طراحی روی ماسه‌ی خیس؛ ساحل ولز

این شکل‌های پیچیده با الهام از طرح‌هایی که گاهی روی بعضی از محصول‌ها مانند ذرت و گندم نقش می‌بندند، روی شن‌های خیس این ساحل خلق شده‌اند.

بعد از اینکه طرح به اتمام رسید، ترینور دورتر ایستاده و پاک شدن طرح‌های خود را با امواجی که به ساحل برخورد می‌کنند تماشا می‌کند. او معتقد است که خراب شدن طرح‌ها هم قسمتی از تجربه و بخشی از طبیعت است. او توضیح می‌دهد:

این دو تجربه، ساختن و تخریب طرح‌ها کاملا به هم پیوسته هستند. این تجربه هم موقتی و هم دائمی است.

او اکثرا فرصت تهیه‌ی عکس از طرح‌های خود را پیدا می‌کند و قبل از خراب شدن آن‌ها با دوربینی برای کارت پستال‌ها عکس تهیه می‌کند.

ترینور طراحی این شکل‌های پیچیده روی ماسه‌ی خیس را در سه مرحله دسته‌بندی می‌کند. فاز اول، طراحی روی کاغذ در منزل است. فاز دوم، رفتن به ساحل، بالا زدن آستین‌ها و شروع به خلق طرح‌ها روی ماسه‌ی خیس است. او می‌گوید که این مرحله از نظر بسیاری افراد خسته‌کننده و وسواس‌گونه است. او توضیح می‌دهد:

اغلب اوقات به ساحل خیره می‌شوم و بعد از مدتی فراموش می‌کنم که کجا و مشغول به چه کاری هستم. بعد از خنده‌ای همه چیز را به یاد آورده و دوباره مشغول حفاری می‌شوم.

بعد از اتمام این مرحله نوبت به فاز سوم می‌رسد که از نظر او فاز جادویی است. این مرحله به تفکر احتیاج دارد، با هر کسی که همراه او است به بالای تپه‌های اطراف طرح‌های شنی رفته و بر خراب شدن طرح توسط امواج دریا نظاره می‌کند.

او همراه با تیم خود، دوستان، خانواده و گاهی گردشگران به بالای تپه‌ها رفته و به ناپدید شدن اثر خود خیره می‌شود. گاهی دوربین و تلفن همراه خود را در منزل جا گذاشته و موفق به عکاسی نمی‌شود. بعضی اوقات هم طرح‌ها وقت‌گیر بوده و بعد از اتمام طرح فرصت کافی برای بالا رفتن از تپه و عکاسی برای او باقی نمی‌ماند. او اجازه می‌دهد که نتیجه‌ی ساعت‌ها تلاش او در چند ثانیه توسط آب شسته شود. ترینور دراین‌باره توضیح می‌دهد:

حس جالبی است که به طرح‌ها دل نمی‌بندم و اجازه می‌دهم که در مورد طول عمر آن‌ها طبیعت تصمیم بگیرد.

یکی از طرح‌های به‌یادماندنی ترینور، طرحی پیچیده به‌عنوان سمبل انتخابات عمومی سال ۲۰۱۵ میلادی در بریتانیا بود. او در اجرای این طرح از رهگذری کمک گرفت و پیامی سیاسی و ایدئولوژیک به مردم داد.

ترینور و دوستش در حال خلق اثری بسیار پیچیده بودند که رهگذری غریبه پیشنهاد کمک به آن‌ها داد؛ آن‌ها مشغول صحبت و حفاری شدند و غریبه به آن‌ها گفت که در گذشته بمب می‌ساخت. ترینور نتوانست نارضایتی و ناخوشنودی خود را از این موضوع پنهان کند، ولی این سه نفر به همکاری خود تا اتمام طرح ادامه دادند. او می‌گوید:

طرح را تمام کرده و به بالای تپه‌ی تنبی ( ) رفتیم و به پایین خیره شدیم. رهگذری که همراه ما بود کاملا مغلوب شده و مشخص بود که تغییراتی در او حاصل شده است.

او ادامه می‌دهد:

ما او را تنها گذاشتیم و برای صرف شام رفتیم. بعد از حدود یک و نیم ساعت بازگشتیم و او را در همان حال یافتیم. به ساحل خیره شده بود. بیشتر طرح توسط آب شسته شده بود. من به دوستم گفتم که فکر کنم این دوست جدیدمان، روزهایی را که به ساختن بمب مشغول بوده را پشت سر گذاشت.

ترینور توضیح می‌دهد:

همیشه بعد از خلق این آثار با چنین نتایج غیرقابل انتظاری روبه‌رو می‌شویم.

شاید بسیاری فکر کنند که این آثار بسیار ذهنی بوده و طرفدار زیادی ندارند، در صورتی که این طور نیست.

ترینور می‌گوید:

من کمی آرمان‌گرا هستم و گاهی دوست دارم که همه را از ورود به این محوطه منع کرده و به‌تنهایی کار را انجام دهم، زیرا وقتی با تیمی کار می‌کنید، امکان ندارد که طرح دقیقا همان چیزی که در ذهن شما است از آب در بیاید.

البته او اشاره می‌کند که انجام این کار به‌همراه دیگران بسیار مفرح‌تر است. او خاطره‌ای هم تعریف می‌کند که در آن عده‌ای کودک اصرار داشتند که به او کمک کنند. او گفت:

من راهی برای سرگرم کردن آن‌ها پیدا کردم و همه دور هم بسیار خوش گذراندیم.

برای دیدن آثار ترینور می‌توانید به سواحل ولز بروید. او آثار متفاوت و متنوعی خلق می‌کند و همیشه در تلاش است تا آثارش شبیه به هم نباشند. طرح‌های او مورد توجه گسترده‌ی هنردوستان در سراسر جهان قرار گرفته است. او چهره‌ی مردم را هم در روی ماسه‌های خیس طراحی کرده و توسط موسسه‌های گردشگری حمایت می‌شود و یک بار هم به برنامه‌ای که برای پیشنهاد ازدواج طراحی شده بود کمک کرد.

او می‌گوید:

امسال سالی پرمشغله‌ای برای من بود، بیش از دوازده طرح خلق کردم و کارهای بسیار متنوعی انجام دادم.

در گذشته او به فروش وسایل و تجهیزات پزشکی، رانندگی و باغبانی شاغل بوده است. امروزه، طراحی شغلی تمام وقت برای او بوده و زمان زیادی را به کار خود اختصاص می‌دهد.

او توضیح می‌دهد:

من امسال با شرکت‌های گردشگری همکاری داشتم و سبب بالا رفتن آمار گردشگری شدم و به‌همراه سه هنرمند دیگر برای انجمن حفاظت از محیط زیست اروپا فعالیت کردم. در این انجمن ما سعی داشتیم که توجه جهانیان را به خطرات ناشی از آلودگی پلاستیکی محیط زیست جلب کنیم.

او این آثار را با شیشه‌های پلاستیکی که از اقیانوس جمع‌آوری کرده، خلق کرده است.

مردمی که به دور از بریتانیا زندگی می‌کنند، شاید از وجود تعداد زیاد ساحل‌های ماسه‌ای در این منطقه آگاه نباشند و با آثاری که من خلق می‌کنم سبب افزایش گردشگر در این منطقه خواهم شد.

او با فرا رسیدن فصل زمستان و مواج شدن دریا، آثار خود را بیشتر در سواحلی که مقداری آرام‌تر هستند، انجام می‌دهد.

ترینور توضیح می‌دهد:

در زمستان ترجیح می‌دهم که به مناطقی که مقدری دورتر بوده و آب و هوای گرم‌تری دارند سفر کنم. گاهی برای یافتن این سواحل به کشورهای دیگر سفر می‌کنم. خلق این آثار در کشورهای مختلف بسیار جالب است.

او رویای خلق این آثار در آفریقا و تایلند را در سر می‌پروراند، ولی به هر حال تمرکز او روی سواحل ولز است و از اینکه زیبایی‌های ولز را به همه نشان داده خوشحال است.

او توضیح می‌دهد:

سواحل ولز زمانی که آب و هوا خوب یا بد باشد، در هر صورتی زیبا است. زمانی که هوا طوفانی است و مشغول به خلق آثار می‌شوم، تجربه‌ای مهیج برای من رقم می‌خورد.