اُور توریسم، مشکلی جهانی که باید راه حلی برای آن اندیشید (قسمت دوم)

مطالعه قسمت اول

شاید سؤال بعدی این باشد که آیا شبکه‌های اجتماعی هم در این زمینه تأثیرگذار هستند؟

نمی‌توان انکار کرد که کسانی که مرتباً در یوتیوب، اینستاگرام و وبلاگ‌ها پیام و ویدئو منتشر می‌کنند نقش مهمی در عمومی سازی مسافرت داشته‌اند چون باعث شده‌اند که تفکر هزینه‌بَر بودن مسافرت و اینکه فقط قشر خاصی از جامعه توان پرداخت این هزینه را دارند، به مرور از بین برود و افراد بیشتری توان سفر کردن را در خود ببینند. همچنین این افراد با پیام‌ها و تصاویر خود، مقاصد گردشگری را به مردم جهان شناسانده‌اند، مقاصدی که برخی از آن‌ها در صورت عدم وجود این تصاویر هیچگاه شناخته نمی‌شد. باعث خوشحالی است که مردم بیشتری می‌توانند سفر کنند و لذت ببرند. البته همواره این تصور وجود داشته است که شبکه‌های اجتماعی که سفر به جایی را تبلیغ می‌کنند باعث نابودی آن می‌شوند.

یا باعث افزایش قیمت‌ها می‌شوند که در اثر افزایش تقاضا در یک مقصد گردشگری ایجاد می‌شود. اما نکته این است که اگر این شبکه‌های اجتماعی وجود نداشتند این مقدار افزایش جمعیت و این مقدار درآمد ایجاد نمی‌شد. همین شبکه‌ها باعث شدند افراد بیشتری متقاضی سفر شوند.

از طرفی انتشار تنها یک مقاله یا تصویر درباره‌ی یک شهر یا مقصد خاص، باعث هجوم عده‌ی زیادی به آنجا نمی‌شود. بلکه یک مقاله می‌تواند یک نفر (یا چند نفر ) را ترغیب کند تا به جایی سفر کند و آن فرد پس از سفر عکس‌های خود را از آنجا منتشر می‌کند و این باعث می‌شود چند نفر دیگر هم این مقصد را انتخاب کنند. سپس آن‌ها هم عکس‌های خود را منتشر می‌کنند و به همین ترتیب روندی ایجاد می‌شود که به مرور عده‌ی بسیار زیادی متقاضی سفر به یک شهر یا مکان خاص می‌شوند و عکس‌های آن‌ها را می‌توان در شبکه‌های اجتماعی یافت. در واقع همه می‌خواهند آنچه را در شبکه‌های اجتماعی می‌بینند انجام دهند تا به دوستان خود نشان دهند چقدر جالب و هیجان انگیز بوده‌ است.

پس می‌توان گفت این یک جنبه منفی اینترنت است. برای برخی سفر کردن گونه‌ای اکتشاف همراه با احترام است و همواره هم بر احترام گذاشتن تأکید می‌کنند، اما برخی از وبلاگ نویسان و کسانی که نوشته‌هایشان مؤثر است، نمی‌توانند در نوشته‌هایشان تعادل را ایجاد کنند و به طور اغراق آمیز یا سفر کردن را پر رنگ جلوه می‌دهند یا سعی می‌کنند مستقیماً به خوانندگانشان آموزش دهند که چطور مسافران محترمی باشند.

به طور کلی می‌توان گفت مسافران همانطور که بخشی از مسئله هستیند، بخشی از راه حل هم هستیند و بنابراین باید بتوانند راهی بیابند که منافع دوطرفه را برای مسافران و برای ساکنین محلی به عنوان میزبان، ایجاد کنند.

در اینجا ۶ نکته را که می‌توانند راه حلی برای اورتوریسم باشد عنوان می‌کنیم:

۱.برای اقامت از Airbnb استفاده نکنید.

Airbnb یکی از بزرگترین مشکلات در این زمینه است. حتی الامکان سعی کنید تمام یک خانه را از طریق این سایت اجاره نکنید مگر اینکه بتوانید کاملاً مطمئن شوید که خانه متعلق به یک فرد حقیقی است که در زمان سفر شما در تعطیلات به سر می‌برد. عکس‌ها را با دقت نگاه کنید، با صاحب خانه صحبت کنید و از آن‌ها بپرسید آیا آنجا زندگی می‌کنند یا خیر. اگر متوجه شدید خانه متعلق به یک شرکت اجاره‌دهی خانه است یا فردی است که چندین خانه را برای اجاره گذاشته است، از آن خانه صرف نظر کنید. با این کار از همکاری در بیرون راندن اهالی محلی از شهر محل سکونتشان انصراف داده‌اید. به جای آن خانه یک اتاق اجاره کنید.

۲.به مقاصد کمتر شناخته شده سفر کنید

وقتی به جایی سفر می‌کنید تنها به مشهورترین بخش های آنجا بسنده نکنید. به بیرون شهر سفر کنید. بخش‌های کوچکتر را هم ببینید. به روستاها سفر کنید. اینگونه سفر کردن نه تنها باعث می‌شود از شلوغی و اماکن مملو از جمعیت دور شوید بلکه منافع سفر شما را به جاهای دیگر هم می‌رساند. در ایتالیا جاهای دیگری غیر از ونیز هم هست، در اسپانیا غیر از بارسلونا، در ایسلند غیر از رکیاویک و در همه جا غیر از جاهایی که بیشتر مردم عکس‌هایشان را از آنجا پخش می‌کنند. از این مناطق فاصله بگیرید تا زیبایی‌های پنهان را هم ببینید.

۳. در فصل‌های نزدیک به شلوغ‌ترین فصل سفر کنید

اگر شما در شلوغ‌ترین فصل یک مکان به آنجا سفر کنید، تنها چون بهترین زمان سفر به آن مقصد در آن زمان است، نه تنها با عده‌ی بسیار زیادی مسافر مواجه می‌شوید که به دلیل شلوغی لذت سفر را از شما می‌گیرد، بلکه باید هزینه‌های بالای آن فصل را هم بپردازید. پس بهتر است در فصلی سفر کنید که از این «بهترین زمان» فاصله کمی دارد اما در عوض شلوغی کمتر است و قیمت‌ها هم به مراتب پایین‌تر هستند و البته هوا هم هنوز خوب است.

۴. در مناطق توریستی غذا نخورید

اگر در مناطق توریستی که بیشتر توریست‌ها غذا می‌خورند، غذا بخورید باید هزینه‌ی بیشتری را برای غذایی با کیفیت و کمیت کمتر بپردازید. به جای اینکار با یک جستجوی ساده در اینترنت یا کتاب راهنما می‌توانید رستوران‌هایی را که اهالی محلی در آن غذا می‌خورند پیدا کنید. یا اینکه می توانید در هر راستایی در حال حرکت هستید یکی از کوچه‌های کمتر پیدا را که کمتر توریستی به آن وارد می‌شود پیش بگیرید. در این صورت از جمعیت فاصله می‌گیرید و می‌توانید مغازه‌های محلی را بیابید و در آن مغازه‌ها غذا بخورید. با اینکار اهالی محلی بیشتری از دلارهای مسافرتی شما منتفع می‌شوند و شما هم تجربه‌های جدیدی به دست می‌آورید.

۵. سعی کنید یک مسافر آگاه باشید.

قبل از اینکه به جایی سفر کنید در مورد قوانین، آداب ورسوم و تاریخ آنجا اطلاع کافی داشته باشید. هر چه دانش شما و میزان احترام شما نسبت به مقصد سفر بیشتر باشد برای اهالی محلی بهتر و خوش‌آیندتر است.

۶.دوستدار محیط زیست باشید

منابع طبیعی مقصد سفرتان را هدر ندهید. چراغ‌ها را روشن نگذارید. آشغال نریزید. دوش‌های طولانی نگیرید. در فعالیت‌هایی که باعث تخریب محیط زیست می‌شود شرکت نکنید. هر چه بیشتر مراقب حفظ و سلامت مقصد خود باشید مدت بیشتری دوام می‌آورد و ساکنین محلی هم بیشتر متقاضی حضور گردشگرانی چون شما خواهند بود.

اورتوریسم موضوعی است که اخیراً، بسیار به آن پرداخته شده است و تصور بر این است که در آینده نزدیک در بسیاری از مقاصد گردشگری با قوانین محدود کننده تعداد گردشگران و ایجاد محدودیت‌های اضافه در برخی موارد مواجه خواهیم شد. ضمن اینکه باید توجه داشت با شرایطی که ایجاد شده ساکنین محلی این مقاصد حق دارند که برای حفظ تعادل زندگیشان چنین قوانینی وضع کنند.

باید قبل از سفر کردن بدانیم چه رفتارهایی باعث تخریب نابودی یک مقصد گردشگری و منابع آن می‌شود. در واقع باید رویه‌ی سفر کردنمان را تغییر دهیم.

اما در هر حال اورتوریسم مشکلی است که با همکاری گردشگران و ساکنین محلی قابل حل است.