در ۱۲۵ سالگی تاور بریج، با این جاذبه لندن بیشتر آشنا شوید

۳۰ ژوئن ۲۰۱۹ مصادف با ۱۲۵ سالگی تاور بریج (Tower Bridge)، یکی از جاهای دیدنی لندن ‌بود. آن زمان از میان بیش از ۵۰ طرح ارائه‌شده ازجمله طراحی سر جوزف بزلجت و پس از فرایند بحث‌برانگیز قضاوت، درنهایت طرح سر هوراس جونز پذیرفته شد. سر جوزف پس از شروع کار ساخت این پل از دنیا رفت و جرج استیونسن جایگزین او شد و به نمای آجری اصلی در طرح جونز، سبک گوتیک با تزئینات بیشتر را اضافه کرد. این پل دراصل دروازه‌ی آهنی در شمال رودخانه را به Horselydown Lane در جنوب رودخانه وصل می‌کرد که امروزه با نام‌های تاور بریج اَپروچ و تاور بریج رود شناخته می‌شوند.

تاور بریج در زمان ساخت

پیش از افتتاح تاور بریج در لندن، مردم برای عبور‌ومرور از روی رودخانه از تونل ۴۱۰ متری تاور ساب‌وی استفاده می‌کردند،‌ به‌طوری‌که تعداد عابران در طول سال به یک میلیون نفر می‌رسید و هر نفر باید نیم‌پنی برای عبور از تونل پرداخت می‌کرد. این تونل در سال ۱۹۸۹ بسته شد و اکنون به‌عنوان لوله‌ی اصلی آب شهر مورد استفاده است.

تاور ساب‌وی (تونل زیرزمینی)

تاور بریج در ابتدا با انتقاداتی ازسوی کارشناسان معماری مواجه شد، به‌عنوان مثال، اچ‌اچ استاتام (H.H. Statham) در سال ۱۹۱۶ نوشت که این پل نشان‌دهنده‌ی زرق‌وبرق پوشالی و تظاهر است. فرانک برانگوین و والتر اسپارو نیز در کتاب پل‌ها (۱۹۲۰) به این سازه برچسب «پوچ و احمقانه» زدند. حتی رابرت مک‌کولچ، تاجر معروف آمریکا نیز زمانی‌که پل قدیمی لندن را خریداری کرد، اعتقاد داشت این پل بسیار مشهورتر از تاور بریج است.

گذرگاه بین دو برج، محلی روباز و در ارتفاع بالا بود که به‌دلیل وجود اراذل و اوباش موجب رعب و وحشت می‌شد تا اینکه در سال ۱۹۱۰ بسته شد و در سال ۱۹۸۲ به‌صورت رایگان مجدداً آغاز به‌کار کرد. در سال ۱۹۵۲ اتفاقی جالب افتاد، این پل زمانی شروع به‌بازشدن کرد که یک اتوبوس دوطبقه هنوز روی آن قرار داشت. راننده پای خود را روی گاز گذاشت و فاصله‌ی حدوداً یک متری آن را پرید و به‌خاطر شجاعتش ۱۰ دلار جایزه گرفت.

در سال ۱۹۶۸ حادثه‌ی هاوکر هانتر تاور بریج اتفاق افتاد، زمانی‌که ستوان خلبان نیروی هوای سلطنتی بریتانیا، آلان پولاک، عصبانی از فقدان نمایش‌های هوایی در سالگرد ۵۰ سالگی نیروی هوای سلطنتی، اختیار امور را در دست گرفت و پروازی غیرمجاز در سطح پایین انجام داد،‌ او هواپیمای جت خود را سه بار به‌دور ساختمان‌های پارلمان چرخاند،‌ از یادبود نیروی هوای سلطنتی بریتانیا گذشت و از زیر پل بالایی تاور بریج عبور کرد. او درباره‌ی این تصمیمش گفته بود:

پرواز در ارتفاع پایین آسان بود، ‌اما ایده‌ی پرواز از فاصله‌ی بین تاور بریج در یک لحظه به‌ذهنم خطور کرد. فقط ۱۰ ثانیه زمان برای تصمیم‌گیری درباره‌ی این ایده‌ی وسوسه‌انگیز داشتم.

کشتی‌ها همیشه حق عبور از این مسیر را دارند؛ این موضوع در سال ۱۹۹۷ رسمی شد، زمانی‌که به‌منظور عبور کشتی بادبانی Gladys از روی رودخانه‌ی تایمز طبق برنامه‌ زمان‌بندی، اهرم‌های پل بالا رفت و اتومبیل‌های مشایعت‌کننده بیل کلینتون، رئیس‌جمهوری آمریکا به دو بخش تقسیم شدند. سخنگوی تاور بریج گفته بود:

ما سعی کردیم با سفارت آمریکا تماس بگیریم، اما کسی پاسخگو نبود.

کپی تاور بریج را می‌توان در شهر سوژو در کشور چین پیدا کرد که درون آن قهوه‌خانه‌ای وجود دارد و قهوه‌ را به‌سبک انگلیسی سرو می‌کنند. این پل ۴ برج دارد و پل آن باز و بسته نمی‌شود.

حقایقی جالب درباره‌ تاور بریج

• پنج دقیقه طول می‌کشد تا هر نیمه‌ی گذرگاه مرکزی این پل باز شود و کشتی‌ها بتوانند از میان آن عبور کنند.
• مدت‌زمان ساخت آن هشت سال (۱۸۸۶-۱۸۹۴) طول کشید.
• برای ساخت تاور بریج، از ۳۲۱ کارگر استفاده شد.
• ۳۱ میلیون آجر، دو میلیون میخ پرچ و ۲۲ هزار لیتر رنگ در این سازه به‌کار رفته است.
• هزینه‌ی کلی ساخت پل در زمان ساخت ۱,۱۸۴,۰۰۰ پوند بود که به‌قیمت امروز، ۱۴۵ میلیون پوند می‌شود.
• وزن خودروهای عبوری از روی آن نباید بیشتر از ۱۸ هزار کیلوگرم باشد.
• سرعت خودروهای عبوری نباید از ۳۲ کیلومتر بر ساعت تجاوز کند.
• بیشترین زاویه‌ی هر اهرم هنگام بالارفتن، ۸۶ درجه است.
• ارتفاع گذرگاه‌های عابرپیاده در جزرومد زیاد، ۴۳٫۵ متر است.
• هریک از برج‌ها،‌ ۶۵ متر ارتفاع دارند.
• طول کل پل، ۲۴۳٫۸ متر است.
• اهرم‌های آن حدوداً ۱۰۰۰ مرتبه در طول سال بالا می‌روند. کشتی‌ها لازم است که از ۲۴ ساعت قبل عبور خود از این پل را اعلام کنند، هرچند هزینه‌ی عبورومرور برای آن‌ها رایگان است.
• به‌طور متوسط ۴۰ هزار عابرپیاده، خودروسوار و دوچرخه‌سوار هر روز از روی تاور بریج عبور می‌کنند.