پیامدهای مخرب سیل ونیز؛ باسیلیکا ۲۰ سال پیرتر شد
سیل هفته‌ی گذشته در ونیز، علاوه بر جنبه‌ی انسانی آن، از منظر دیگری هم حائز اهمیت است. این سیل، سایت‌های تاریخی این شهر مهم گردشگری را هم به مخاطره انداخته است.
مقاله‌های مرتبط:
مقامات شهر آب گرفته‌ی ونیز هشدار دادند که آب شور می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به سایت‌های تاریخی این شهر وارد کند.
پس از سیل دوشنبه‌ی گذشته در ونیز که این شهر مورد هجوم موج‌های مرتفع و بادهای شدیدی قرار گرفت که بدترین سیل سال‌های اخیر را در این شهر رقم زد، میدان سنت مارکو را به یک دریاچه تبدیل کرد و کلیسای جامع سنت مارک را در آب فرو برد، کارلو آلبرتو تسرین، رییس انجمن سرپرستی باسیلیکای سنت مارک در بیانیه‌ای اعلام کرد:
تنها در عرض یک روز، باسیلیکا ۲۰ سال پیرتر شد؛ ولی شاید این تنها بعد خوش‌بینانه‌ی ماجرا باشد.
او می‌گوید که سیلاب، چندین متر مربع از سنگفرش مرمری ۱۰۰۰ ساله‌ی جلوی محراب مادون نیکوپیا (Madonna Nicopeia)، شمایلی از قرن دوازدهم، را فرا است و تعمیدگاه (Baptistery) و کلیسای کوچک زِن (Zen Chapel) پر از آب شده است.
مردی در حال جارو کردن سیلاب در فضای بیرون کافه فلوریان، یک روز بعد از وقوع سیل
تسرین اضافه می‌کند که کفپوش موزاییکی نزدیک به ورودی کلیسای جامع به مدت ۱۶ ساعت تا ۹۰ سانتی متر زیر آب فرو رفته بود و ستون‌ها و دیوارهای مرمری و درهای برنزی مهم و تاریخی این بنا هم خیس شدند. او گفت:
این کلیسا، ساختمانی آجری دارد که تا ارتفاع چند متری آن، به خاطر خیس شدن در آب شور، آسیب دیده است و موزاییک‌های تزیینی غرفه‌ها را خطر تهدید می‌کند.
کافه فلوریان (Caffe Florian) تاریخی که در میدان سنت مارکو قرار گرفته هم از این سیلاب بی‌نصیب نمانده است.
ناتمام ماندن پروژه‌ی سیل بند
پلیس محلی، مردمی را که در میدان سنت مارکو بودند، از محل خارج می‌کند
سیلی که هفته‌ی گذشته در ونیز اتفاق افتاده، حاصل یک جزر بلند و یک سیستم کم فشار قدرتمند در جنوب اروپا است که بادهای شدیدی را از سمت جنوب به وزیدن واداشت و آب دریای آدریاتیک را به سمت ونیز سوق داد. اکنون، زمان اوج سیل‌های فصلی است که در ونیز به نام «acqua alt» یا «آب‌های بلند» نامیده می‌شود.
هواشناسان CNN معتقدند که سیلاب در اثر جزرهای شدید در سال‌های اخیر به دلیل تغییرات آب و هوایی بیشتر شده است که به خاطر بالا آمدن سطح دریا به خاطر افزایش دما و آب شدن ورقه‌های یخ، این مشکل بدتر هم خواهد شد.
پروژه‌ی موزز (Moses Project) که پروژه‌ای برای نصب سیل بندهای زیرآبی نوآورانه برای محافظت از ونیز در برابر سیلاب‌های شدید است، سال‌ها است که در حال انجام است و هنوز تکمیل نشده است. سخنگوی آژانس محافظت‌های شهری در ونیز به خبرنگاران سی ان ان گفته است که این سیستم می‌توانست تاثیر آب شور روی سایت‌های تاریخی شهر را کاهش دهد:
البته اگر پروژه‌ی موزز تکمیل شده بود، آسیب‌هایی که الان شاهد آن هستیم اتفاق نمی‌افتاد؛ ولی این پروژه به خاطر هزینه‌های سرسام‌آور آن هنوز به سرانجام نرسیده است.
کودکان در حال بازی در یک گودال آب در نزدیکی کولوسئوم باستانی در رم، یک روز پس از آن‌که بادهای قدرتمند و باران سیل‌آسا شهر را درهم ریخت
سخنگوی دفتر شهردار خواستار تکمیل پروژه شد. وی بیان کرد:
پروژه‌ی موزز برای ونیزی‌ها مهم است. این زیرساخت برای جلوگیری از ورود آب‌های سهمگین به شهر، مانند آن‌چه که روز دوشنبه اتفاق افتاد، باید تکمیل بشود.
سخنگوی کنسرسیوم «نیو ونیز» (New Venice Consortium)، که مسئولیت این پروژه را به عهده دارد به سی ان ان گفت:
کار این پروژه از سال ۲۰۰۳ آغاز شد و تا کنون ۹۲-۹۳٪ از آن انجام شده است.
ونیز همچنین دارای یک سیستم برای نظارت بر جزر و مدها است و در صورت بالا آمدن سطح آب، هشدار می‌دهد.
خسارت‌های ناشی از طوفان
فروشگاهی آب گرفته در ونیز
در پی وقوع سیلاب در روز دوشنبه که سطح آن حداکثر به ۱۵۶ سانتی متر بالاتر از سطح دریا رسید، سه چهارم ونیز زیر آب فرو رفت. برای رفاه حال مردم، پیاده‌روهای مرتفعی در جلوی قصر دوک (Doge's Palace) و سایر نقاط شهر کار گذاشته شده است. آب در سطح شهر تا کمر گردشگران و ساکنان ونیز بالا آمده و فروشگاه‌ها و رستوران‌هاِ غرق آب شده‌اند؛ چرا که موانعی که برای بسته نگه داشتن درهای‌شان استفاده کرده بودند نتوانستند جلوی ورود آب را به داخل بگیرند.
ارتفاع موج‌ها روز سه شنبه تا ۱۱۰ سانتی متر رسید و حداقل ۱۲٪ از شهر را به زیر آب فرو برد. چهار شنبه، ارتفاع آب تنها ۹۰ سانتی متر بود؛ ولی پنج شنبه باز هم به ۱۱۰ سانتی متر رسید. بالاترین سطح ثبت شده تا کنون، ۱۹۴ سانتی متر است که در سال ۱۹۶۶ اتفاق افتاد.
به غیر از ونیز، بخش‌های دیگری از شمال ایتالیا هم در هفته‌ای گذشت تحت تاثیر امواج بلند دریا، بارش‌های سنگین و طوفان‌های شدید قرار گرفتند. منطقه‌های لیگوریا، ونیتو، ترنتینو و فریولی-ونزیا جولیا بیشترین خسارت‌ها را متحمل شده‌اند. شهر تفریحی و محبوب پورتوفینو (Portofino)، در ساحل لیگوریا، پس از تخریب جاده‌ای که آن را به شهر راپالو متصل می‌کرد، تخلیه شد. به گفته‌ی مقامات شهری راپالو، قایق‌های تفریحی در این منطقه به شدت به صخره‌های بندر برخورد می‌کردند، در هم می‌شکستند و هر چه که در آن‌ها بود به داخل آب می‌ریخت.
دیدگاه