شهر «دوحه» به‌عنوان میزبان جام جهانی ۲۰۲۲، دومین شهر جهان است که بیشترین درآمد را از «گردشگری» کسب کرده است.
شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC) در بیست‌و‌دومین اجلاس جهانی که هفته گذشته در ریاض برگزار شد، گزارشی از تاثیر اقتصادی شهرهای جهان (EIR)، با حمایت شرکت VISA ارائه کرد. مهم‌ترین محور گزارش نشان می‌دهد که «شهرها» همچنان مقصد گردشگری جهانی هستند و باعث بهبود بخش گردشگری و توسعه اقتصادی در سراسر جهان می‌شوند.
این شورا اعلام کرده که «دوحه»، با افزایش ۲۱ درصدی، از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ بیشترین میزان افزایش را به‌لحاظ ارزآوری مسافران بین‌المللی (به‌دلیل میزبانی این شهر از جام‌جهانی فوتبال ۲۰۲۲) و سهم مستقیم در تولید ناخالص داخلی را داشته است. همچنین دو شهر «ورشو» در اروپا و «اورلاندو» در آمریکا در مقایسه با سال ۲۰۱۹ به‌ترتیب افزایشی ۱۴ و ۱۰ درصدی در تولید ناخالص داخلی و صنعت گردشگری داشته‌اند.
همچنین طی دهه آینده، صنعت «سفر و گردشگری»، با رشد سریع‌تری نسبت به سایر حوزه‌ها، به روزهای اوج بازمی‌گردد و مجدداْ به محرک اصلی رشد اقتصادی تبدیل می‌شود و تا سال ۲۰۳۲، سفر و گردشگری به‌طور مستقیم تا هشت درصد از کل مشاغل را در این ۸۲ شهر توریستی را در بر می‌گیرند که این رقم از ۶/۶ درصد سال ۲۰۱۹ و ۵/۱ درصد سال ۲۰۲۰ بیشتر شده و با این واسطه، ۱۲۶ میلیون شغل جدید نیز در سراسر دنیا ایجاد می‌شود.
شورای جهانی سفر و گردشگری، ۸۲ شهر توریستی را از منظر گردشگرپذیری بیشتر مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و از این بین، فهرست ۱۰ شهر را اعلام کرده که امسال سهم مستقیم‌شان در «تولید ناخالص داخلی» از دوران پیشاکرونا هم بیشتر می‌شود. جولیا سیمپسون، رئیس و مدیرعامل شورای جهانی سفر و گردشگری، از استقبال میلیون‌ها گردشگر برای سفر به شهرهایی که نماد گردشگری هستند، خبر داد و جنی موندی، رئیس خریدوفروش بازرگانی جهانی VISA نیز گفت:
حتی پس از چالش‌های بزرگی که پاندمی کرونا برای صنعت سفر ایجاد کرد، سود اقتصاد گردشگری برای شهرها همچنان قوی‌ست. همچنین بسیاری از افراد از تجربه سفر دیجیتال استفاده می‌کنند.
گزارش شورا نشان می‌دهد تا پیش از بیماری کرونا، برخی از شهرها مقاصد محبوب سفر بودند و تقریبا نیمی از بازدیدهای بین‌المللی را هم به‌عنوان مقاصد مستقل، و هم به‌عنوان دروازه‌هایی برای سایر نقاط گردشگری در داخل کشورها به خود اختصاص می‌دادند، اما «کووید ۱۹» تاثیر مخربی بر سفر و گردشگری در شهرهای سراسر جهان داشت، چراکه کشورها مجبور بودند مرزهای خود را ببندند و چندی پس از شیوع کرونا، مقصد خیل زیادی از مسافران در سراسر دنیا تغییر کرد؛ کلان‌شهرهای شلوغ و پرجمعیت، جای‌شان را با نقاط کم‌جمعیت‌تر مثل تفرجگاه‌های ساحلی و روستاها عوض کردند. به همین دلیل، اقتصاد شهرهای بزرگ و بین‌المللی به‌مدت سه‌سال در شرایط فوق‌العاده سختی قرار گرفت؛ هزاران هتل، رستوران و جاذبه توریستی در شهرهای سراسر جهان ناچار به تعطیلی شدند و بسیاری شغل‌شان را از دست دادند. اما بعد از فروکاست همه‌گیری کرونا و با بازگشایی مجدد مرزها، بازدیدکنندگان و مسافران بسیاری با انگیزه‌های تفریحی و تجاری به شهرهای توریستی هجوم آورده‌اند و سیاست‌های گردشگری مبتنی بر جذب افراد به‌عنوان قلب تپنده گردشگری، علی‌الخصوص گردشگری بین‌المللی است.
دیدگاه