چطور بدون قهر و جدایی با همسر خود کوله گردی کنیم؟

پیاده گردی و کوله گردی به همراه همسرتان می‌تواند تجربه‌ای جذاب و پر معنا باشد. کسی را همراه خود دارید که از شما پشتیبانی می‌کند و می‌توانید تجربه‌های مشترکی با هم داشته باشید. از دیدن مناظر جذاب لذت می‌برید و در مورد موضوعات مختلف صحبت می‌کنید. از تحولات زیستی گرفته تا آخرین تحولات زندگی کارداشیان‌ها. زمانی که به دردسر می‌افتید می‌توانید پشتیبان هم باشید و به داد هم برسید.

در پیاده‌روی و طبیعت‌گردی ممکن است سبک‌های متفاوتی داشته باشید. یک نفر ممکن است نظر متفاوتی در مورد شیوه طبیعت‌گردی داشته باشد. یک نفر ممکن است سریع‌تر یا قوی‌تر از دیگری باشد. ممکن است هر دو نفر دوست داشته باشند تا سبک خودشان را در طول این سفر دنبال کنند. علاوه بر این، کوله گردی می‌تواند کاری بسیار خسته‌کننده باشد. خستگی باعث می‌شود که کنترل کردن احساسات‌تان دشوارتر شود؛ به‌خصوص زمانی که پیاده‌روی و کوهپیمایی سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود.

در ادامه این مقاله‌ی کجارو، روش‌هایی را به شما معرفی می‌کنیم که به کمک آن‌ها می‌توانید پیاده‌گردی و کوله گردی بهتری داشته باشید؛ بدون اینکه با هم مشکلی پیدا کنید.

با هم به توافق برسید

فرقی نمی‌کند که چه مدت را با هم گذرانده باشید و از اولین آشنایی شما چقدر گذشته باشد. در هر صورت شما نمی‌توانید ذهن یکدیگر را بخوانید. آگاهی از خود و توانایی برقراری ارتباط با دیگری، می‌تواند کمک زیادی در طی کردن این مسیر باشد.

هر کدام از شما در موقع بروز مشکلاتی مثل ناراحتی کلی در طول مسیر، احساس سرما، احساس گرسنگی یا خستگی، عصبانیت و ناراحتی، از قبل خودتان را برای این شرایط آماده کنید. مثلا می‌توانید کمی خوراکی اضافه بردارید. در طول مسیر کمی استراحت کنید یا اجازه دهید فردی که سرعت کمتری دارد جلوتر حرکت کند تا نفر دوم بتواند سرعتش را با سرعت نفر اول تطبیق دهد.

سعی کنید از قبل مشکلات را پیش‌بینی کنید تا بتوانید در صورت بروز چنین مشکلاتی از پس حل کردن آن‌ها بر بیاید.

به توافق رسیدن معنای دیگری هم دارد؛ یعنی اینکه اهداف مشترکی را انتخاب کنید. ممکن است شما بعد از طی کردن مسیر مشخصی خسته شوید یا تصمیم بگیرید که استراحت کنید؛ ولی فرد دیگری ترجیح دهد به مسیر خود ادامه دهد. قبل از شروع سفر در مورد کل برنامه سفرتان برنامه‌ریزی کنید؛ مثلاً چه زمانی دوست دارید استراحت کنید، به‌طور میانگین با چه سرعتی باید حرکت کنید و چه شرایط آب و هوایی باعث می‌شود که پیاده گردی خود را تغییر دهید؛ مثلاً توقف کنید یا با سرعت بیشتری بروید.

از استانداردها و قوانین شخصی خود کوتاه بیاید

همه ما قوانین و استانداردهای خودمان را داریم؛ مثلا بعضی از افراد دوست دارند که در پیاده گردی، رکوردهای قبلی خود را بشکنند و فراتر از محدودیت‌های ذهنی خود حرکت کنند. برخی دیگر دوست دارند بیشتر با فرایند طبیعت‌گردی و پیاده گردی در ارتباط باشند و سرعت کمتری داشته باشند. این مورد در مواقعی که قصد دارید مسیرهای طولانی را کوله گردی کنید بیشتر دیده می‌شود. برخی دیگر از افراد دوست دارند تجربه آن‌ها بومی‌تر و طبیعی‌تر باشد و مدت بیشتری را در طبیعت بگذرانند.

در مجموع، کوله گردی می‌تواند فعالیت خسته‌کننده‌ای باشد و برای هر دو از نظر احساسی مشکلاتی ایجاد کند؛ به‌خصوص اگر همسفر شما اهداف دیگری داشته باشد یا به اندازه شما از این سفر لذت نبرد. باید روشی را انتخاب کنید که برای هر دوی شما بهتر است و هر دو را راضی می‌کند. الزامی نداشته باشید به اینکه حتما مسیر مشخصی را در زمان مشخصی طی کنید یا اینکه حتماً هر شب در چادر اقامت کنید؛ به‌خصوص وقتی که شرایط، طور دیگری پیش رفته و نیازهای متفاوتی دارید؛ مثلاً گاهی نیاز دارید به اینکه دوش بگیرید. گاهی لازم است که در طول مسیر در جای مناسب اقامت کنید؛ جایی که تخت داشته باشد و سقفی بالای سرتان باشد و بتوانید بهتر استراحت کنید. لازم نیست هر شب در طبیعت بمانید. در پیاده گردی بدن شما بیشتر از آنچه که فکر می‌کنید به استراحت نیاز پیدا می‌کند.

وزن بارتان را تقسیم کنید

معمولاً یکی از شما دو نفر قوی‌تر از دیگری است مگر این که تمرینات یکسانی داشته باشید و از نظر قدرت بدنی یکسان باشید. از این فرصت استفاده کنید و بار سفر را به شکل متناسب تقسیم کنید؛ مثلاً کسی که قوی‌تر است بار بیشتری بردارد و کسی که ضعیف‌تر است بار سبک‌تری را بر عهده بگیرد. به این ترتیب کسی که قوی‌تر است به‌خاطر داشتن بار سنگین‌تر از سرعتش کاسته می‌شود در نتیجه پیاده گردی آن هم پا به پای هم برای هر دو نفر راحت‌تر می‌شود. اگر فرد قوی‌تر که بار سنگین‌تری دارد، احساس خستگی می‌کند و نیاز به استراحت دارد، حتماً برای این کار زمانی در نظر بگیرید.

در مورد زمان انعطاف‌پذیر باشید

داشتن یک برنامه زمانی پیچیده و فشرده، فشار را روی هر دو طرف افزایش می‌دهد و باعث می‌شود که از پیاده گردی خود به‌اندازه کافی لذت نبرید؛ مثلاً برای خودتان در نظر بگیرید که قبل از غروب آفتاب به مقصد بعدی برسید. انعطاف‌پذیر بودن در مورد زمان مزایای متعددی دارد؛ مثلاً یکی از دو نفر ممکن است فردی باشد که صبح زود بیدار می‌شود؛ در صورتی که فرد دیگر اهل صبح زود بیدار شدن نیست و ترجیح می‌دهد که صبح‌ها بیشتر بخوابد. در این صورت فردی که صبح زود بیدار شده می‌تواند به مسیر خود ادامه دهد تا به کمپ یا مقصد بعدی برسد و فرد دیگر هر زمانی که بیدار شد مسیر را دنبال کند؛ در این صورت شما هر دو در زمان مشخص قبل از غروب آفتاب به مقصد بعدی می‌رسید.

اگر تصمیم دارید از این روش استفاده کنید و جداگانه مسیر را طی کنید، اطمینان حاصل کنید که یک روش ارتباطی با هم دارید. حتماً مشخص کنید که کجا و چه زمانی باید دوباره همدیگر را ببینید.

به‌‌عنوان یک روش جایگزین می‌توانید پیاده گردی در شب را امتحان کنید که معمولاً نادیده گرفته می‌شود. پیاده گردی در شب در آرامش بیشتری انجام می‌شود و دنیا را از دید متفاوت‌تری می‌بینید. با توجه به هاستل‌ها و اقامتگاه‌هایی که در مسیر دارید، می‌توانید این گزینه را هم در نظر بگیرید و فرصت پیاده گردی خود را تا غروب و شب تمدید کنید. بعضی از کوله‌گردها صبح زود بیدار می‌شوند، فرصت زیادی برای ناهار خوردن در نظر می‌گیرند و سپس از پیاده گردی در ساعات اولیه شب و غروب لذت می‌برند.

مشکلات را به محض اینکه ایجاد می‌شوند حل کنید

 اگر در مورد چیزی ناراضی هستید، همان موقع همه چیز را با هم حل کنید. این مورد زمانی بیشتر اهمیت پیدا می‌کند که شما از نظر فیزیکی، احساس ناراحتی می‌کنید؛ مثلاً به استراحت نیاز دارید. گاهی اوقات تشخیص دادن اینکه گرسنه هستید و به غذا نیاز دارید، سخت می‌شود. پس حواستان باشد اگر دارید دائم به همسفر خود غر می‌زنید، می‌تواند نشانه‌ای از نیاز به استراحت و غذا باشد. سعی کنید بفهمید که دقیقاً چه چیزی شما را آزار می‌دهد؛ در مورد آن آشکارا صحبت کنید. خجالت نکشید و در عین حال همسفر خود را ناراحت نکنید.

در زمان پیاده‌روی معمولاً افراد در شرایط حساسی قرار می‌گیرند و آسیب‌پذیرتر می‌شوند. در این شرایط احساسات خود را نادیده نگیرید. در مورد مشکلات خود صحبت کنید، به حرف همدیگر گوش دهید و سعی کنید دنبال راه‌حل‌هایی بگردید که برای هر دوی شما بهتر است.

با هم مهربان باشید

البته زوج‌ها و همسران باید در همه حال با هم مهربان باشند؛ ولی موقع کوله گردی، این نکته بیشتر اهمیت پیدا می‌کند. اگر گرسنه هستید و احساس خستگی می‌کنید احساس خود را با همسرتان در میان بگذارید؛ ولی این کار را با عصبانیت انجام ندهید. با وجود همه سختی‌های سفر، در حالی که عرق کرده‌اید، اشک می‌ریزید و حتی ممکن است جراحتی اندک پیدا کرده باشید، با همسر خود مهربان باشید. به همسر خود بگویید که چقدر از این سفر دوتایی هیجان زده هستید. اگر همسفرتان از انجام کاری متنفر است، شما برای انجام آن داوطلب شوید. مثلاً این کار می‌تواند برپا کردن چادر یا تصفیه کردن آب باشد. می‌توانید در طول مسیر با هم بازی کنید؛ مثلا بازی ۲۰ سوالی. به این ترتیب طی کردن مسیر برایتان راحت‌تر می‌شود. از نیازهای خود آگاه باشید و با همسرتان صحبت کنید و از او بپرسید که چه نیازهایی دارد و برای حل مشکل‌تان با هم به توافق برسید.

فراموش نکنید که شما یک تیم هستید

در تمام طول روز و در تک تک روزهای سفر، شما یک تیم را تشکیل می‌دهید. پیاده گردی کردن با همسفری که تمایلات شبیه شما دارد بسیار جالب و هیجان‌انگیز است؛ البته فراموش نکنید که همه جنبه‌های این سفر شاید راضی‌کننده و خوشحال‌کننده نباشد؛ ولی تا زمانی که با هم مهربان باشید، به نحوی موثر با هم ارتباط برقرار کنید و کمی از قوانین شخصی خود کوتاه بیایید، می‌توانید یکی از بهترین خاطرات زندگی و بهترین سفر دو نفره را رقم بزنید.