تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه باستانی تل‌ جهیدون

محمد کیانی، سرپرست هیئت باستان‌شناسی از تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه باستانی تل‌ جهیدون خبر داد و در این رابطه چنین گفت:

تل جهیدون (قلعه یهودان) در فاصله یک کیلومتری جاده آسفالته کازرون به روستای ناصرآباد شرقی و تقریبا چسبیده به بافت مسکونی روستا با موقعیت جغرافیایی ۵۶.۵۳۶۶ طول، ۳۲.۷۳۵۶۹ عرض جغرافیایی و ارتفاع ۸۰۷ متری از سطح دریا واقع شده است.

او افزود:

پیش از آغاز فعالیت میدانی پیش‌ رو، به‌منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تل جهیدون تنها اطلاعات مستند راجع به آن مربوط به پرونده ثبتی اثر بود که در سال ۱۳۷۹ به شماره ثبت ۳۲۷۸ در فهرست آثار ملی قرار گرفته است.

این باستان‌شناس اظهار‌ کرد:

تل جهیدون تپه‌ای است نسبتا بزرگ به طول تقریبی ۲۷۰×۲۸۰ متر و ارتفاع زیاد در حدود ۱۵ متر که سطح آن هر ساله به‌وسیله کشاورزان به‌طور کامل شخم زده شده و برروی سطح آن گندم دیم کاشته می‌شود.

او گفت:

جاده خاکی به‌سمت روستای ناصرآباد که از قسمت شمالی تپه می‌گذرد نیز باعث تخریب قسمت شمالی تپه شده و این قسمت را به‌صورت یک دیواره درآورده که داده‌های سفالی به‌خوبی در آن قابل‌مشاهده است.

سرپرست هیئت باستان‌شناسی افزود:

داده‌های سطح‌الارضی شناسایی شده بر سطح تپه شامل انواع قطعات پراکنده سفال مربوط به دوره‌های مختلف تاریخی و اسلامی به‌همراه چند مورد بقایای ظروف سنگی شکسته شده بود که همگی دال بر اهمیت این محوطه باستان‌شناسی در راستای انجام پژوهش‌های علمی و هدفمند بعدی است.

او خاطرنشان‌کرد:

متاسفانه با گسترش سریع روستای ناصرآباد شرقی طی دهه‌های اخیر و موقعیت قرارگیری تل جهیدون در میانه مسیر کازرون به طرف روستای ناصرآباد در محلی که دارای اراضی مرغوب برای کشاورزی و سکونت است و همچنین افزایش روزافزون قیمت اراضی پیرامونی، منجر به‌شکل‌گیری تهدیدی اساسی در راستای تسطیح عرصه و تخریب حریم این اثر ارزشمند تاریخی‌فرهنگی شده است.

کیانی گفت:

بر همین اساس و با توجه به تمامی مطالب ارائه شده در بالا، با موافقت اداره‌کل میراث فرهنگی استان فارس و مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، عملیات گمانه‌زنی به‌منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تل جهیدون با نظارت محمدحسن پاک‌نژاد در یک بازه زمانی یک ماهه صورت گرفت که در نتیجه آن درمجموع ۴۰ گمانه با ابعاد ۱×۱ متر دورتادور تپه ایجاد شد.

سرپرست هیئت باستان‌شناسی در پایان گفت:

تمام تلاش تیم باستان‌شناسی بر این بود تا با توجه به موقعیت قرارگیری تپه در میان زمین‌های کشاورزی از یک طرف و همچنین گسترش بافت مسکونی به‌سمت عرصه اثر از طرف دیگر، با بیشترین تعامل با اهالی و کشاورزان محلی، ضمن انجام یک کار هدفمند و دقیق باستان‌شناسی و جلوگیری از تحمیل کمترین هزینه و آسیب به اثر، بهترین نتیجه در راستای تبیین و ترسیم خطوط عرصه و حریم با توجه به گمانه‌های ایجاد شده صورت گیرد.