یک هفته با نشنال جئوگرافی؛ از آغوش خرس مادر تا نگاه مراقب قوی سیاه

عکس‌های این هفته نشنال جئوگرافی تصاویری زیبا از چند بچه خرس قطبی، آبشارهایی در ایسلند، یک مرغ دریایی، دو اسب ایسلندی، یک خانم مسن که در حال مطالعه است، غروب در قطب شمال و یک قوی سیاه را به نمایش می‌گذارند.

آغوش

دو بچه خرس قطبی پس از اینکه از پناهگاه خود بیرون می‌آیند، به آغوش مادرشان پناه می‌برند. عکاس این عکس دیوید وای. لی (David Y.Lee) می‌گوید:

من علاقه، عشق و ارتباط‌شان را حس می‌کردم. عاشق نگاه آن بچه خرس قطبی به دوربین هستم که انگار دارد به ما لبخند می‌زند.

آبشار جاری

آبشار Ófærufoss در ایسلند به دره‌ی آتشفشان Eldgjia می‌ریزد. عکاس این عکس اندرو لوریا (Andro Loria) تصمیم گرفت با قرار گرفتن در بلندترین جای دره، در نقطه مقابل آبشارها، از زاویه جدیدی از آن‌ها عکاسی کند. او می‌گوید:

از اینکه می‌دیدم در آن بالا همه چیز متفاوت‌تر از روی زمین دیده و احساس می‌شود، بسیار هیجان‌زده شده بودم.

میان‌وعده عصرگاهی

یک مرغ دریایی یک گاز از غذایی که مسافری به او تعارف می‌کند، می‌خورد. این مسافر رهسپار جزیره هیبلیادا (Heybeliada) در دریای مرمره، نزدیک استانبول است. عکاس این عکس دیوید وای. لی می‌گوید:

عاشق نوری هستم که به پرنده درحال غذا خوردن می‌تابد. این عکس، مدرکی است برای این که نور چطور می‌تواند یک عکس را جادویی کند.

ین و یانگ

دو اسب ایسلندی در نزدیکی روستای ویک (Vic) پوزه خود را به هم می‌مالند. دیوید وای. لی می‌گوید:

عاشق این لحظه‌ام؛ بسیار آرام، صمیمی و واقعی. از اینکه شما هم به این قاب نگاه می‌کنید و می‌بینید که چطور این دو اسب ترکیب ین و یانگ را خلق کرده‌اند، خوشحالم.

مطالعه برنامه

یک خانم، طی مسابقه‌ای در پارک سانتا آنیتا در حال خواندن برنامه است. مسابقه تروبرد در آرکادیا، کالیفرنیا، میزبان بسیاری از مسابقات مشهور اسب‌سواری است. ویرایشگر عکس، کریستن مکنیکولاس (Kristen McNicholas) می‌گوید:

عاشق رنگ‌های نارنجی و طلایی عکس و البته مسیر مسابقه هستم. تو لحظه آرامی را ثبت کرده‌ای که به ما اجازه می‌دهد تا یک داستان برای شخصیت عکس‌ات بسازیم.

غروب در قطب شمال

عکاس این عکس، یوهان وسترز (Johan Vesters)، از دوستانش درحال هایکینگ در Husfjell به هنگام غروب عکاسی کرده است. او می‌گوید:

پس از ساعت‌ها هایکینگ از میان برف‌ها، نهایتا به قله رسیدیم. منظره‌های اینچنینی بهترین پاداشی است که یک نفر پس از یک پیاده‌روی می‌تواند بدست آورد.

نگاه مراقب

یک قوی سیاه از پشت پرهایش با دقت نگاه می‌کند. کریستن مکنیکولاس می‌گوید:

چشمان قرمزی که به سمت ما خیره و با دریایی از رنگ‌های خاکستری و مشکی احاطه شده است، پر از جدیت و گیرایی است. ترکیب بی‌نظیر سادگی و تضاد در یک قاب، چهره این قوی سیاه را تشکیل می‌دهد.