چرا پنجره ساختمان های قدیمی بریتانیا با آجر پر شده است؟

از نظر مجلس بریتانیا قانون مالیات پنجره روش خیلی مناسبی برای پول گرفتن از قشر مرفه جامعه بود. ثروتمندان معمولا خانه‌هایی بزرگ با تعداد زیادی پنجره داشتند و می‌توانستند مالیات پنجره را به راحتی پرداخت کنند. در مقابل قشر ضعیف جامعه در خانه‌هایی کوچک‌تر زندگی می‌کردند و مالیات کمتری می‌پرداختند.

مجلس بریتانیا در تلاش بود این قانون را به نفع قشر ضعیف جامعه تمام کند؛ از این رو اعلام کرد که خانه‌هایی که کمتر از ده پنجره دارند، نسبت به پرداخت مالیات معاف هستند.

به این ترتیب مبلغ مالیات به اندازه‌ی سابق تصاعدی نبود. در شهرها خیلی از خانواده‌های فقیر در آپارتمان‌های بزرگ پرپنجره زندگی می‌کردند و مالیات زیادی می‌پرداختند؛ در نتیجه فشار مالی بسیاری را متحمل می‌شدند. هزینه‌ی مالیات توسط مدیر ساختمان پرداخت می‌شد و بعد هزینه‌ها تقسیم می‌شد و هر کدام از مستاجرین علاوه بر اجاره، هزینه‌ی مالیات پنجره را هم پرداخت می‌کردند.

البته مردم در مقابل پرداخت مالیات مقاومت کردند و با اجرای روش‌های خلاقانه سعی کردند قانون را دور بزنند. ساکنان خانه‌های پر از پنجره، دست به کار شدند و پنجره‌ها را با آجر پر کردند. حتی زمانی که ساختمان جدیدی ساخته می‌شد، تعداد پنجره‌ی کمتری در نمای آن به چشم می‌خورد. با این حال باز هم مجبور بودند مالیات بپردازند.

در نهایت نه تنهای مستاجران هزینه‌ی زیادی پرداخت می‌کردند، بلکه تهویه و نور کافی هم در منزل خود نداشتند.

مشکل این بود که مجلس تعریف درستی از پنجره ارائه نداده بود و به ماموران مالیاتی اجازه داد که به ازای هر سوراخی که روی دیوار می‌بینند، پول دریافت کنند و این قانون به قشر خاصی محدود نمی‌شد.

اولین کسی که در مقابل این قانون اعتراض کرد، رمان‌نویس انگلیسی، چارلز دیکنز بود. او در این مورد نوشت: «قانون آزاد بودن هوا توسط پارلمان منسوخ شده است. از زمانی که این قانون وضع شده، هوا و نور آزاد نیست. ما باید برای آنچه که طبیعت به صورت رایگان در اختیار ما قرار می‌دهد، سالانه پول پرداخت کنیم و فقرا توان پرداخت این هزینه را ندارند. هوا و نور از احتیاجات ضروری زندگی ما هستند.»

این قانون بعد از ۱۵۶ سال برداشته شد. مالیات پنجره تنها یکی از معدود مالیات‌های بی‌پایه‌ی دولت بریتانیا برای جمع‌آوری پول بود. یکی دیگر از قوانین، مالیات آجر بود که در سال ۱۷۸۴ وضع شد و این پول جهت کمک به جنگ جمع‌آوری می‌شد.

در مقابل مردم با بزرگ کردن سایز آجرها تلاش کردند آجر کمتری در ساخت خانه استفاده کنند تا مالیات کمتری بپردازند. خیلی از ساختمان‌ها با آجرهایی فوق العاده بزرگ ساخته شدند که هنوز هم در میزهم (Measham) تعدادی از آن‌ها دیده می‌شوند.

حدود سال‌های ۱۶۶۲ تا ۱۶۸۹ قانون دیگری وضع شد که بابت شومینه‌های هر خانه مالیات پرداخت می‌کردند. به این ترتیب مردم تشویق شدند در خانه‌های کوچک‌تر زندگی کنند یا شومینه‌ی کمتری در منزل بسازند.

در میان این قوانین مالیات پنجره در مدت طولانی‌تری نسبت به بقیه اجرا شد و مورد تنفر مردم قرار گرفت. حتی همین حالا هم می‌توانید اثرات مالیات پنجره را در بعضی از محله‌های بریتانیا ببینید.