تسخیر شده ترین خانه استرالیا کجاست؟

فرقی نمی‌کند به چه سبکی ساخته یا در کجا واقع شده‌اند، آنها همه گذشته‌ای ترسناک دارند که هنوز هم ترس به جان افراد انداخته و لزره بر اندام آنها می‌اندازد.

برای آن دسته از مردم که دوست دارند کمی ترس را تجربه کرده یا حتی آن دسته که با ذهنی باز به جستجوی ناشناخته‌ها می‌روند، فهرستی از ساختمان‌های تسخیرشده و معروف جهان وجود دارد که این نیاز را مرتفع می‌کنند و عمارت زیبا و البته ترسناک «مونت کریستو» (Monte Cristo) در استرالیا یکی از آنها بوده که بیش از ده سال پذیرای تورهای گردشگری ارواح است. با کجارو همراه باشید.

این خانه‌ی تاریخی و ارزشمند در شهر «جونی» (Junee)، «نیوساوت ولز» واقع شده است. این عمارت توسط مهندسی محلی به نام کریستوفر ویلیام کراولی و به سبک معماری ویکتوریایی ساخته شد. خانه‌ای دو طبقه که برفراز تپه و با دیدی مناسب به شهر بنا شد.

مونته کریستو را باید تسخیرشده‌ترین عمارت کشور استرالیا دانست. ارواح مالکان اولیه این خانه یعنی آقای کراولی و همسرش الیزابت ظاهرا پس از مرگشان در سال‌های ۱۹۱۰ و ۱۹۳۳، راضی به ترک این ملک نشده و آنجا را به تسخیر خود در آورده‌اند.

ظاهرا در سال ۱۹۶۱ یک سرایدار در خانه به قتل رسیده و یک پسربچه نیز به دلیل افتادن از پلکان جان باخته است.  مستخدمی نیز خود را از بالکن طبقه بالا به زیر انداخته و خودکشی کرده است. بسیاری از این راواح نگون بخت اکنون در این ملک غیب و ظاهر می‌شوند و باور بر این است خانواده کراولی و به ویژه خانم خانه نیز همچنان ساکن این خانه هستند.

لارنس رایان که خانواده‌اش اکنون مالکیت این عمارت را در اختیار دارند و خود نیز بانی برگزاری تورهای ارواح است، در این مورد می‌گوید:

ما به ندرت هفته‌ای را بی دردسر و تشویش به پایان می‌بریم، بی آنکه کسی در واکنش به حال و هوای خانه از حال برود یا دچار حملات آسم شده یا شنونده صداهای عجیب و بیننده تجسم اشباح و ارواح باشد.

او اشاره می‌کند هر چیزی از لباس، طرز برخورد و حتی شیوه صحبت کردن می‌تواند روح خانم کراولی را تحت تأثیر قرار دهد و در نهایت اوست که یا بازدیدکننده را پذیرفته و با او دوستانه برخورد خواهد کرد یا برعکس برخوردی خشن از خود نشان می‌دهد. در حقیقت او حضور واقعی این خانه است.

آقای رایان می‌گوید که تور گردشگری شاملی اقامت شبانه همراه با صبحانه در اقامتگاه خدمتکاران هست و نیز گردشی دو ساعت و نیمه با شمع نیز در میان این عمارت مخوف برگزار می‌شود. در این میان بازدیدکنندگان یا خوابی توأم با آرامش را تجربه کرده یا تمام شب پلک روی هم نگذاشته و از نعمت خواب بی‌بهره می‌مانند. بعضی از مردم طاقت این شب زنده‌داری اجباری و توأم با ترس و وحشت را نیاورده و شب هنگام به سرعت سوار ماشین‌هایشان شده و عمارت را به مقصد شهر ترک می‌کنند تا دست کم در آنجا و با آرامش استراحت کنند. عده‌ای هم می‌گویند که با صدای کودکان از خواب بیدار شده و اشباح خدمتکاران سابق خانه را به چشم خود دیده‌اند.

یکی از داستان‌های معروف این مکان به «هارولد استیل» (Harold Steel) تعلق دارد که پسر یکی از خدمتکاران این خانه بود، زنی که به دلیل داشتن رابطه نامشروع با آقای کراولی به سرنوشتی شوم دچار شده بود. پسر بیچاره را نیز که به دلیل آن حادثه دچار بیماری روانی شده بود، به زنجیر کشیده و در کلبه‌ای برای بیش از سی سال زندانی کرده بودند.

این همه سال اسارت تأثیر بدی روی هارولد داشت و او را به مجنونی واقعی مبدل کرده بود. مردم محلی این ناحیه تصور می‌کردند که هیولایی در کلبه به زنجیر کشیده شده است و کودکان کنجکاو برای جستجوی این هیولا سری به این کلبه می‌زدند و اینجا بود که مرد بیچاره همچون یک حیوان به سمت آنها غرش می‌کرد و عصبانیت و خشم خود را نشان می‌داد. مردم این اصوات هولناک را حتی شب‌ها نیز می‌شنیدند و این مسئله یکی از حوادث تلخ و ناخوشایند این خانه است. 

خانواده کراولی تا سال ۱۹۴۸ همچمنان در این خانه سکونت داشتند، پس از آن خانه برای مدتی خالی از سکنه شده و و زیر نظر چندین سرایدا اداره می‌شد. در نهایت در سال ۱۹۶۳ «رج و الیو رایان» (Reg & Olive Ryan) این ملک را خریداری کرده و پس از بازسازی در آن سکونت کردند. اکنون این خانه هم به عنوان موزه، فروشگاه لوازم عتیقه و نیز جاذبه‌ی گردشگری مورد توجه است و از سوی دیگر به دلیل برخورداری از عنوان معروف‌ترین خانه جن‌زده استرالیا، بیش از پیش مورد توجه گردشگران این حوزه قرار گرفته است. به علاوه در شماری از شوهای تلویزیونی معروف به نام این خانه اشاره شده و موضوع ساخت آثاری با محوریت ترس و وحشت بوده است.

آن قدر داستان‌های ترسناک در مورد این ملک وجود دارد که خانواده‌ی رایان باور دارند این خانه هنوز هم تسخیرشده است. خانم الیو که بیش از ۵۰ سال ساکن این خانه بوده می‌گوید اغلب حضور مالکان اصلی خانه را حس می‌کند. او در ادامه اضافه می‌کند که بارها وقتی در خانه تنها بوده، کسی اسمش را صدا زده یا دستی را روی شانه خود احساس کرده است. در ادامه او اشاره می‌کند از همان بدو امر متوجه اتمسفر عجیب و مرموز خانه شده و می‌دانست چیزی متفاوت در مورد آن وجود دارد.

لارنس پسر آقا و خانم رایان که تمام دوران کودکی خود را در این خانه گذرانده نیز به همین نکته اشاره می‌کند. او می‌گوید گاهی اوقات شاهد اتفاقاتی بوده که هیچ توضیح منطقی برایشان وجود نداشت. همسر او سوفیا نیز که برای مدتی در آنجا سکونت داشت نیز نظری مشابه دارد. او حتی گامی فراتر نهاده و می‌گوید معتقد است در زندگی پیشین خود به عنوان خدمتکار در این خانه مشغول کار بوده است. او می‌گوید که بارها روح خدمتکاران خانه را دیده و حضور خانم کراولی را حس کرده است.

خانواده‌ی رایان ادعا می‌کنند شماری از تصاویر ثبت شده از فضای داخلی، گواهی بر ادعای تسخیرشده بودن این ملک هستند. تصاویری که گاهی یک کالسکه و گاهی دستی متعلق به هیچ کس را به نمایش گذاشته و گاهی تصویری از شبح یک خدمتکار را پیش چشم بیننده قرار می‌دهند.

 آقای رایان می‌گوید که بسیاری از بازدیدکنندگان قبل از ورود به خانه تمامی این داستان‌ها را افسانه‌هایی خرافی دانسته و به آن باور نداشتند، اما بعد از حضور در داخل منزل ناگزیر در مورد تفکرات قبلی خود تجدیدی نظر کردند.

عمارت تسخیرشده مونت کریستو- نیوساوت ولز- استرالیا