازدید کنند. در ادامه با ما همراه شوید تا اطلاعات بیشتری از آبشار افرینه به دست آورید.
آبشار زیبای افرینه جزو بخش معمولان شهرستان پلدختر در استان لرستان محسوب می‌شود و در روستایی به همین نام قرار دارد.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Mohammad Hossein V)
دسترسی به آبشار افرینه چندان دشوار نیست؛ فقط باید از خرم آباد یا پلدختر وارد بزرگراه خرم آباد-اندیمشک شوید. در ادامه مسیر، تابلوی روستای افرینه را پیدا کنید و از روستا تا دارخرما رانندگی کنید تا پس از حدود چهار کیلومتر به مقصد برسید. فاصله خرم آباد تا افرینه حدود ۷۰ کیلومتر و از پلدختر تا روستا حدود ۳۸ کیلومتر است.
سرچشمه آبشار افرینه در خرم‌آباد قرار دارد. پس از آنکه رود افرینه و چمشک به یکدیگر می‌رسند، با عبور از مسیری پرپیچ‌وخم در نهایت این آبشار دیدنی را تشکیل می‌دهند. آب آبشار نیز مسیر خود را ادامه می‌دهد تا به رودخانه کشکان می‌ریزد.
آبشار افرینه از تعدادی آبشار کوچک و بزرگ خروشان تشکیل شده است که ارتفاع بلندترین آن‌ها به ۲۰ متر می‌رسد.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: هادی شریف‌زاده)
آبشار افرینه از این نظر منحصربه‌فرد و زیبا است که آب آن از میان شیارهای صخره‌هایی پهن به پایین می‌ریزد و تصویری رویایی خلق می‌کند؛ شیارهایی که عرض آبشار را ناپیوسته کرده‌اند.
علاوه بر این، برخلاف سایر آبشارهای لرستان که اغلب فصلی هستند و فقط برای مدت کوتاهی در سال جریان دارند؛ آبشار آفرینه چهار فصل است و در تمام طول سال حوضچه‌ای پرآب دارد. همچنین این آبشار یکی از پرآب‌ترین آبشارهای ایران محسوب می‌شود که به‌گفته مردم بومی تاکنون خشک نشده است.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: امیر کریمی)
آبشار افرینه با وجود همه زیبایی و جذابیتی که دارد، فاقد هرگونه تفریحات و امکانات خاصی برای گردشگران است. در این محل فقط می‌توانید غرق در شگفتی طبیعت شوید و چندین عکس یادگاری با آبشار بگیرید.
در اینجا نیز می‌توان به‌وضوح شاهد رفتار اشتباه گردشگران با جاذبه‌ای طبیعی بود؛ به‌طوری که نه‌تنها در اطراف آبشار و رودخانه‌های بالای آن زباله می‌ریزند؛ بلکه شن و ماسه‌ها را نیز از بخش‌های بالایی آبشار برمی‌دارند. موضوعی که هنگام بازدید از آبشار افرینه باید مدنظر قرار داده و به محیط زیست و حفاظت از آن اهمیت بدهید تا دیگران بتوانند مشابه شما از این نعمت خدادادی لذت ببرند.
منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: روزبه شاه‌کرمی)
آبشار افرینه در منطقه‌ای گرم قرار دارد و در نتیجه بهار بهترین زمان بازدید از آن به حساب می‌آید. در این فصل به‌لطف ریزش باران، آبشار پرآب است و در طول سفرتان با منطقه‌ای سرسبز و زیبا مواجه می‌شوید.
در فصل تابستان این منطقه حسابی گرم می‌شود؛ با این حال در اوایل پاییز نیز فرصت مناسب دیگری برای تماشای آبشار خواهید داشت. از اواخر پاییز هوا رو به سردی می‌رود و زمستان‌ها سرمای شدیدی بر این منطقه حاکم می‌شود.
جالب اینکه اگر در فاصله ماه‌های بهمن تا فروردین از سمت شهر پلدختر به این آبشار بروید، با مسیری دیدنی روبه‌رو می‌شوید که لذت سفر را دوچندان می‌کند.
منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Mohsen.pol)
از آنجا که هیچ امکاناتی در اطراف آبشار افرینه وجود ندارد، وسایل مورد نیاز اعم از خوراکی، آب آشامیدنی و... را همراه خود داشته باشید. ضمن اینکه این آبشار حدود چهار کیلومتر با روستا فاصله دارد و از همین رو برای اقامت می‌توانید خود را به روستا برسانید و خانه‌ای در روستا اجاره کنید یا اطراف آبشار کمپ بزنید که در این صورت باید با تجهیزات لازم راهی آبشار افرینه شوید.
با وجودی که برخی از مردم بومی در ماه‌های گرم سال در حوضچه آبشار آب‌تنی می‌کنند، این موضوع ممکن است خطرناک باشد و به همین دلیل توصیه نمی‌شود؛ با این حال، در صورت تمایل باید لباس اضافه همراهتان باشد.
منبع عکس: سایت mojnews.com (عکاس: ناشناس)
پل تاریخی افرینه، یکی از جاهای دیدنی لرستان و آثار ملی ایران است که در نزدیکی آبشار افرینه قرار دارد. این پل که قدمت آن به ۱۰۰ سال می‌رسد، از چهار دهانه پنج متری تشکیل شده است. پل افرینه همچنان به‌عنوان محل تردد خودروها استفاده می‌شد؛ اما وقوع سیل در سال ۱۳۹۸ باعث شکستگی پایه‌های پل شد و به همین دلیل در فروردین سال ۱۴۰۱ تصمیم گرفتند تا آن را مسدود کنند.
پل کله‌هر یا کلهر که قدمتش به بیش از ۱۰۰۰ سال می‌رسد، در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۷۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این پل از پایه‌هایی به‌شکل بیضی روی رود کشکان تشکیل شده است و سکویی با ۱۲ پله در داخل دو پایه اصلی پل وجود دارد که احتمالا به‌عنوان پشت‌بند به کار می‌رفت. از ویژگی‌های دیگر پل می‌توان به کتیبه‌ای با خط کوفی در قسمت غربی پل اشاره کرد که به دستور «بدر بن حسنویه» نوشته شده است.
نویسنده: صدیقه شجاعی
