موزه فضای باز ویلد و دانلند؛ زندگی در تاریخ انگلستان (قسمت چهارم)

مطالعه قسمت سوم

در قسمت آخر از مقاله‌های موزه ویلد و دانلند انگلستان، به معرفی مهم‌ترین بخش این موزه، یعنی ساختمان‌های آن پرداخته‌ایم. از ساختمان‌های روستایی که در زمان گذشته بسیار کاربرد داشته‌اند، تنها تعداد اندکی از آن‌ها باقی مانده است که در محوطه این موزه جمع‌آوری شده‌اند. این ساختمان‌ها با اهداف متفاوتی مانند کشاورزی، کار، زندگی و تجمع ساخته می‌شدند و در هر دوره تاریخی مختلف، از سبک معماری خاصی برخوردار بوده‌اند. همچنین در این مجموعه دو ساختمان مدرن با اهداف متفاوت در نظر گرفته شده است.

ساختمان‌های مدرن

از ساختمان‌های مدرن مجموعه ویلد و دانلند می‌توان به دو ساختمان زیر اشاره کرد:

دانلند گریدشل (Downland Gridshell)

ساختمان دانلند گریدشل، اولین ساختمان تمام چوبی در انگلستان بوده که دارای سقف نورگیر است. این ساختمان که هم از جنبه‌های معماری و هم از جنبه‌های نمادین برخوردار است، توجه بازدیدکنندگان را از سرتاسر انگلستان و سایر نقاط دنیا به خود جلب می‌کند. ساخت این سازه در سال ۲۰۰۲ به اتمام رسیده است، و در موزه ویلد و دانلند، همه‌روزه در ساعت ۱:۳۰ بعدازظهر، تور کوچکی برای نشان دادن این ساختمان و انبار صنایع دستی موجود در زیرزمین آن، برگزار می‌شود.

ساختمان گریدشل که ساختاری سبک وزن از جنس ورقه‌های درخت بلوط دارد، دارای محوطه‌ای است که برای کارگاه‌های آموزشی، تمرین، کنسرت و حتی عروسی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. طبقه زیرزمین این ساختمان نیز، انبار مجموعه ابزار و صنایع دستی موزه است. ساختن نورگیرهای این ساختمان با استفاده از چوب بلوط بسیار سخت‌تر و پیچیده‌تر از مواد معمول در ساختمان‌سازی، مانند آهن و آلمینیوم، بوده است. به همین دلیل این ساختمان هرچند در مقیاس دیگر ساختمان‌ها کوچک به نظر می‌‌آید، اما دارای تکنینک‌ خاص در معماری است.

گالری صنایع ساختمان‌سازی

گالری صنایع ساختمان‌سازی موزه شامل ابزارهایی است که در صنعت ساختمان‌سازی از آن‌ها استفاده شده، و منبع خوبی برای بازدیدهای گروهی مدارس است.

ساختمان‌های کشاورزی

در زمان گذشته، انبارها مهم‌ترین ساختمان‌های کشاورزی بودند که غلات، نیشکر، گندم و کاه را در آن‌ها نگهداری می‌کردند. اکثر نمونه‌های باقی‌ مانده از انبارها به قرن ۱۸ و ۱۹ باز می‌گردند، زیرا تا پیش از آن، این انبارها با کیفیت بالایی ساخته نمی‌شدند که به مدت طولانی دوام بیاورند. بسیاری از نمونه‌های به جا مانده به دوران پس از قرون وسطایی باز می‌گردند، اما به دلایل مختلف، تا پیش از قرن ۱۷، تولیدات گرانبها مانند گندم و سیب، به طور معمول در اتاق‌های زیر شیروانی خانه‌ها نگهداری می‌شدند.

انبار ایسلد (Aisled Barn)

این انبار در ۱۷۷۱ میلادی ساخته شده و دارای درب‌های بلند است. از این انبار برای نگهداری غلات استفاده می‌شده است.

انبار گرنری (Granary Barn)

این انبار که احتمالا در سال ۱۷۳۱ ساخته شده، دارای قاب چوبی و دیواره‌های آجری بوده که روی شانزده سنگ برای حفاظت غلات از رطوبت طراحی شده است. این انبار به‌صورت غیر معمولی بزرگ بوده و سقفی گنبدی شکل دارد.

انبار دوره کفولد ( Barn from Cowfold)

اهمیت این انبار چوبی در قدمت آن است که به ۱۵۳۶ میلادی باز می‌گردد.

سایبان حیوانات

این انبار که از یک سمت باز است، برای نگهداری حیوانات و احشام مزرعه استفاده می‌شده است. قدمت این انبار به قرن ۱۸ و ۱۹ باز می‌گردد.

سایبان وسایل نقلیه

این سایبان که در نزدیکی مزرعه ساخته می‌شده است، به وسایلی اختصاص داشته که برای کارهای منزل یا مزرعه مورد استفاده قرار می‌گرفتند. قدمت این سایبان احتمالا به قرن ۱۸ باز می‌گردد.

انبار بزرگ

ساخت این انبار چوبی به اواخر قرن ۱۷ و اوایل قرن ۱۸ باز می‌گردد. در بالای درب این خانه، لانه‌هایی برای جغد‌ها تعبیه شده است.

اصطبل

این اصطبل چوبی متعلق به قرن ۱۷ و ۱۸ میلادی است. در این اصطبل، فضای کافی برای چهار یا پنج اسب یا گاو ایستاده وجود داشته و در گوشه آن، یک کاه خرد کن قرار داشته است.

کاه خردکن

کاه خردکن وسیله‌ای بوده که برای خرد کردن کاه و یونجه و تلفیق آن با غذای اسب‌ها استفاده می‌شده است. قدمت این وسیله به سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۹۱۰ باز می‌گردد و غالبا در قسمت انتهایی اصطبل نگهداری می‌شده است.

انبار یونجه

این انبار که غالبا به شکل مربع طراحی می‌شده است، از اطراف باز بوده تا هوا در ان جریان پیدا کند.

انبار و اصطبل می‌ دی (May Day Farm)

انبار این مجموعه متعلق به سال‌های ۱۷۸۰ تا ۱۸۳۰ و اصطبل آن متعلق به ۱۸۰۰ تا ۱۸۳۸ است.

ساختمان‌های عمومی

در موزه ویلد و دانلند، ساختمان‌های عمومی به مکان‌هایی اطلاق می‌شد که مردم در آن گرد هم جمع شده یا در آن رفت و آمد می‌کردند.

مدرسه

به مدت چند سال قبل از ۱۸۵۱، ساختمانی به‌عنوان مدرسه برای کودکان شش ساله کم‌بضاعت در نظر گرفته شده بود.

بازار خرید

بازارهای خرید زمانی در انگلستان مرسوم بوده‌اند، اما تنها تعدادی از آن‌ها از قرن ۱۵ و ۱۶ به جا مانده‌اند. شاید علت این امر این باشد که قسمت اعظم این ساختمان‌ها را چوب تشکیل می‌داده است. تعداد بی‌شماری از این ساختمان‌ها در قرن ۱۸ و ۱۹ تخریب شده‌اند،‌ زیرا دیگر اهدافی را که برای آن ساخته شده‌ بودند، برآورده نمی‌کردند و باید از فضای خالی آن‌ها برای مصارف دیگر استفاده می‌شد.

سالن دو طبقه

این مکان که در گذشته با نام «انبار قدیمی» شناخته می‌شد، کاربری یک فروشگاه را داشته است. زمانی که تصمیم به تخریب این ساختمان گرفته بودند، جزئیات سازه نشان می‌داد که این ساختمان در اصل بسیار طولانی‌تر بوده و اکنون تنها قسمتی از آن باقی مانده است. طبقه بالای ساختمان که به شکل سالنی طولانی طراحی شده، در گذشته برای ملاقات‌های اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. در طبقه پایین که به وسیله دیواره از هم جدا شده، فروشگاه و مغازه واقع شده بود. برخی بر این عقیده هستند که این ساختمان باقی‌ مانده یک مسافرخانه قدیمی بوده است.

ساختمان از لاوانت

زمانی که تخریب این ساختمان آغاز شد، مشخص شد که قدمت آن باید به پیش از ۱۷۷۳ میلادی بازگردد و این ساختمان پس از یک آتش‌سوزی ترمیم شده است.

کلیسا

این ساختمان که با نام «کلیسای آهن» شناخته می‌شود، به‌عنوان مکانی برای عبادت در سال ۱۹۰۸ ساخته شد.

جایگاه ناقوس

این جایگاه ناقوس متعلق به قرن ۱۶ یا اوایل قرن ۱۷ است. این جایگاه که جایگزین جایگاه فلزی جدیدی شده، حلقه ۶ ناقوس را در خود نگه داشته است.

ساختمان‌های کاری

در موزه ویلد و دانلند، ساختمان‌های کاری به ساختمان‌هایی اطلاق می‌شود که در آن، خدماتی به دیگر اعضای روستا تعلق می‌گیرد. ساختمان‌های باقی‌مانده از این دست، به شرح زیر هستند.

پمپ بادی

این پمپ بادی چوبی که تا پیش از تداول پمپ‌های بادی فلزی آمریکایی در انگلستان مرسوم بوده، اکنون نایاب شده است. این پمپ بادی با توجه به حکاکی روی آن، در سال ۱۸۸۱ ساخته شده است.

آسیاب آبی

این آسیاب برای خرد کردن ذرت، جهت تولید آرد و خوراک حیوانات استفاده می‌شده است. توان بیش از حد این آسیاب، قدرت کافی برای دو سنگ آسیاب را فراهم می‌کرد. قسمت قدیمی‌تر این ساختمان متعلق به قرن ۱۷ میلادی بوده، اما بسیاری از قسمت‌های آن در سال ۱۹۳۰ تغییر پیدا کرده‌اند. آرد تولید شده در این آسیاب آبی، در فروشگاه موزه به فروش می‌رسد.

آهنگری

این ساختمان نمونه مرسومی از ساختمان‌های آهنگری در روستاها را نشان می‌دهد. این ساختمان در قرن نوزده ساخته شده و مکانی برای ساخت و تعمیر لوازم کشاورزی، صنایع دستی و همچنین نعل زدن به اسب بوده است.

چوب‌بری

از این مکان در قرن نوزده به‌عنوان محل چوب‌بری استفاده می‌شده است، به این ترتیب که شخصی درون گودال داخل بنا می‌ایستاده و شخصی دیگر در بالای گودال قرار می‌گرفته است. این دو فرد با حرکت دادن اره‌ای از میان چوبی که روی تخته‌ها قرار داشته، چوب‌ها را می‌بریدند.

آجرپزی

این ساختمان آجرپزی که که در سال ۱۷۳۳ ساخته شده، مانند بسیاری از آجرپزی‌های دیگر در زمان جنگ جهانی دوم تعطیل شد، زیرا توجه هواپیماهای دشمن را به خود جلب می‌کرد.

لوله‌کشی

لوله‌کشی در سال ۱۷۹۲ برای اولین بار استفاده شده و ساختمان لوله‌کشی که در موزه ویلد و دانلند قرار دارد، دارای دو طبقه است؛ که طبقه همکف برای لوله‌کشی و طبقه اول برای شیشه‌بری استفاده می‌شده است.

فروشگاه قرون وسطایی

این ساختمان که از تخریب نجات پیدا کرده، متعلق به قرن ۱۵ میلادی است.

لبنیاتی

این ساختمان غیر معمول که متعلق به ۱۸۰۷ است، به تازگی به مجموعه موزه ویلد و دانلند اضافه شده و بازسازی شده است.

نانوایی

این نانوایی که متعلق به قرن ۱۷ و به سبک ویکتورین بوده، از سال ۱۹۸۰ متروکه باقی‌ مانده است.

ساختمان‌های مسکونی

تاکنون دوازده خانه و کلبه در این موزه دوباره‌سازی شده‌اند. ساختمان‌های مسکونی موزه ویلد و دانلند از دوره‌های تاریخی مختلف جمع‌آوری شده‌اند که هر کدام، سبک معماری و نحوه زندگی متفاوتی را به نمایش می‌گذارند.