بی توجهی صنعت گردشگری به تغییرات آب و هوایی؛ مساله‌ای جدی
با اینکه گردشگری نقش مهمی در تغییرات آب و هوایی دارد، اما دست‌اندرکاران آن توجهی به این موضوع ندارند.
به گزارش مقاله‌ای که به‌تازگی در نشریه‌ی گردشگری پایدار منتشر شده، تنها در ۲۱ درصد سیاست‌های گردشگری استرالیا به تغییرات آب و هوایی اشاره شده است.
چارلی مویل (Charlee Moyle)، یکی از نویسندگان مقاله که در دانشگاه صنعتی کوئینزلند کار می‌کند، دراین‌باره می‌گوید:
ما متوجه شدیم که آن‌ها نقش گردشگری در تغییرات آب و هوایی را قبول ندارند. آن‌ها این موضوع را چیزی می‌دانند که باید به آن اشاره کنند، نه چیزی که در آن نقش دارند. بنابراین بیشتر نقش قربانی را بازی می‌کنند و به‌جای اصلاح، سعی می‌کنند خود را با شرایط جدید منطبق کنند.
مویل و همکارانش، ۴۷۷ سیاست گردشگری و سند برنامه‌ریزی دولتی را که در ۱۵ سال گذشته منتشر شده است، بررسی کردند. آن‌هایی که به تغییرات آب و هوایی اشاره کرده بودند، اکثرا با زبانی چاپلوسانه به آن پرداخته بودند.
مویل می‌گوید:
معمولا استراتژی‌ها با رویکردی کلی به تغییرات آب و هوایی می‌پردازند. بعضی از استراتژی‌ها در قالب جملاتی درباره‌ی تهدیدهای صنعت گردشگری، به تغییرات آب و هوایی اشاره می‌کنند. اما توضیح زیادی دراین‌باره نمی‌دهند.
ایالت کوئینزلند تعداد زیادی استراتژی دقیق درباره‌ی تغییرات آب و هوایی دارد، البته اکثر آن‌ها جملاتی ساده درباره‌ی این مسئله هستند. جالب است بدانید که نیو ساوت ولز، در سیاست‌های مربوط به گردشگری خود که در ۱۵ سال اخیر منتشر شده‌اند، هیچ اشاره‌ای به تغییرات آب و هوایی نکرده است.
مویل و همکارانش قادر نبودند به این پرسش پاسخ دهند که چرا در این خط مشی‌ها، مسائل مربوط به تغییرات آب و هوایی حذف شده یا فاقد جزئیات هستند. اما این اعتقاد وجود دارد که احتمالا سیاست بر اهمیت مسائل زیست‌محیطی تاثیر بسزایی دارد.
به گفته‌ی این مقاله، پس از روی کار آمدن حزب کارگر چپ میانه در استرالیا، افزایشی ناگهانی در میزان اشاره و صحبت راجع به تغییرات آب و هوایی در سیاست‌های گردشگری دیده شد.
مویل اضافه می‌کند:
با اینکه در این مورد کاری انجام نشد و تنها اشاره‌ای ساده بود، اما توانست آن را بین مردم جا بیندازد.
مویل در حال حاضر مشغول کار روی پژوهشی درباره‌ی برداشت‌های بین‌المللی از دیواره‌‌ی بزرگ مرجانی (Great Barrier Reef) و پدیده‌ی «تورهای آخرین بار» ( که در آن‌ها گردشگران به شگفتی‌های طبیعی سفر می‌کنند که احتمال می‌دهند به‌زودی نابود شوند) است.
این پدیده در کوتاه مدت فشار بسیار بیشتری به این مقصد آسیب‌پذیر وارد می‌کند.